چکیده
کیفیت یک سیستم خدمات نجات معمولا بر اساس واقعیت به وسیله میزان وضعیتهای اضطراری دریافت شده در محدوده یک آستانه از پیش تعریف شده زمان واکنش مورد ارزیابی قرار میگیرد. مدلهای بهینهسازی در تحقیقات، انواع مختلف پوشش حوزه تقاضا یا کسرهای مشغول و سطوح قابلیت اطمینان را به عنوان پروکسی برای کیفیت خدمات پزشکی اضطراری در نظر میگیرند. اما هیچ گونه مقایسهای بین مدلهای ذکر شده با توجه به عملکرد واقعی آنها در تحقیقات انجام نشده است. در این مقاله، تاثیر این فرمولبندیهای مختلف مدل روی معیارهای پیامدی واقعی با استفاده از یک مطالعه شبیهسازی رویداد گسسته دقیق مورد بررسی قرار میگیرد.
5. نتیجهگیری و چشمانداز
در این مقاله، یک مطالعه شبیهسازی رویداد گسسته برای ارزیابی مدلهای مختلف مکانیابی آمبولانس انجام میشود. بر اساس این مطالعه شبیهسازی، نتایج نمونه مفاهیم پوششی مختلف مربوط به تاثیر آنها روی معیارهای عملکرد واقعی نشان داده شده است. همه مفاهیم مورد بررسی، در رابطه با پارامترهای ورودی و فرضیات مدل، متفاوت هستند. نتایج نمونه (مثالی) نشان میدهند که مدلهایی که نیاز به اطلاعات دقیق دارند (به عنوان مثال، MEXCLP و ERCP) دارای عملکرد بهتری نسبت به مدلهایی هستند که این اطلاعات را نادیده میگیرند. در گام بعدی، مطالعات در ساختارهای مختلف تقاضا و شهری معمول به طور سیستماتیک توسعه داده میشوند.
