ترجمه مقاله تیپ بندی SCCmec استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین

ترجمه مقاله تیپ بندی SCCmec استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین
قیمت خرید این محصول
۳۳,۰۰۰ تومان
دانلود مقاله انگلیسی
عنوان فارسی
تیپ بندی SCCmec استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین: مطالعه و تجربه ای هشت ساله
عنوان انگلیسی
SCCmec Typing of Methicillin-Resistant Staphylococcus aureus: An Eight Year Experience
صفحات مقاله فارسی
11
صفحات مقاله انگلیسی
5
سال انتشار
2015
رفرنس
دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله
فرمت مقاله انگلیسی
pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش
فرمت ترجمه مقاله
pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش
فونت ترجمه مقاله
بی نازنین
سایز ترجمه مقاله
14
نوع مقاله
ISI
نوع نگارش
مقالات پژوهشی (تحقیقاتی)
نوع ارائه مقاله
ژورنال
کد محصول
11430
وضعیت ترجمه عناوین تصاویر و جداول
ترجمه نشده است ☓
وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر و جداول
ترجمه نشده است ☓
وضعیت ترجمه منابع داخل متن
به صورت عدد درج شده است ✓
ضمیمه
ندارد ☓
بیس
نیست ☓
مدل مفهومی
ندارد ☓
پرسشنامه
ندارد ☓
متغیر
ندارد ☓
رفرنس در ترجمه
در انتهای مقاله درج شده است
رشته و گرایش های مرتبط با این مقاله
پزشکی و زیست شناسی، باکتری شناسی پزشکی، میکروبیولوژی، علوم سلولی و مولکولی، ژنتیک
مجله
بایگانی بیماریهای عفونی کودکان - Archives of Pediatric Infectious Diseases
دانشگاه
گروه میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، ایران
کلمات کلیدی
MRSA، تیپ بندی SCCmec، تیپ بندی ccr، Multiplex-PCR
کلمات کلیدی انگلیسی
MRSA - SCCmec Typing - ccr Typing - Multiplex-PCR
doi یا شناسه دیجیتال
https://doi.org/10.5812/pedinfect.30632
۰.۰ (بدون امتیاز)
امتیاز دهید
فهرست مطالب
1. پیش‌زمینه

2. اهداف

3. مواد و روش‌ها

3.1. آزمون‌های حساسیت پذیری ضد میکروبی

3.2. استخراج DNA

3.3. بسط دادن کمپلکس ژن‌های nuc, mec, SCCmec و ccr

4. نتایج

4.1. ایزوله سازی باکتریایی

4.2. تیپ بندی MRSA

4.3. مقاومت ضد میکروبی

5. نتیجه‌گیری

تصاویر فایل ورد ترجمه مقاله (جهت بزرگنمایی روی عکس کلیک نمایید)
11430-IranArze    11430-IranArze1    11430-IranArze2
نمونه چکیده متن اصلی انگلیسی
Background: Methicillin resistant Staphylococcus aureus strains (MRSA) are important pathogens that cause serious diseases in humans. Throughout the recent years, the spread of these strains has increased in medical environments and society, and has become a serious challenge in health systems. Therefore, it is vital to investigate the various MRSA types to identify the origins of the infections and to control the spread of these infections in hospitals.

Objectives: The current study aimed to evaluate the different SCCmec types in MRSA isolates from hospitals of Tabriz, by staphylococcal cassette chromosome mec (SCCmec) typing.

Materials and Methods: The present descriptive and retrospective study was performed on 151 selected S. aureus isolates obtained from clinical specimens who were referred to Tabriz university of medical sciences educational-health care centers from April 2005 to September 2012. MRSA isolates were identified by agar disk diffusion and mecA PCR assays. Ultimately, they were typified according to the genetic diversity of the chromosome cassette of SCCmec and ccr regions.

Results: Of the 151 isolates, 53 were recognized as MRSA. All of these 53 samples were sensitive to teicoplanin and vancomycin. Antibiotic resistance patterns were as follows: azithromycin 56.6%, ciprofloxacin 28.3%, imipenem 11.3%, meropenem 9.4%, ofloxacin 13.2%, ceftriaxone 66%, cotrimoxazole 49.1%, gentamicin 52.8%, linezolid 11.3%, penicillin 90.6%, and rifampicin 5.7%. The majority of MRSA isolates belonged to SCCmec III (69.8%) followed by SCCmec IVc (7.5%), SCCmec IVa (3.8%), and SCCmec I (1.9%). Other types of SCCmec were not observed in the present study. Moreover, from the 53 MRSA samples, 9 were recognized as non-typable. However, staphylococcal cassette chromosome recombinase (ccr ) genetic complex analysis revealed that among the 53 studied samples, 4 isolates had ccr type 1 pattern, and 11 and 32 isolates had ccr type 2 and ccr type 3 pattern, respectively. Furthermore, 6 isolates were considered as non-typable with ccr -typing.

Conclusions: As about 70% of methicillin-resistant isolates belonged to SCCmec III, the present study can conclude that, over an 8-year period, only one dominant and stable clone of MRSA strain was found in Tabriz hospitals. This finding could be a result of incorrect medical orientations, inadequate infection controlling policies, and insufficient preventive approaches.

