ترجمه مقاله نقش ضروری ارتباطات 6G با چشم انداز صنعت 4.0
- مبلغ: ۸۶,۰۰۰ تومان
ترجمه مقاله پایداری توسعه شهری، تعدیل ساختار صنعتی و کارایی کاربری زمین
- مبلغ: ۹۱,۰۰۰ تومان
A major policy goal of many ministries of sport and health is increased participation in sport to promote health. A growing literature is emerging about the benefits of sport participation on happiness. A challenge in establishing a link between sport participation and happiness is controlling for endogeneity of sport participation in the happiness equation. Methods: This study seeks to establish causal evidence of a relationship between sport participation and self reported happiness using instrumental variables (IV). Results: IV estimates based on data from a 2009 population survey living in Rheinberg, Germany indicate that individuals who participate in sport have higher life happiness. The results suggest a U-shaped relationship between age and self-reported happiness. Higher income is associated with greater self-reported happiness, males are less happy than females, and single individuals are less happy than nonsingles. Conclusions: Since the results are IV, this finding is interpreted as a causal relationship between sport participation and subjective well-being (SWB). This broader impact of sport participation on general happiness lends support to the policy priority of many governments to increase sport participation at all levels of the general population.
یک هدف خط مشی اصلی بسیاری از وزارتخانه های ورزش و بهزیستی، مشارکت در ورزش را برای ارتقاء بهزیستی افزایش میدهد.آثار زیادی در مورد مزایای مشارکت ورزشی بر روی شادکامی وجود دارد. یک چالش در ایجاد ارتباط بین مشارکت ورزشی و شادکامی ،برای برون زادی مشارکت ورزشی در معادله شادکامی وجود دارد.
روشها: این بررسی درصدد ایجاد شواهد سببی یک رابطه بین مشارکت ورزشی و شادکامی خود گزارش شده با استفاده از متغیرهای ابزاری(IV) است.
نتایج :IV بر مبنای داده های یک براورد جمعیت در سال 2009 است که در رینبرگ زندگی میکنند.آلمان عنوان میکند افرادی که در ورزش مشارکت دارند، دارای شادکامی زندگی بالاتری هستند. نتایج یک رابطه ی به شکل U را بین سن و شادکامی خود گزارش شده نشان میدهند. درامد بالاتر به شادکامی خود گزارش شده ی بیشتر وابسته است، مردان نسبت به زنان کمتر شاد هستند و افراد مجرد از افراد غیر مجرد کمتر شاد هستند.
نتیجه گیری: چون نتایج، IV هستند،این یافته ها به صورت یک رابطه ی سببی بین مشارکت ورزشی و بهزیستی ذهنی (SWB) تفسیر میشود.این اثر گسترده تر مشارکت ورزشی بر روی شادکامی کلی ،حمایت را به اولویت خطی مشی دولتهای زیادی برای افزایش مشارکت ورزشی در کل سطوح جمعیت کلی، معطوف میسازد.