ترجمه مقاله مصالح سازگار با محیط زیست برای مفهوم روسازی آسفالت - نشریه الزویر

ترجمه مقاله مصالح سازگار با محیط زیست برای مفهوم روسازی آسفالت - نشریه الزویر
قیمت خرید این محصول
۳۲,۰۰۰ تومان
دانلود مقاله انگلیسی
عنوان فارسی
مصالح سازگار با محیط زیست برای مفهوم جدیدی از روسازی آسفالت
عنوان انگلیسی
Eco-friendly materials for a new concept of asphalt pavement
صفحات مقاله فارسی
17
صفحات مقاله انگلیسی
10
سال انتشار
2016
رفرنس
دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله
نشریه
الزویر - Elsevier
فرمت مقاله انگلیسی
pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش
فرمت ترجمه مقاله
pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش
فونت ترجمه مقاله
بی نازنین
سایز ترجمه مقاله
14
نوع مقاله
ISI
نوع نگارش
مقالات پژوهشی (تحقیقاتی)
نوع ارائه مقاله
ژورنال
ایمپکت فاکتور(IF) مجله
2.632 در سال 2020
شاخص H_index مجله
51 در سال 2022
شاخص SJR مجله
0.501 در سال 2020
شناسه ISSN مجله
2352-1465
کد محصول
12431
وضعیت ترجمه عناوین تصاویر و جداول
ترجمه نشده است ☓
وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر و جداول
ترجمه نشده است ☓
وضعیت ترجمه منابع داخل متن
ترجمه و درج شده است ✓
وضعیت فرمولها و محاسبات در فایل ترجمه
ندارد ☓
ضمیمه
ندارد ☓
بیس
نیست ☓
مدل مفهومی
ندارد ☓
پرسشنامه
ندارد ☓
متغیر
ندارد ☓
فرضیه
ندارد ☓
رفرنس در ترجمه
در انتهای مقاله درج شده است
رشته و گرایش های مرتبط با این مقاله
محیط زیست - عمران - مدیریت ساخت - عمران محیط زیست - آلودگی های محیط زیست
مجله
Transportation Research Procedia
کلمات کلیدی
آسفالت - روسازی - بازیافت - جاده - محیط زیست
کلمات کلیدی انگلیسی
asphalt - pavement - recycling - road - environment
doi یا شناسه دیجیتال
https://doi.org/10.1016/j.trpro.2016.05.426
۰.۰ (بدون امتیاز)
امتیاز دهید
فهرست مطالب
چکیده
1. مقدمه
2. روش تحقیق
3. مفهوم دوستدار محیط بودن روسازی آسفالت
4.نتیجه گیری و خلاصه
منابع
تصاویر فایل ورد ترجمه مقاله (جهت بزرگنمایی روی عکس کلیک نمایید)
       
نمونه چکیده ترجمه متن فارسی
چکیده

ارزیابی شده است که بیش از 90 درصد از 5.2 میلیون کیلومتر از جاده هاو بزرگراه های آسفالت اروپا دارای پوشش سطحی آسفالت می باشند. همچنین، حدود 44 درصد از کالاها در کشورهای عضو اتحادیه اروپا از طریق جاده ها جابجا می شوند و حفظ وضعیت جاده ها برای انجام ترانزیت عامل بسیار مهمی برای اقتصاد می باشد.

 

ساخت جاده های جدید دارای کاربردهای متعددی برای محیط زیست از جمله مصرف حجم عمده ای از مواد و انرژی است. همچنین، قیمت نفت خام که منبع اصلی قیر است در سالهای اخیر افزایش قابل توجهی داشته است (بخصوص در سالهای 2001 تا 2008). این عامل منجر به افزایش قیمت نهایی ترکیبات آسفالت شده است.

 

برای افزایش اقدامات پایدار و مقابله با افزایش قیمت، سنجش هایی با اعتبار کامل باید انجام شود. توسعه مواد و فناوریهای جدید برای ادغام مواد سبزتر، مواد بازیافتی و مواد ضایعات در چرخه تولید آسفالت راه حلی است که ثبات و مقرون به صرفه بودن صنعت روسازی آسفالت را افزایش می دهد.

 

مفهوم اصلی ارائه شده در این تحقیق، استفاده از روسازی جدید زیستی است که از طریق جایگزینی نسبی مواد سبزتر با ترکیبات آسفالت طراحی و همچنین آسفالت اصلاح شده (RAP)، ضایعات ساختمانی و خرابی ها (C&DW)، لیگنین (محصولات پسماندی فرآیند دوم تولید بیواناتول) و روغن حاصل از الیاف های زیستی تولید می شوند. در این تحقیق درباره یک مفهوم جدید برای ساختارهای آسفالت با ویژگی های زیست پذیری محیطی بحث شده است که دارای عملکرد بلند مدت در مقایسه با یازه های روسازی قدیمی می باشند.