5. Discussion

SCCmec is the most important factor defining the origin and source of MRSA infections in society. If we could determine HA-MRSA or CA-MRSA, then we could manage MRSA infections and select the best treatment protocol (1). Each type of SCCmec has unique genetic elements. Eight types of SCCmec and 3 types of ccr genes were investigated in this research (12-19). We were recognized 4 types of SCCmec and among them, type III was the most prevalent in our isolates.

نمونه چکیده ترجمه متن فارسی
پیش‌زمینه: سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم نسبت به متی سیلین (MRSA) ازجمله پاتوژن های مهم عامل ایجاد بیماری در انسان هستند. افزایش گسترش این سویه در جوامع و محیط‌های پزشکی طی سالیان اخیر، به چالشی جدی برای سیستم سلامت تبدیل‌شده است؛ بنابراین تحقیق در مورد انواع مختلف MRSA جهت شناسایی منشأ و خاستگاه آلودگی و همچنین کنترل گسترش این نوع عفونت‌ها در محیط‌های بیمارستانی، امری حیاتی است.

اهداف: هدف این مطالعه ارزیابی انواع مختلفی از SCCmec های موجود در ایزوله‌های MRSA به‌دست‌آمده از بیمارستان تبریز، توسط تیپ بندی کاست کروموزومی استافیلوکوکی مک (SCCmec) می‌باشد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه‌ی توصیفی و مروری، بر روی 151 ایزوله‌ی استافیلوکوکوس اورئوس انجام پذیرفته که در فاصله‌ی زمانی آوریل 2005 تا سپتامبر 2012، از نمونه‌های بالینی موجود در مراکز سیستم بهداشت و درمان دانشگاه علوم پزشکی تبریز به‌دست‌آمده است. ایزوله‌های MRSA توسط صفحات آگار دیفیوژن و روش‌های mecA PCR موردسنجش و شناسایی قرارگرفته‌اند. درنهایت برحسب تنوع ژنتیکی کاست کروموزومی SCCmec و نواحی ccr دسته‌بندی‌شده‌اند.

نتایج: از 151 ایزوله، 53 عدد از آن‌ها به‌عنوان MRSA شناسایی شدند. هر 53 نمونه به تیکوپلانین و وانکومایسین حساسیت نشان دادند. الگوهای مقاومت نسبت به آنتی‌بیوتیک به شرح روبروست: آزیترومایسین 56.6%، سیپروفلوکساسین 28.3%، ایمیپنم 11.3%، مروپنم 9.4%، فلوکساسین 13.2%، سفتریاکسون 66%، کوتریموکسازول 49.1%، جنتامایسین 52.8%، لینزولید 11.3%، پنی سیلین 90.6% و ریفامپیسین 5.7%. اکثریت ایزوله‌های MRSA به ترتیب به SCCmec III (69.8%)، SCCmec IVc(7.5%)، SCCmec IVa (3.8%) و SCCmec I(1.9%) تعلق داشت. انواع دیگر SCCmec در این مطالعه مشاهده نشد. بعلاوه از 53 نمونه‌ی MRSA، 9 نمونه به‌عنوان غیرقابل‌توصیف شناخته شدند. آنالیز ژنتیکی کمپلکسِ کاست کروموزومی نوترکیبِ استافیلوکوکی نشان می‌دهد که در میان 53 نمونه‌ی موردمطالعه قرارگرفته، 4 ایزوله الگوی ccr نوع 1، 11 ایزوله الگوی ccr نوع 2 و 32 ایزوله الگوی ccr نوع 3 دارند. بعلاوه 6 ایزوله طبق تیپ بندی ccr غیرقابل‌توصیف در نظر گرفته شدند.

نتیجه‌گیری: تا حدود 70% از ایزوله‌های مقاوم به متی سیلین به SCCmec III تعلق دارند. همچنین می‌توان به این نتیجه رسید که در دوره‌ای 8 ساله، تنها یک کلونی غالب و پایدار از سویه‌ی MRSA در بیمارستان تبریز یافت شد. این امر ممکن است نتایج آشناسازی‌های نادرست پزشکی، سیاست‌های ناکارآمد در زمینه‌ی کنترل عفونت و رویکردهای پیشگیرانه‌ی نامناسب باشد.

5. نتیجه‌گیری

SCCmec یکی از مهم‌ترین عوامل تعین خاستگاه و منشأ عفونت‌های MRSA در جامعه است. اگر قادر باشیم تا HA-MRSA و CA-MRSA را شناسایی کنیم، سپس می‌توانیم عفونت‌های MRSA را مدیریت کرده و بهترین روش درمانی را بکار ببندیم (1). هرکدام از گونه‌های SCCmec دارای ویژگی‌های ژنتیکی منحصربه‌فردی هستند. 8 نوع SCCmec و 3 نوع ژن ccr در این مطالعه موردبررسی قرار گرفتند (19-12). ما موفق به شناسایی 4 گونه SCCmec شدیم که نوع III شایع‌ترین نوع در ایزوله‌ی ما بود.


بدون دیدگاه