ترجمه مقاله تعامل انسان و رایانه در فرآیند فرم سازی

عنوان فارسی: | تعامل انسان و رایانه در فرآیند فرم سازی |
عنوان انگلیسی: | Human-Computer Interaction In The Form-Making Process |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی : 10 | تعداد صفحات ترجمه فارسی : 11 (1 صفحه رفرنس انگلیسی) |
سال انتشار : 2017 | فرمت مقاله انگلیسی : PDF |
فرمت ترجمه مقاله : ورد تایپ شده و pdf | فونت ترجمه مقاله : بی نازنین |
سایز متن ترجمه مقاله : 14 | نوع مقاله : ISI |
نوع ارائه مقاله : کنفرانس | کد محصول : 10212 |
محتوای فایل : zip | حجم فایل : 12.95Mb |
رشته و گرایش های مرتبط با این مقاله: معماری، تکنولوژی معماری |
کنفرانس: بیست و دومین کنفرانس بین المللی انجمن تحقیقات طراحی معماری با کمک رایانه در آسیا |
دانشگاه: دانشگاه ایالتی واشنگتن ، ایالات متحده آمریکا |
کلمات کلیدی: تعامل انسان و رایانه، فرمسازی، دادههای انسانی، فرآیند طراحی |
کلمات کلیدی انگلیسی: Human-Computer Interaction - Form-Making - Human Data - Design Process |
وضعیت ترجمه عناوین تصاویر و جداول: ترجمه شده است ✓ |
وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر و جداول: ترجمه شده است ✓ |
وضعیت ترجمه منابع داخل متن: ترجمه شده است ✓ |
بیس: نیست ☓ |
مدل مفهومی: ندارد ☓ |
پرسشنامه: ندارد ☓ |
متغیر: ندارد ☓ |
رفرنس: دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله |
رفرنس در ترجمه: در داخل متن و انتهای مقاله درج شده است |
چکیده
1) مقدمه
2) شناخت طراحی کاربرمحور
3) روش تحقیق
۳.۱ طراحی
۳.۲ ساخت
۳.۳ تعامل و ارزیابی
4) نتایج و تشریح مطالب
5) نتیجهگیری
6) محدودیتهای تحقیق و تحقیقات آتی
Abstract
Many elements of architectural design are becoming automated, and the boundaries between design, construction, and use are increasingly blurred. These developments have produced concerns that our design processes might outrun “human factors” in our search for novelty and automation. At the same time, however, this new technology can also improve our opportunities to develop human-centric environments. This paper describes the creation of an interactive form-making exhibit called ROBOBBLE, and the use of this installation to engage users in design while collecting data about their architectural preferences. The ultimate goal of the ongoing project is to learn more about human form creation and architectural evaluations, and to integrate those findings into computational design algorithms and pre-design toolkits. A pilot study was conducted to test ROBOBBLE as a data-collection platform and to evaluate interactive form-making engagement among a small group of students. The platform was shown to be successful in engaging all of the participants in this pilot study and expanding their creative design capacities over time. Future work using ROBOBBLE for larger population studies has the potential to produce detailed data about a wide variety of design preferences, and to incorporate this data directly into computational design process.
چکیده
خیلی از المانهای طراحی معماری روز به روز در حال اتوماتیزه شدناند، و مرزهای بین طراحی، ساخت و استفاده بیش از پیش در حال محو شدن است. این پیشرفتها سبب نگرانیهایی شده که شاید فرآیندهای طراحی ما در جستجویمان برای تازگی و کنترل خودکار از «فاکتورهای انسانی» پیشی بگیرد. با این حال، همزمان با این نگرانیها، این فناوری نوین میتواند فرصتهای بهتری برای ایجاد محیطهای انسانمحور بوجود آورد. این مقاله شرحی از شکلگیری پلتفرم نمایشی فرمسازی تعاملی به نام «روبوبل »، و کاربرد آن در بهکار گرفتن کاربران در طراحی، ضمن گردآوری دادههایی درباره ارجحیتهای معماری، ارائه میدهد. هدف نهایی پروژه درحالانجام کسب اطلاعات بیشتر درباره خلق فرم انسانی و ارزیابیهای معمارانه و، همچنین، تلفیق یافته ها با الگوریتم های طراحی محاسباتی و تولکیتهای پیش طراحیست. برای آزمودن روبوبل به عنوان ابزار گردآوری داده و ارزیابی مشارکت تعاملی فرمسازی در بین گروه کوچکی از دانشجویان مطالعهای مقدماتی انجام شد. نشان داده شد که این ابزار در بهکارگیری همه شرکتکنندگان در این مطالعه مقدماتی و توسعه ظرفیت های طراحی خلاقانه با گذشت زمان موفق بوده است. تحقیقات آتی با بهرهگیری از روبوبل برای مطالعات با جامعه آماری وسیعتر این پتانسیل را دارند تا دادههایی تکمیلی درباره گستره وسیعی از ارجحیتهای طراحی تولید کنند، و این اطلاعات را مستقیماً در فرآیند طراحی محاسباتی به کار گیرند.