 

دو مولفه اصلی در ترکیبات آسفالت – قیر معدنی و مواد متراکم-مورد تاکید قرار گرفته اند. در ارتباط با قیرهای معدنی، دو روش برای "سبز کردن" حجم مواد الیافیمورد بررسی قرار گرفته اند. در روش اول، قیرهای معدنی زیست محیطی مورد بررسی می گیرند که بخشی از الیاف های پتروشیمی هستند که جایگزین محصولات زیست محور می شوند. در روش دوم نیز از ضایعات صنعتی خاص برای جایگزینی پلیمر حاصل از نفت خام در قیرهای اصلاح شده استفاده می شود.در ارتباط با موارد متراکم نیز دو روش مختلف مورد بررسی قرار گرفته اند که عبارتند از : استفاده از روسازی پر تردد (EAP) در ترکیب آسفالت داغ بدلیل اضافه کردن مواد زیستی که در دماهای پایین تر جوابگو می باشد و استفاده از مواد ضایعات ساختمانی و خرابه ای (C&DW). ترکیب بهینه C&DW به عنوان مواد خام با استفاده از یک فرآیند منتخب برای تجزیه C&DW جهت افزایش کیفیت نهایی مواد بازیافتی انجام می شود.

 

با در نظر گرفتن ساختار نهایی جاده ها، ابتکارات اصلی به شکل زیر خلاصه می شوند: A- در مقاطع سطحی که مقدمه ای بر معرفی مواد اصلاح شده قیر سبز است و این قیر جدید از تولید بیو اتانول حاصل از ضایعات به عنوان جایگزینی برای مواد افزودنی قدیمی مورد استفاده برای اصلاح پلیمری بدست می آید B- در مواد الیافی و پایه، مواد زیستی امکان ترکیب درصد بیشتری از آسفالت اصلاح شده را فراهم می آورند و C- لایه های پایین تر (زیر لایه ها و لایه های سطح پایین تر) عمدتا متشکل از مواد بدست آمده از ضایعات ساختمانی و تخریبی می باشند.

 

در این تحقیق، روش سیستماتیک انتخاب ترکیب مناسب این مواد اصلی برای روسازی در طراحی ترکیبات آسفالت با توجه به آزمایشات کتابخانه ای تا کاربردهای واقعی توصیف شده است. این روش توسط یک کنسرسیوم متشکل از شرکای FP7 با حمایت مالی پروژه Asphalt Pavements for a Sustainable Environment (APSE) توسعه یافته است.

 

روش تحقیق
مفهوم اصلی ارائه شده در این تحقیق، استفاده از روسازی جدید زیستی است که از طریق جایگزینی نسبی مواد سبزتر با ترکیبات آسفالت طراحی و همچنین آسفالت اصلاح شده (RAP)، ضایعات ساختمانی و خرابی ها (C&DW)، لیگنین (محصولات پسماندی فرآیند دوم تولید بیواناتول) و روغن حاصل از الیاف های زیستی تولید می شوند. در این تحقیق درباره یک مفهوم جدید برای ساختارهای آسفالت با ویژگی های زیست پذیری محیطی بحث شده است که دارای عملکرد بلند مدت در مقایسه با یازه های روسازی قدیمی می باشند.

 

دو مولفه اصلی در ترکیبات آسفالت – قیر معدنی و مواد متراکم-مورد تاکید قرار گرفته اند. در ارتباط با قیرهای معدنی، دو روش برای "سبز کردن" حجم مواد الیافیمورد بررسی قرار گرفته اند. در روش اول، قیرهای معدنی زیست محیطی مورد بررسی می گیرند که بخشی از الیاف های پتروشیمی هستند که جایگزین محصولات زیست محور می شوند. در روش دوم نیز از ضایعات صنعتی خاص برای جایگزینی پلیمر حاصل از نفت خام در قیرهای اصلاح شده استفاده می شود.در ارتباط با موارد متراکم نیز دو روش مختلف مورد بررسی قرار گرفته اند که عبارتند از : استفاده از روسازی پر تردد EAP) در ترکیب آسفالت داغ بدلیل اضافه کردن مواد زیستی که در دماهای پایین تر جوابگو می باشد و استفاده از مواد ضایعات ساختمانی و خرابه ایC&D، ترکیب بهینه C&DW به عنوان مواد خام با استفاده از یک فرآیند منتخب برای تجزیه C&DW جهت افزایش کیفیت نهایی مواد بازیافتی انجام می شود.

 

در این تحقیق، روش سیستماتیک انتخاب ترکیب مناسب این مواد اصلی برای روسازی در طراحی ترکیبات آسفالت با توجه به آزمایشات کتابخانه ای تا کاربردهای واقعی توصیف شده است. این روش توسط یک کنسرسیوم متشکل از شرکای FP7 با حمایت مالی پروژه Asphalt Pavements for a Sustainable Environment (APSE) توسعه یافته است.


بدون دیدگاه