ترجمه مقاله مدلی جهت ارزیابی یکپارچگی ساختاری سازه های جکت فراساحلی قدیمی برای طول عمر – نشریه الزویر

عنوان فارسی: | مدلی جهت ارزيابی یکپارچگی ساختاری سازه های جکت فراساحلی قديمی برای طول عمر |
عنوان انگلیسی: | A framework to assess structural integrity of ageing offshore jacket structures for life extension |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی : 23 | تعداد صفحات ترجمه فارسی : 38 |
سال انتشار : 2017 | نشریه : الزویر - Elsevier |
فرمت مقاله انگلیسی : PDF | فرمت ترجمه مقاله : ورد تایپ شده |
کد محصول : 8670 | رفرنس : دارد ✓ |
محتوای فایل : zip | حجم فایل : 5.36Mb |
رشته های مرتبط با این مقاله: مهندسی عمران |
گرایش های مرتبط با این مقاله: سازه های دریایی و سازه |
مجله: سازه های دریایی - Marine Structures |
دانشگاه: گروه مهندسی مکانیک و مهندسی سازه و علوم مواد، دانشگاه استاوانگر، نروژ |
کلمات کلیدی: تخریب سازه، طول عمر، جاکت سازه های دریایی، خستگی، خوردگی |
وضعیت ترجمه عناوین تصاویر و جداول: ترجمه شده است ✓ |
وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر و جداول: ترجمه نشده است ☓ |
وضعیت ترجمه منابع داخل متن: به صورت عدد درج شده است ✓ |
وضعیت فرمولها و محاسبات در فایل ترجمه: به صورت عکس، درج شده است ✓ |
چكيده
1ـ مقدمه
2ـ چهارچوب پيشنهادي جهت ارزيابي بينقص بودن سازهاي و افزايش طول عمر
2ـ1ـ جمعآوري دادهها، دستهبندي و انتخاب روش ارزيابي خستگي (بلوك A)
2ـ1ـ1ـ تعيين در طي فاز طراحي،ساخت و نصب
2ـ1ـ2ـ اسناد در طي فاز عملياتي
2ـ1ـ3ـ تهيه اسناد در طي فاز طول عمر افزايش يافته
2ـ1ـ4ـ انتخاب روش ارزيابي خستگي
2ـ1ـ4ـ1ـ روش طول زندگي ايمن ـ روش S-N
2ـ1ـ4ـ2ـ روش تحمل تخريب
2ـ2ـ شبيهسازي و پيشرفت مدلهاي FE كاهش يافته (بلوك B)
2ـ2ـ1ـ شبيهسازي خوردگي يكپارچه
2ـ2ـ2ـ شبيهسازي خوردگي محلي
3ـ2ـ2ـ ويژگيهاي مقطعي وابسته به زمان مقاطع خورده شده
2ـ2ـ4ـ پارامترهاي مدل خوردگي يكپارچه
2ـ2ـ5ـ پارامترهاي مدل خوردگي محلي شده
2ـ2ــ پارامترهاي قانون پيشرفت شكاف در محيط دريايي
2ـ2ـ7ـ امكان بازرسيهاي در محل
2ـ2ـ8ـ خستگي خوردگي
2ـ3ـ شبيهسازي آناليز بارگيري و سازهاي (بلوك)
2ـ3ـ1ـ روشهاي ارزيابي خستگي براي سازههاي ژاكت
2ـ4ـ ارزيابي فشار و تخمين خستگي باقيمانده (بلوك D)
2ـ4ـ1ـ ارزيابي طيفهاي فشار در محلهاي بحراني
2ـ4ـ3ـ محاسبه تخريب خستگي
2ـ4ـ4ـ انتخاب منحني افزايش شكاف
2ـ5ـ ارزيابي حالات محدود ديدي و نظارت / تقويت كردن براي افزايش طول عمر (بلوك E)
3ـ مطالعه موردي ارزيابي بينقص بودن سازهي ژاكت موجود جهت افزايش طول عمر
3ـ1ـ جمع آوري دادهها ، كنترل و انتخاب روش ارزيابي خستگي
3ـ1ـ1 جزئيات سازهاي و مواد
3ـ2ـ انتخاب مدل ارزيابي خستگي
3ـ2ـ شبيه سازي افت و پيشرفت مدلهاي افت FI
3ـ2ـ1ـ روشهاي پيشنهادي قراردادي براي پارامترهاي مدل انتخابي
3ـ2ـ2ـ پيشرفت مدلهاي عاملي محدود كاهش يافته
3ـ3ـ شبيهسازي با آناليز سازهاي
3ـ3ـ1ـ جزئيات بارگيري و پيشنهادي
3ـ3ـ2ـ شرايط بار و تركيبات بار
3ـ3ـ3ـ آناليز سازهاي
3ـ4ـ ارزيابي فشار و تخمين طول عمر باقيمانده
3ـ5ـ ارزيابي حالت محدود ديگر برنامه مقاوم سازي بازرسي براي افزايش طول عمر
3ـ5ـ1ـ بررسيهاي حالت محدود قابليت سرويسدهي (SLS)
