چکیده
1.مقدمه
2. مکان مورد مطالعه
3. مواد و روش تحقیق
3.1. جامدها
3.2. مایعات
3.3. تجزیه و تحلیل های میکروبیولوژیکی
3.4. تجزیه و تحلیل فاز گازی
4. نتیجه گیری
4.1. ترکیب فضای فاضلاب – شیمی پساب
4.2. حمله اسید سولفوریک و خوردگی بتن
5. بحث
6. خلاصه و نتیجه گیری
نمونه چکیده متن اصلی انگلیسی
Abstract In this study, a strongly deteriorated concrete-based sewer system was investigated by using a multi proxy approach based on gaseous, hydro-geochemical, microbiological, mineralogical and mechanical analyses. Therefore, gas, liquid, and solid samples were taken throughout the entire sewer system. Long term measurements of gaseous hydrogen sulfide (H2S) within the sewer atmosphere yielded concentrations up to 367 ppm. Interstitial fluids, extracted from deteriorated concrete by squeezing, contained sulfate (SO4 2−) concentrations of up to 104 g l−1 at strong acidic conditions (0.7 N pH N 3.1) and are close to the saturation state of gypsum. This sulfuric acid attack is indicative for a well-established biofilm containing sulfide oxidizing bacteria (SOB), which was analyzed to consist mainly of Acidithiobacillus thiooxidans. The micro-structure of the attacked concrete displays a progressing alteration zone, which is caused by microbially induced concrete corrosion (MICC), with a suggested pH gradient from about 13 to b1, from the intact inner concrete zone to the outermost heavily deteriorated concrete. Calcium sulfate minerals such as gypsum (CaSO4 · 2H2O), bassanite (CaSO4 · 1/2H2O) and anhydrite (CaSO4) are abundant in the altered concrete, which were formed from the dissolution of the cement phases and Ca-bearing aggregates. Remarkably high corrosion rates of different precast concrete manholes were quantified to reach values greater than 1 cm yr−1 , despite the fact that C3A-free cement, fly ash and a w/c of ~0.35 was used.
نمونه چکیده ترجمه متن فارسی
چکیده
در این مطالعه، یک سیستم فاضلات مبتنی بر بتن بشدت تخریب شده با استفاده از رویکرد چند پروکسی براساس تجزیه و تحلیل های گازی، آبی-ژئوشیمیایی، میکروبیولوژی، کانی شناسی، و مکانیکی مورد بررسی قرار گرفته است. بنابراین، نمونه هایی از گاز، مایع، و جامد از سرتاسر سیستم فاضلاب گرفته شد. اندازه گیری طولانی مدت از گاز سولفید هیدروژن (H2S) درون فضای فاضلاب غلظت بالایی تا 357 پی پی ام را نشان داد. مایعات درون شبکه ای بدست آمده از بتن تخریب شده بواسطه فشار، شامل غلظت سولفات (SO42-) تا 104g l-1 در شرایط شدیدا اسیدی (3.1>pH< 0.7) می شد و نزدیک به وضعیت اشباع سنگ گچ بود. این حمله اسید سولفوریک نشان دهنده ی بیوفیلم به خوبی تثبت شده ای است که حاوی باکتری های اکسید کننده سولفور (SOB) است، که تجزیه شد تا به طور عمده شامل اسید وتیوباسیلیوس تیواکسیدانس (Acidithiobacillus thiooxidans) شود. میکروساختار بتن مورد حمله قرار گرفته یک منطقه متغیر درحال پیشرفت را نشان داد، که بواسطه خوردگی بتن ناشی از میکروب (MICC) روی داد، که نشان دهنده ی شیب pH در حدود 1> تا 13، از منطقه داخلی دست نخورده تا خارجی ترین بتن بشدت تخریب شده بود. مواد معدنی سولفات کلسیم همانند سنگ گچ (CaSO4 . 2H2O)، بسانیت (CaSo4 . 1/2H2O) و انیدریت (CaSO4) در بتن تغییر یافته فراوان بود، که متشکل از انحلال فازهای سیمان و سنگدانه حاوی کلسیم(ca- bearing) بود. میزان خوردگی بسیار زیاد در حلقه های بتنی پیش ساخته مختلف تعیین شد تا به مقادیر بیشتر از 1 سانتی متر yr-1 دست یافت، با وجود این واقعیت که سیمان عاری از-C3A، خاکستر بادی و یک نسبت آب به سیمان (w/c) 0.35 ~ استفاده شد.