ترجمه مقاله محرک های فشارآور ارگونومیک و اختلالات عضلانی اسکلتی بالاتنه در تولید خودرو

ترجمه مقاله محرک های فشارآور ارگونومیک و اختلالات عضلانی اسکلتی بالاتنه در تولید خودرو
قیمت خرید این محصول
۲۹,۰۰۰ تومان
دانلود مقاله انگلیسی
عنوان فارسی
محرک های فشارآور ارگونومیک و اختلالات عضلانی اسکلتی بالاتنه در تولید خودرو: مطالعه ادامه دار یک ساله
عنوان انگلیسی
Ergonomic stressors and upper extremity musculoskeletal disorders in automobile manufacturing: a one year follow up study
صفحات مقاله فارسی
17
صفحات مقاله انگلیسی
7
سال انتشار
2004
رفرنس
دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله
نشریه
Bmj
فرمت مقاله انگلیسی
pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش
فرمت ترجمه مقاله
pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش
فونت ترجمه مقاله
بی نازنین
سایز ترجمه مقاله
14
نوع مقاله
ISI
نوع نگارش
مقالات پژوهشی (تحقیقاتی)
نوع ارائه مقاله
ژورنال
پایگاه
اسکوپوس
ایمپکت فاکتور(IF) مجله
3.568 در سال 2018
شاخص H_index مجله
127 در سال 2019
شاخص SJR مجله
1.671 در سال 2018
شناسه ISSN مجله
1351-0711
شاخص Q یا Quartile (چارک)
Q1 در سال 2018
کد محصول
F1606
وضعیت ترجمه عناوین تصاویر و جداول
ترجمه شده است ✓
وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر و جداول
ترجمه شده است ✓
وضعیت ترجمه منابع داخل متن
درج نشده است ☓
ضمیمه
ندارد
بیس
نیست ☓
مدل مفهومی
ندارد ☓
پرسشنامه
ندارد ☓
متغیر
دارد ✓
رفرنس در ترجمه
در انتهای مقاله درج شده است
رشته و گرایش های مرتبط با این مقاله
پزشکی، بهداشت حرفه ای
مجله
پزشکی حرفه ای و محیطی - Occupational and Environmental Medicine
دانشگاه
دانشگاه ماساچوست لاول ، ایالات متحده آمریکا
doi یا شناسه دیجیتال
https://doi.org/10.1136/oem.2003.008979
۰.۰ (بدون امتیاز)
امتیاز دهید
فهرست مطالب
افراد و روش ها
جمعیت مطالعه
داده های عوارض جانبی
معرض گیری های شغلی
تحلیل آماری
نتایج
رخداد گروهی
تداوم
تحلیل سنجه های مکرر
بحث
نمونه چکیده متن اصلی انگلیسی
Aims: To estimate the one year cumulative incidence and persistence of upper extremity (UE) soft tissue disorders, in a fixed cohort of automotive manufacturing workers, and to quantify their associations with ergonomic exposures.

Methods: At baseline and at follow up, cases of UE musculoskeletal disorders were determined by interviewer administered questionnaire and standardised physical examination of the upper extremities. The interview obtained new data on psychosocial strain and updated the medical and work histories. An index of exposure to ergonomic stressors, obtained at baseline interview, was the primary independent variable. Cumulative incidence and persistence of UE disorders (defined both by symptoms and by physical examination plus symptoms) were analysed in relation to baseline ergonomic exposures, adjusting for other covariates. The incidence of new disorders was modelled using multivariate proportional hazards regression among workers who were not cases in the first year and the prevalence on both occasions was modelled by repeated measures analysis.

Results: A total of 820 workers (69% of eligible cohort members) was examined. Follow up varied slightly by department group but not by baseline exposure level or other characteristics. Among the non-cases at baseline, the cumulative incidence of UE disorders was 14% by symptoms and 12% by symptoms plus examination findings. These rates increased with index of physical exposures primarily among subjects who had the same jobs at follow up as at baseline. Increased exposure during follow up increased risk of incidence. The persistence of UE disorders from baseline to follow up examination was nearly 60% and somewhat associated with baseline exposure score.

Conclusions: These longitudinal results confirm the previous cross sectional associations of UE musculoskeletal disorders with exposure to combined ergonomic stressors. The exposure-response relation was similar for incident cases defined by symptoms alone and those confirmed by physical examination.

نمونه چکیده ترجمه متن فارسی
اهداف: برآورد مقاومت و پایداری کلی یک ساله اختلالات بافت نرم بالاتنه، در مجموعه ثابت کارگران تولید خودرو و کمّی سازی رابطه آنها با معرض گیری در برابر عوامل ارگونومیک.
روش ها: در خط مبنا و در مطالعه دنباله دار، نمونه های اختلالات عضلانی بالاتنه توسط مصاحبه کننده تعیین شدند که پرسشنامه ای را تجویز نمود و معایه جسمی اعضاء بالاتنه را استانداردسازی نمود. این مصاحبه به داده های جدیدی راجع به رشته اجتماعی روانی دست یافت و سوابق پزشکی و کاری را به روز رسانی نمود. شاخص معرض گیری درابر عوامل استرس زا ارگونومیک در مصاحبه خط پایه به دست آمد که متغییر عمده مستقل بود. تداوم و پشتکار تجمعی اختلالات بالاتنه (تعریف شده با علائم، معایه جسمی و علائم) در ارتباط با معرض گیری های ارگونومیک خط مبنا تحلیل شده و دیگر متغییرات مشترک تطبیق داده شدند. رخداد اختلالات جدید با استفاده از رگرسیون خطرات متناسب و چند متغییره در بین کارگرانی مدل سازی گردید که در سال نخست، نمونه مطالعه نبودندو شیوع هر دو موقعیت با تحلیل سنجه های تکرار شده مدل سازی گردید.
نتایج: تعداد کل 820 کارگر (69% از اعضا گروه واجد شرایط) بررسی گردیدند. مطالعه دنباله دار اندکی بر حسب گروه مربوطه متغییر بود اما به ازای میزان معرض گیری خط مبنا یا دیگر ویژگی ها چنین نبود. از جمله موارد غیرنمونه خط مبنا، رخداد تجمعی اختلالات بالاتنه با برخی علائم 14% و با برخی علائم به علاوه یافته های معاینه 12% بود. این مقادیر با شاخص معرض گیری های فیزیکی به طور عمده در بین افرادی افزایش یافتند که دارای مشاغل یکسان در مطالعه دنباله دار یا خط مبنا بودند. معرض گیری افزایش یافته در طی مطالعه دنباله دار ریسک رخداد را افزایش داد. تداوم اختلالات بالاتنه از خط مبنا تا آزمایشات دنباله دار تقریبا 60% بود که تا حدودی به امتیاز معرض گیری خط مبنا مربوط می شد.
نتایج: این نتایج طولی روابط مطالعات مقطعی قبلی اختلالات عضلانی اسکلتی بالاتنه را با معرض گیری در برابر عوامل استرس زا ارگونمیک تایید می کند. رابطه معرض گیری-عکس العمل شبیه نمونه های رخداد بود که به تنهایی با علائم تعریف می شد و با معایه جسمانی تایید شده بود.

بدون دیدگاه