تلفن: ۰۴۱۴۲۲۷۳۷۸۱
تلفن: ۰۹۲۱۶۴۲۶۳۸۴

ترجمه مقاله هاپتوگلوبین سرم خونی در زیست شیمی بالینی – نشریه الزویر

عنوان فارسی: هاپتوگلوبین سرم خونی در زیست شیمی بالینی: تغییر یک نمونه
عنوان انگلیسی: Serum haptoglobin in clinical biochemistry: Change of a paradigm
تعداد صفحات مقاله انگلیسی : 3 تعداد صفحات ترجمه فارسی : 7
سال انتشار : 2013 نشریه : الزویر - Elsevier
فرمت مقاله انگلیسی : PDF فرمت ترجمه مقاله : ورد تایپ شده و pdf
فونت ترجمه مقاله : بی نازنین سایز ترجمه مقاله : 14
نوع مقاله : ISI نوع نگارش : مقاله کوتاه (Short Communication)
پایگاه : اسکوپوس نوع ارائه مقاله : ژورنال
شناسه ISSN مجله : 0369-8114 کد محصول : F1362
محتوای فایل : zip حجم فایل : 684.04Kb
رشته و گرایش های مرتبط با این مقاله: زیست شناسی و پزشکی، بیوشیمی، علوم سلولی و مولکولی و آسیب شناسی
مجله: بیولوژی آسیب شناسی - Pathologie Biologie
دانشگاه: آزمایشگاه تحقیقات چشم پزشکی ، فرانسه
کلمات کلیدی: هیپوگلوبین، هموگلوبین، فعالیت پراکسیداز، گلیکوپروتئین فاز حاد، التهاب
کلمات کلیدی انگلیسی: Haptoglobin - Hemoglobin - Peroxidase activity - Acute phase glycoprotein - Inflammation
وضعیت ترجمه منابع داخل متن: درج نشده است ☓
بیس: نیست ☓
مدل مفهومی: ندارد ☓
پرسشنامه: ندارد ☓
متغیر: ندارد ☓
رفرنس: دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله
رفرنس در ترجمه: در انتهای مقاله درج شده است
doi یا شناسه دیجیتال: https://doi.org/10.1016/j.patbio.2013.07.001
ترجمه این مقاله با کیفیت متوسط انجام شده است. بلافاصله پس از خرید، دکمه دانلود ظاهر خواهد شد. ترجمه به ایمیل شما نیز ارسال خواهد گردید.
فهرست مطالب

چکیده

مقدمه

هاپتوگلوبین ، کشف آن، تعیین آن و اهمیت زیستی آن

یک انفجار کوتاه در دانش پزشکی : حقایق آزمایشی و تفسیر های آن ها

نمونه متن انگلیسی

Abstract

Serum haptoglobin (Hp) was discovered by Max Fernand Jayle as a young assistant professor in the Department of Biochemistry of the Paris Medical Faculty, headed by Professor Michel Polonovski. Jayle showed that Hp was an acute phase glycoprotein and worked out its routine determination in the blood-serum, based on its complex formation with hemoglobin, using the increased peroxidase activity of the hemoglobin–haptoglobin (Hb–Hp) complex, for routine determination in clinical biochemistry for the characterisation of inflammatory processes, together with other acute phase glycoproteins as orosomucoide. Later Smithies described the genetic control of human Hp-isoforms and quite recently Andersen et al. reported the elucidation of the crystal structure of the porcine Hb–Hp complex. In that article there was no mention of the discovery of Hp, neither of its determination in clinical biochemistry as an inflammatory marker. The only biologically significant role assigned to Hp by Andersen et al. is its (hypothetical) role to prevent or minimize the harmful effects of Hb during intravascular hemolysis, by the generation of reactive oxygen species (ROS) and complexing it. This shift of paradigm, not at all exceptional in medical biochemistry, will be described and discussed with its pitfalls and consequences.

نمونه متن ترجمه

چکیده

هاپتوگلوبین سرم خون (Hp) توسط Max Fernand Jayle در زمانی که یک استادیار جوان در دپارتمان زیست شیمی دانشکده ی پزشکی پاریس بود، که تحت ریاست پروفسور مایکل پولونوفسکی بود، کشف شد. Jayle نشان داد که Hp یک گلیکوپروتئین فاز شدید بوده و توانست روند شناسایی روتین این ماده در سروم خونی را مبتنی بر شکل گیری پیچیده اش با هموکلوبین با استفاده از فعالیت افزایش یافته ی پروکسیداز در پیچیده های هموگلوبین – هاپتوگلوبین (Hb-Hp) مشخص کند که برای تعیین عادی در زیست شیمی بالینی برای توصیف روند های التهابی، همراه با دیگر گلیکوپروتئین های فاز شدید مانند اورسوموکویید مفید میباشد. بعد از آن Smithies کنترل ژنتیکی ایزوفرم های Hp در بدن انسان را توصیف کرد و اخیرا نیز Andersen و همکارانش توصیف ساختار کریستالی پیچیده های Hb-Hp گوشت خوک را گزارش دادند. در آن مقاله هیچ ذکری از کشف Hp وجود نداشت، همچنین در مورد شناسایی آن در زیست شیمی بالینی به عنوان یک نشانگر التهابی نیز اطلاعاتی داده نشده بود. تنها نقش محسوس زیستی که به Hp در این مقاله ها توسط Andersen و همکارانش تخصیص یافته بود، نقش ( فرضی) آن برای پیش گیری و یا حداقل کردن تاثیر های مضر Hb در طول همولیز های میان عروقی، بود که توسط ایجاد گونه های فعال اکسیژن (ROS) و پیچیده سازی آن، فراهم میشد. این تغییر در نمونه، که حالت استثنا در زیست شیمی پزشکی ندارد، با در نظر گرفتن مشکلات و عواقب این ماده مورد بحث قرار گرفته و توصیف شده است.