چکیده
در سراسر جهان مقدار زیادی از مواد غذایی که تولید می¬شود هدر می¬رود. اهمیت منابع ایجاد ضایعات مواد غذایی غیر قابل انکار است. با این حال، در مورد میزان انرژی و آب مصرفی در مدیریت ضایعات مواد غذایی، اطلاعات زیادی در دسترس همه نیست. اینجا ما ضایعات غذایی را در ارتباط با مواد غذایی-انرژی-آب مشخصه¬یابی می¬کنیم و اثرات FEW در تولید مواد غذایی مصرف نشده و مدیریت اتلاف و ضایعات را تجزیه می¬کنیم. ما دریافتیم که گزینه¬های متفاوت مدیریت ضایعات مواد غذایی مثل جلوگیری از ایجاد زباله، دفن زباله، کمپوست¬سازی و سوزاندن مسیرهای متفاوت برای اثرات FEW و دست یافت¬ها ارائه می¬کنند. علاوه بر این، مدیریت جامع و پایدار زباله¬های مواد غذایی شامل مکانیزم¬های مختلف و نقش¬آفرینانی در سطوح مختلف حکومتی و نیز و در سطح مصرف کنندگان فردی خواهد بود. برای حل مشکل ضایعات مواد غذایی پیچیده، ما یک رویکرد مواد غذایی-زباله-سیستم را برای بهینه¬سازی منابع در ارتباط با FEW پیشنهاد می¬دهیم. چنین چارچوبی استراتژی¬هایی را معرف می¬کند که که به عنوان مثال میزان مواد غذایی تلف شده را به حداقل می¬رساند و افزایش استفاده موثر از انرژی و آب در فرایند تولید مواد غذایی و کاهش همزمان اثرات جانبی آلودگی را سبب می¬شود و با یازیافت انرژی و مواد مغذی فرصت¬هایی را فراهم می¬کند. مشخص کردن اثرات مرتبط با FEW از مواد غذایی تلف شده، از جمله توصیف رفتارهای بازخورد پویا، شکاف تحقیقی قابل توجهی و اولویت برای کارهای آینده را نشان می¬دهد. تصمیم-گیری در مقیاس بزرگ نیاز به درک کامل از ضایعات مواد غذایی و مدیریت آن در ارتباط FEW دارد، به ویژه با توجه به اثرات پس از دفع که به آب مربوط می¬شوند.
سابقه زباله های غذایی
تعاریف اتلاف و ضایعات غذایی
تعاریف اتلاف مواد غذایی و ضایعات غذایی به شکل قابل توجهی متفاوت هستند (جدول1). به طور مشخص، اقلامی که از زنجیره تامین مواد غذایی چه در حین مصرف و چه بعد از مصرف حذف شده اند همواره در تعاریف مختلف تعیین نشده¬اند. این نشان دهنده این است که به تعاریف رسمی بین المللی اتلاف غذا و ضایعات غذایی نیاز است(ژو و همکارانش،2017، پینک ،2016). سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد (FAO) ابتکار جهانی در زمینه کاهش ضایعات مواد غذایی، چارچوبی را برای تعیین ضایعات غذایی و زباله¬ها ارائه می دهد که ما از آن تعاریف کاری را اتخاذ می¬کنیم. (FAO، 2014). اینجا، اتلاف غذا هر کاهشی در کمیت یا کیفیت مواد غذایی از طریق تامین کننده به هر دلیلی است. ضایعات غذایی زیر مجموه ای از اتلاف غذایی است و شامل موادی که برای مصرف انسانی مد نظر بوده اند و مصرف نشده اند را در بر می گیرد. FAO اذعان می کند که آستانه ای که میزان اتلاف مواد غذایی به ضایعات غذایی منتهی می شود، به روشنی مشخص نشده است (FAO، 2014). اتلاف و ضایعات مواد غذایی به طور سنتی بر اساس سطحی که مواد خوراکی از زنجیره تامین حذف می¬شوند و اتلاف غذایی که قبلا در زنجیره تامین اتفاق افتاده و ضایعات غذایی که در مراحل بعدی رخ می¬دهد، متفاوت شده¬اند، جایی که رفتار مصرف کننده یک عامل است(پرفیت و همکارانش،2010). با این حال، تعاریف بیشتر پدیدار شده اند، به طوری که علل و انگیزه های ریشه ای ازنقش¬آفرینان درگیر در ضایعات مواد غذایی در حال حاضر فاکتور تمایز زباله های مواد غذایی از تلفات غذایی است. به طور کلی، ضایعات مواد غذایی به علت سوء مدیریت در زنجیره تامین مواد غذایی و یا تصمیم آگاهانه برای دفع اقلام خوراکی رخ می دهد. زباله¬های مواد غذایی عمدتا به عنوان اتلاف قابل پیشگیری مواد غذایی در نظر گرفته می¬شود. به عنوان مثال، غذاهایی که ناشی از سوء مدیریت دما در طول نگهداری خراب می¬شوند یا خرابی ناشی از برداشت یا ناکارآمدی فرایند فرآوری، و یا دور انداختن غذای خوراکی توسط مصرف کننده است، متناسب با تعریف ضایعات یا زباله¬های مواد غذایی است. با توجه به ابهام بین تلفات غذایی و زباله های مواد غذایی، اصطلاح تلفات مواد غذایی و زباله ها به طور گسترده توسط نهادهای مدیریتی استفاده شده است. از دیدگاه توده¬ای کمی، تلفات مواد غذایی و زباله ها معادل تلفات مواد غذایی است، زیرا زباله¬های مواد غذایی یک زیرمجموعه از تلفات است. با این حال لفظ ضایعات غذایی به فرایندها و شرایط متفاوت که باعث ضایعات قابل پیشگیری غذایی در برابر تلفات غیر قبال پیشگیری آن می¬شود، تاکید مستقیم دارد. با این وجود، هنگام بحث در مورد عملیات مواد غذایی که زباله شده (طبق تعریف FAO) بحث می شود، مشکل ساز می شود یا به دلیل این که غیرقابل خوردن است از بین رفته (طبق تعریف اروپایی (EC)). بنابراین، مقاله¬ها عموما به تلافات و ضایعات غذایی در کنار هم می¬پردازد به دلیل ناتوانی در جداسازی آن¬ها حتی به صورت مفهومی(چابود ،2017).
