ترجمه مقاله ارزیابی پایداری مبتنی بر فاصله همسایگی شهری – نشریه اشپرینگر

عنوان فارسی: | ارزیابی پایداری (یا حفاظت) مبتنی بر فاصله همسایگی های شهری: یک مطالعه حالتی از شورای شهر جوهور بهرو، مالزی |
عنوان انگلیسی: | Spatial-Based Sustainability Assessment of Urban Neighbourhoods: A Case Study of Johor Bahru City Council, Malaysia |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی : 16 | تعداد صفحات ترجمه فارسی : 21 |
سال انتشار : 2014 | نشریه : اشپرینگر - Springer |
فرمت مقاله انگلیسی : PDF | فرمت ترجمه مقاله : ورد تایپ شده |
کد محصول : 5600 | رفرنس : دارد |
محتوای فایل : zip | حجم فایل : 4.16Mb |
رشته های مرتبط با این مقاله: جغرافیا، مهندسی شهرسازی و مهندسی محیط زیست |
گرایش های مرتبط با این مقاله: جغرافیا و برنامه ریزی شهری، مدیریت شهری، طراحی شهری و مهندسی طراحی محیط زیست |
مجله: اطلاعات جغرافیایی برای تصمیم گیری آگاهانه |
دانشگاه: دانشکده Geoinformation و املاک و مستغلات، دانشگاه تکنولوژی مالزی |
وضعیت ترجمه عناوین تصاویر و جداول: ترجمه شده است |
وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر و جداول: ترجمه شده است |
چکیده
۱.پیشگفتار
۲.ارزیابی قابلیت حفاظت توسعهی شهری پایدار
۲.۱. ناحیهی مورد مطالعه
۲.۲. روش ارزیابی شاخص پایداری
۲.۳.شاخصهای توسعهی شهری پایدار
۳.تعیین شاخصهای فضایی
۳.۱.سیستم امتیازدهی
۳.۲.فرایند سلسلهمراتبی تحلیلی برای ارزیابی پایداری
۳.۳. نگاشت پایداری
۴.نتایج و تصمیمگیری
۴.۱. پایداری بر اساس شاخصهای اقتصادی
۴.۲. پایداری بر اساس شاخصهای زیست محیطی
۴.۳. پایداری بر اساس شاخصهای اجتماعی
۴.۴. نقشهی پایداری با استفاده از AHP
۵.نتیجهگیری
Abstract
Rapid population growth has caused expansion of many major cities. Cities begin to expand into new areas as the demand for housing increases, thus, contributing to demand for a variety of natural and man-made resources for urban communities. However, it is our responsibility to sustain these resources so that their usage can be prolonged to the next generation. With sustainability as a goal, the use of indicators for urban monitoring and regulation is becoming more in demand. There are many non-spatial indicators in the form of words and statistics developed by local authorities for assessing urban development sustainability. This chapter proposes the use of spatial indicators for the same purpose. The indicators are derived from the Malaysian Urban Indicators Network (MurniNet) and are then developed using Analytical Hierarchy Process (AHP) comprising spatial elements of points, lines, and polygons. The AHP is used to determine the ranking of sustainability of urban areas. This study selects Johor Bahru City Council (JBCC) administrative area as a case. The result shows that spatial indicators can contribute to a better visualisation of sustainability via the production of sustainability map.
چکیده
رشد سریع جمعیت موجب گسترش بسیاری از شهرهای مهم شده است. همانطورکه تقاضا برای مسکن افزایش مییابد، شهرها شروع به گسترش به نواحی جدید میکنند، و بنابراین، تقاضا برای تنوعی از منابع طبیعی و ساخت بشر برای جوامع شهری افزایش مییابد. با این حال، مسعولیت ما حفظ این منابع است بهطوریکه بتوان استفاده از آنها را برای نسل آینده تمدید کرد. با پایداری (یا حفاظت) به عنوان یک هدف، نیاز به استفاده از شاخصها برای نظارت شهری و مقررات بیشتر میشود. شاخصهای غیر فضایی (یا غیر فاصلهای) در قالب واژگان و آمار وجود دارند که توسط مقامات محلی برای ارزیابی پایداری توسعهی شهری ایجاد شدهاند. هدف این فصل، استفاده از شاخصهای فضایی برای منظور یکسانی است. این شاخصها از شبکهی شاخصهای شهری مالزیایی (MurniNet) مشتق شدهاند و سپس با استفاده از فرایند سلسلهمراتبی تحلیلی (AHP) شامل عناصر فضایی (یا فاصلهای) نقاط، خطوط و چندضلعیها توسعه یافتهاند. AHP برای تعیین رتبهبندی پایداری (یا حفاظت) منابع شهری استفاده میشود. این مطالعه، منطقهی اداری شورای شهر جوهور بهرو (JBCC) به عنوان یک حالت (یا مورد مطالعه) انتخاب میکند. نتیجه نشان میدهد که شاخصهای فضایی میتوانند به یک تجسم بهتری از پایداری از طریق تولید نقشهی پایداری کمک کند.