خلاصه
هدف این مقاله بررسی نقصان (عدم بلوغ) جنبه اقتصادی آموزش و پرورش به عنوان یک علم تربیتی است که این موضوع(عدم بلوغ اقتصاد تربیتی) با تمرکز صرف بر روی مزایای تربیت فردی و اجتماعی محقق شده است. اخیرا جنبه اقتصادی آموزش و پرورش، ظرفیت ارائه راه حلهایی برای مشکلات آموزشی (تربیتی) به طوری که موثر، کارامد، با قابلیت کارکرد اجتماعی (با قابلیت اجرا در اجتماع) و با دوام به لحاظ اقتصادی باشند، از خود نشان نمیدهدکه به عنوان نتیجهای از این موضوع، اقتصاد تربیتی فقط به عنوان علم تربیتی درنظر گرفته خواهد شد حال آنکه میتواند راهحلهایی برای موثر نبودن و ناکارامدی سیستم تربیتی ارئه دهد. این مقاله چنین استدلال میکند که این مهم، میتواند با معرفی هنر(و علم) تربیت کودکان به پروژه های تربیتی(با دخالت دادن هنر(وعلم) تربیت کودکان در پروژههای تربیتی) انجام گیرد.
1-مقدمه
اگرچه اقتصاد تربیتی از یک اتحادیه پژوهش اقتصادی و آموزشی متولد شده است (ظهور پیدا کرده است) ولی هنوز در مرحله ناپختگی علمی قرار دارد چرا که هنوز ارتباط تنگاتنگی با یک رویکرد سنتی متکی بر سرمایه انسانی و تحلیل اقتصادی آموزش و پرورش دارد. حقیقتا مزیتهای آموزش و پرورش برای فرد و جامعه، هنوز با یک رویکرد اقتصادی معمولی مورد ارزیابی قرار میگیرد. برای مثال، گستره پژوهش، از مطالعات در رابطه با مزایای تحصیل برای افراد و جوامع، هزینه آموزش و پرورش در برابر میزان مخارج دولت، همبستگی میان سطوح تحصیلی یک کشور و سطوح توسعه اقتصادی و اجتماعی آن، برآورد کیفیت سیستم تربیتی، بررسی سطوح سواد در میان جمعیتی از فارغ التحصیلان تا بزرگسالان در حال آموزش، مطالعات در زمینه میزان دسترسی به تعلیم(و کسب دانش)، تحلیل عدم اشتغال(بیکاری) جوانان و غیره، تغییر کرده است.
4-نتیجه گیری
هدف از حیطه اقتصاد تربیتی میبایست شرکت دادن(دخیل کردن) دانشی که توجه خود را به سوالات (مشکلات)اجتماعی و تربیتی موجود در بطن جامعه معطوف کرده و همزمان همبستگی(انسجام) میان اقتصاد و فن تربیت کودک را مورد بررسی و کاوش قرار میدهد، باشد. برای دستیابی به این هدف، فعالیتی در سطح بینالمللی برای ارزیابی دقیق و ساماندهی به روابط موجود در حال حاضر و نیز دخیل کردن بینشهای جدید در مسائل اقتصادی و تربیتی، نیاز است. در واقع، نیاز است تا آن معرفت شناختی که این دسته از تفکرات را پایه ریزی میکند، داده های متناسب با منافع گسترده حاصل از تربیت را به حساب آورده و مدلهای برنامهریزی برای سیستمهای تربیتی را بازسازی و قاعدهمند سازد.
