ترجمه مقاله هاپتوگلوبین سرم خونی در زیست شیمی بالینی - نشریه الزویر

قیمت خرید این محصول

۲۹,۰۰۰ تومان

دانلود مقاله انگلیسی

عنوان فارسی

هاپتوگلوبین سرم خونی در زیست شیمی بالینی: تغییر یک نمونه

عنوان انگلیسی

Serum haptoglobin in clinical biochemistry: Change of a paradigm

صفحات مقاله فارسی

7

صفحات مقاله انگلیسی

3

سال انتشار

2013

رفرنس

دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله

نشریه

الزویر - Elsevier

فرمت مقاله انگلیسی

PDF

فرمت ترجمه مقاله

ورد تایپ شده و pdf

فونت ترجمه مقاله

بی نازنین

سایز ترجمه مقاله

14

نوع مقاله

ISI

نوع نگارش

مقاله کوتاه (Short communication)

نوع ارائه مقاله

ژورنال

پایگاه

اسکوپوس

شناسه ISSN مجله

0369-8114

کد محصول

F1362

وضعیت ترجمه منابع داخل متن

درج نشده است ☓

بیس

نیست ☓

مدل مفهومی

ندارد ☓

پرسشنامه

ندارد ☓

متغیر

ندارد ☓

رفرنس در ترجمه

در انتهای مقاله درج شده است

رشته و گرایش های مرتبط با این مقاله

زیست شناسی و پزشکی، بیوشیمی، علوم سلولی و مولکولی و آسیب شناسی

مجله

بیولوژی آسیب شناسی - Pathologie Biologie

دانشگاه

آزمایشگاه تحقیقات چشم پزشکی ، فرانسه

کلمات کلیدی

هیپوگلوبین، هموگلوبین، فعالیت پراکسیداز، گلیکوپروتئین فاز حاد، التهاب

کلمات کلیدی انگلیسی

Haptoglobin - Hemoglobin - Peroxidase activity - Acute phase glycoprotein - Inflammation

doi یا شناسه دیجیتال

https://doi.org/10.1016/j.patbio.2013.07.001

ترجمه این مقاله با کیفیت متوسط انجام شده است. بلافاصله پس از خرید، دکمه دانلود ظاهر خواهد شد. ترجمه به ایمیل شما نیز ارسال خواهد گردید.

۰.۰ (بدون امتیاز)

امتیاز دهید

فهرست مطالب

چکیده
مقدمه
هاپتوگلوبین ، کشف آن، تعیین آن و اهمیت زیستی آن
یک انفجار کوتاه در دانش پزشکی : حقایق آزمایشی و تفسیر های آن ها

نمونه چکیده متن اصلی انگلیسی

Abstract

Serum haptoglobin (Hp) was discovered by Max Fernand Jayle as a young assistant professor in the Department of Biochemistry of the Paris Medical Faculty, headed by Professor Michel Polonovski. Jayle showed that Hp was an acute phase glycoprotein and worked out its routine determination in the blood-serum, based on its complex formation with hemoglobin, using the increased peroxidase activity of the hemoglobin–haptoglobin (Hb–Hp) complex, for routine determination in clinical biochemistry for the characterisation of inflammatory processes, together with other acute phase glycoproteins as orosomucoide. Later Smithies described the genetic control of human Hp-isoforms and quite recently Andersen et al. reported the elucidation of the crystal structure of the porcine Hb–Hp complex. In that article there was no mention of the discovery of Hp, neither of its determination in clinical biochemistry as an inflammatory marker. The only biologically significant role assigned to Hp by Andersen et al. is its (hypothetical) role to prevent or minimize the harmful effects of Hb during intravascular hemolysis, by the generation of reactive oxygen species (ROS) and complexing it. This shift of paradigm, not at all exceptional in medical biochemistry, will be described and discussed with its pitfalls and consequences.

نمونه چکیده ترجمه متن فارسی

چکیده
هاپتوگلوبین سرم خون (Hp) توسط Max Fernand Jayle در زمانی که یک استادیار جوان در دپارتمان زیست شیمی دانشکده ی پزشکی پاریس بود، که تحت ریاست پروفسور مایکل پولونوفسکی بود، کشف شد. Jayle نشان داد که Hp یک گلیکوپروتئین فاز شدید بوده و توانست روند شناسایی روتین این ماده در سروم خونی را مبتنی بر شکل گیری پیچیده اش با هموکلوبین با استفاده از فعالیت افزایش یافته ی پروکسیداز در پیچیده های هموگلوبین – هاپتوگلوبین (Hb-Hp) مشخص کند که برای تعیین عادی در زیست شیمی بالینی برای توصیف روند های التهابی، همراه با دیگر گلیکوپروتئین های فاز شدید مانند اورسوموکویید مفید میباشد. بعد از آن Smithies کنترل ژنتیکی ایزوفرم های Hp در بدن انسان را توصیف کرد و اخیرا نیز Andersen و همکارانش توصیف ساختار کریستالی پیچیده های Hb-Hp گوشت خوک را گزارش دادند. در آن مقاله هیچ ذکری از کشف Hp وجود نداشت، همچنین در مورد شناسایی آن در زیست شیمی بالینی به عنوان یک نشانگر التهابی نیز اطلاعاتی داده نشده بود. تنها نقش محسوس زیستی که به Hp در این مقاله ها توسط Andersen و همکارانش تخصیص یافته بود، نقش ( فرضی) آن برای پیش گیری و یا حداقل کردن تاثیر های مضر Hb در طول همولیز های میان عروقی، بود که توسط ایجاد گونه های فعال اکسیژن (ROS) و پیچیده سازی آن، فراهم میشد. این تغییر در نمونه، که حالت استثنا در زیست شیمی پزشکی ندارد، با در نظر گرفتن مشکلات و عواقب این ماده مورد بحث قرار گرفته و توصیف شده است.