3ـ5ـ2ـ بررسي حالت محدود نهايي (ULS)
3ـ5ـ3ـ طرح بررسي / مقاومسازي براي طول عمر افزايش يافته
3ـ6ـ مقايسه و بحث و بررسي نتايج
4ـ نتايج
Abstract
The structural integrity assessment of ageing structures for possible life extension has been identified as a growing challenge in the oil and gas industry worldwide. Although the available guidelines provide a general assessment process, it is necessary to have more detailed guidelines. This can be achieved by adding relevant theories and models which can capture time-dependent structural degradation more precisely. To address this, a new framework for possible life extension is proposed in this paper. The proposed framework provides more precise corrosion models, new damage theories and assessment guidelines to predict the remaining fatigue life and check the structural adequacy in all the limit states during the whole extended service life. Initially, the paper presents the proposed framework in detail. The framework approach is then applied to an ageing jacket as a case study and results are compared with conventional approach. The proposed approach results in a remaining life of ten years as compared to one year using the conventional approach. Thus, the jacket structure can be safely operated for an additional nine years using the proposed approach. Recommendations are also made on increasing the remaining fatigue life using life improvement techniques. Finally, the applicability, significance and validity of the proposed framework are discussed.
چكيده
ارزيابي یکپارچگی سازههاي قديمي جهت تخمين طول عمر به عنوان چالشي رو به گسترش در دنياي صنعت گاز و نفت شناخته شده است. اگرچه كتابهاي راهنماي در دسترس فرآيند ارزيابي كلي را ارائه ميدهند اما نياز به راهنماييهايي دقيقتر و كاملتر ميباشد كه اين مسئله با اضافه نمودن نظريههاي مرتبط و مدلهايي به دست ميآيدكه افت سازهاي بر اساس زمان را در بر ميگيرند. بدين منظور مقالة حاضر، يك چهارچوب جديد براي افزايش طول عمر سازهها پيشنهاد نموده است. اين چهارچوب پيشنهادي مدلهاي خوردگي دقيقتري را ارائه ميدهد كه به ارزيابي نظريههاي تخريب جديد و راهنماهاي ارزيابي جهت پيشبيني باقيمانده عمر خستگي و بررسي متناسب بودن سازهاي در تمام شرايط محدود در طي افزايش طول عمر ميپردازد. در ابتدا اين مقاله، چهارچوبي را باجزئيات كامل ارائه ميدهد. سپس رويكرد اين چهارچوب در ژاكتي قديمي به عنوان مطالعه موردي به كار برده ميشود و نتايج با روشي قراردادي مقايسه ميشوند. در مقايسه با يك سال استفاده از روش قراردادي ، اين روش پيشنهادي به ده سال افزايش طول عمر منتهي ميشود. بنابراين، سازهي ژاكت براي ده سال ديگر هم با استفاده از اين روش پيشنهادي ميتواند كار كند. توصيهها و نكاتي نيز در مورد افزايش عمر خستگي باقي مانده با استفاده از روشهاي اصلاح طول عمر ارائه شده است. سرانجام، قابليت كاربري، اهميت و درستي و اعتبار اين چهارچوب پيشنهادي مورد بحث و بررسي قرار ميگيرد.