ترجمه مقاله فعالیت فیزیکی شغلی در رفت و آمد و اوقات فراغت در رابطه با مشکلات قلبی - نشریه الزویر

ترجمه مقاله فعالیت فیزیکی شغلی در رفت و آمد و اوقات فراغت در رابطه با مشکلات قلبی - نشریه الزویر
قیمت خرید این محصول
۳۳,۰۰۰ تومان
دانلود رایگان نمونه دانلود مقاله انگلیسی
عنوان فارسی
فعالیت فیزیکی شغلی، در رفت و آمد و اوقات فراغت در رابطه با مشکلات قلبی مردان و زنان فنلاندی
عنوان انگلیسی
Occupational, Commuting, and Leisure-Time Physical Activity in Relation to Heart Failure Among Finnish Men and Women
صفحات مقاله فارسی
15
صفحات مقاله انگلیسی
9
سال انتشار
2010
نشریه
الزویر - Elsevier
فرمت مقاله انگلیسی
PDF
فرمت ترجمه مقاله
ورد تایپ شده
رفرنس
دارد
کد محصول
6116
وضعیت ترجمه عناوین تصاویر و جداول
ترجمه شده است
وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر و جداول
ترجمه شده است
رشته های مرتبط با این مقاله
پزشکی و تربیت بدنی
گرایش های مرتبط با این مقاله
قلب و عروق، فیزیولوژی فعالیت بدنی و تندرستی و رفتار حرکتی
مجله
مجله کالج آمریکایی قلب و عروق
دانشگاه
گروه بهداشت عمومی، موسسه Hjelt، دانشگاه هلسینکی فنلاند
فهرست مطالب
چکیده
روش انجام کار
نتایج
فعالیت فیزیکی رفت و آمد
بحث
نتیجه گیری
نمونه چکیده متن اصلی انگلیسی
Objectives

The purpose of this study was to examine the association of different levels of occupational, commuting, and leisure-time physical activity and heart failure (HF) risk. Background The role of different types of physical activity in explaining the risk of HF is not properly established. Methods Study cohorts included 28,334 Finnish men and 29,874 women who were 25 to 74 years of age and free of HF at baseline. Baseline measurement of different types of physical activity was used to predict incident HF. Results During a mean follow-up of 18.4 years, HF developed in 1,868 men and 1,640 women. The multivariate adjusted (age; smoking; education; alcohol consumption; body mass index; systolic blood pressure; total cholesterol; history of myocardial infarction, valvular heart disease, diabetes, lung disease, and use of antihypertensive drugs; and other types of physical activity) hazard ratios of HF associated with light, moderate, and active occupational activity were 1.00, 0.90, and 0.83 (p  0.005, for trend) for men and 1.00, 0.80, and 0.92 (p  0.007, for trend) for women, respectively. The multivariate adjusted hazard ratios of HF associated with low, moderate, and high leisure-time physical activity were 1.00, 0.83, and 0.65 (p 0.001, for trend) for men and 1.00, 0.84, and 0.75 (p 0.001, for trend) for women, respectively. Active commuting had a significant inverse association with HF risk in women, but not in men, before adjustment for occupational and leisure-time physical activity. The joint effects of any 2 types of physical activity on HF risk were even greater. Conclusions Moderate and high levels of occupational or leisure-time physical activity are associated with a reduced risk of HF. (

نمونه چکیده ترجمه متن فارسی
چکیده
اهداف: هدف این مطالعه بررسیِ ارتباط سطوح مختلف از فعالیت فیزیکی شغل، در رفت و امد و اوقات فراغت و ریسک بیماری قلبی (HF) می باشد.
پیشینه: نقش انواع مختلف از فعالیت فیزکی در تعریف ریسک HF به خوبی مشخص نشده است.
روش ها: گروه های مطالعه شامل 28334 مرد و 29874 زن فنلاندی می باشند که 25 تا 74 سال سن داشتند و در خط مبنا، بیماری قلبی نداشتند. اندازه گیری خط مبنای انواع مختلف از فعالیت فیزیکی برای پیش بینی رخداد بیماری قلبی استفاده شد.
نتایج: در طی یک پیگیری 18.4 ساله، HF در 1868 مرد و 1640 زن ایجاد شد. نسبت های خطر سازگار شده ی چندمتغیره (سن، سیگار، تحصیل، مصرف الکل، شاخص جرم بدن، فشار خون انقباضی، مجموع کلسترول، تاریخ انفارکتوس میوکارد، بیماری قلبی دریچه ای، دیابت، بیماری ریه، و استفاده از بیماری های ضد فشار، و سایر انواع فعالیت فیزیکی) از HF مربوط به فعالیت شغلی فعال، متوسط و سبک عبارتند از 1.00، 0.90، و 0.83 (P=0.005 برای جریان) برای مردان و 1.00، 0.80، و 0.92 (P=0.007، برای جریان) برای زنان. نسبت های تطبیق یافته ی چندمتغیره ی خطرِ HF مرتبط با فعالیت فیزیکی در اوقات فراغت کم، متوسط و شدید عبارتند از 1.00، 0.83، و 0.65 (P<0.001، برای جریان) برای مردان و 1.00، 0.84، و 0.75 (P<0.001، برای جریان) برای زنان. قبل از سازگاری برای فعالیت فیزیکی اوقات فراغت و شغلی، رفت آمد فعال ارتباط معکوس شدید با ریسک HF در زنان داشت اما در مردان اینگونه نبود. تاثیرات مشترک هر دو نوع از فعالیت فیزیکی بر روی ریسک HF بیشتر نیز بودند.
نتیجه گیری: سطوح متوسط و بالا از فعالیت فیزیکی شغلی یا اوقات فراغت به کاهش ریسک HF ارتباط دارند.

بدون دیدگاه