The effect of graded levels of phytase on performance, bone characteristics, excreta/litter quality and odorant emissions was examined using 720 Ross 308 male d-old broilers. A 2 × 4 factorial arrangement of treatments was employed with 6 replicates of 15 birds per pen. Factors were: diets-positive and negative control (PC, NC); phytase – 0, 500, 1,000, 1,500 FTU/kg. The PC was formulated to meet the 2014 Ross 308 nutrient specifications, whereas the NC was formulated with lower Ca (−1.4 g/kg), available P (−1.5 g/kg), Na (−0.3 g/kg), dLys (−0.2 g/kg) and MEn (−0.28 MJ/kg) equivalent to nutrient matrix values for 500 FTU/kg phytase in the starter, grower and finisher periods (i.e., downspec diet). On d 24, phytase decreased FCR by 1.6, 4.3 and 4.6 points at inclusion levels of 500, 1,000 and 1,500 FTU/kg, respectively (P < 0.01) across all diets. Phytase by diet interactions on BW gain were observed on d 24 and 35 (P < 0.01). The effect of phytase was much more pronounced in the NC diet as compared with the PC diet. On d 24, phytase increased BW gain by 37, 55 and 68 g in the PC and 127, 233 and 173 g in the NC at 500, 1,000 and 1,500 FTU/kg, respectively. Diet by phytase interactions were also observed for tibia ash, litter quality and water to feed intake ratio (P < 0.01) with higher phytase effect in NC as compared with PC. Neither diet nor phytase impacted excreta moisture content on d 18 or 21 (P > 0.05). Solid phase micro-extraction gas chromatography-mass spectrometry (SPME-GC-MS) analysis of gaseous emissions on d 39 indicated no difference in the emission of alcohols, aldehydes, ketones, volatile fatty acids and phenols between treatments (P > 0.05). The results indicate that phytase has greater benefits when formulated using nutrient matrix values as compared with adding it over the top in an already nutrient sufficient diet. The later method would be expected to increase feed costs without concomitant performance benefits.
اثر میزان درجه بندی شده فیتاز روی عملکرد، مشخصات استخوان، کیفیت فضولات/خاک مرغ و وضعیت صدورات بوی گازی با استفاده از تعداد 720 جوجه خروس گوشتی یک روزه Ross 308بررسی گردید. طراحی تیمارهای فاکتوری 2 در 4 برای 6 تکرار دارای 15 طیور در هر مرغدانی انجام شد. فاکتورها عبارت بودند از رژیم غذایی مثبت و شاهد منفی (به ترتیب PC و NC). فیتاز با غلظت های . PC جوری تنظیم شد که از مشخصات تغذیه سال 2014 ی نژاد Ross 308 پیروی کند درصورتیکه NC با کلسیم پایین تر(-1.4 g/kg)، فسفر موجود (-1.5g/kg)، Na (-0.3g/kg)، dLys (-0.2g/kg) و Men (-0.28MJ/kg) معادل مقادیر ماتریس نوترینتی برای 500 FTU/kg فیتاز در دوره های شروع، رشد و پایان (یعنی رژیم غذایی با مشخصات نزولی) تنظیم گردید. در روز 24 ، فیتاز باعث کاهش FCR تا به ترتیب 1.6، 4.3 و 4.6 امتیاز در سطح ورود 500 و 1000 و 1500FTU/kg بین همه رژیم های غذایی گردیده است (p<0.01). فیتاز با تعاملات رژیم غذایی روی بازده BW در روز 24 و 35 مشاهده گردید (P<0.01). اثر فیتاز در رژیم غذایی NC در مقایسه با رژیم غذایی PC خیلی برجسته تر بود. در روز 24، فیتاز باعث افزایش اضافه BW تا 37، 55 و 68 گرم در PC و 127، 233 و 173 گرم در NC در به ترتیب غلظت های 500، 1000 و 1500 FTU/kg شده است. رژیم غذایی با تعاملات فیتازی نیز برای خاکستر درشت نی ، کیفیت خاک مرغ و نسبت آب به میزان مصرف مواد غذایی (P<0.01) با اثر فیتازی بالاتر در NC در مقایسه با PC مشاهده گردیده است. نه رژیم غذایی نه فیتاز بر محتوای رطوبت فضولات در روز 18 یا 21 اثری نگذاشتند (P>0.05). آنالیز طیف سنجی جرمی-کروماتوگرافی گازی عصاره گیری میکرو فاز جامد (SPME-GC-MS) صدورات گازی در روز 39 هیچ تفاوتی را در صدورات الکل، الدئید، کتون، اسیدهای چرب فرار و فنل ها بین تیمارها نشان نداده است (P>0.05). نتایج نشان می دهد که فیتاز دارای مزیت های بیشتری هنگام تنظیم با استفاده از مقادیر ماتریس نوترینتی در مقایسه با افزودن آن به قسمت بالا در یک رژیم تقریبا دارای نوترینت کافی است. روش دومی بنا به انتظار هزینه های خوراک دام را بدون مزیت های عملکرد همزمان می برد.
