ترجمه مقاله نقش ضروری ارتباطات 6G با چشم انداز صنعت 4.0
- مبلغ: ۸۶,۰۰۰ تومان
ترجمه مقاله پایداری توسعه شهری، تعدیل ساختار صنعتی و کارایی کاربری زمین
- مبلغ: ۹۱,۰۰۰ تومان
Abstract
Emergency Medical Service (EMS) systems worldwide are complex systems, characterised by significant variation in service providers, care pathways, patient case-mix and quality care indicators. Analysing and improving them is therefore challenging. Since EMS systems differ between countries, it is difficult to provide generic rules and approaches for EMS planning. Nevertheless, the common goal for all service providers is to offer medical assistance to patients with serious injuries or illnesses as quickly as possible. This paper presents an overview of logistical problems arising for EMS providers, demonstrating how some of these problems are related and intertwined. For each individual planning problem, a description as well as a concise literature overview of solution approaches considered is given. A summary table classifies the literature according to the problems addressed and connects it to the proposed taxonomy.
Introduction
Helping and rescuing patients in case of an emergency is an important and urgent service in every country in the world. Since ambulance response times can be a crucial factor in patient survival, ambulances are expected to arrive at the scene of reported incidents as quickly as possible, raising important questions of where ambulances should be located and how many should be deployed. As Emergency Medical Service (EMS) systems differ between countries, there might be different answers to these questions. Operational Research (OR) literature offers many different models and approaches to tackle the ambulance location problem. As most EMS systems can be grouped into one of two main systems, the Anglo-American and the Franco-German system (Dick, 2003), the approaches should be applicable to more countries than they were initially developed for, but maybe not to all.
Conclusions and recommendations for further research
In this paper, we have overviewed several logistical problems arising for EMS providers. Although demand, response time and workload are often considered separately in the literature, we have highlighted the high degree of interconnection between each of these components. Consequently solving only one problem at a time might not be the best option. Thus, we have advocated papers that have addressed these issues simultaneously. At the very least, hierarchical planning with feedback loops is advantageous although simultaneous planning is preferable. Until recently, most papers have additionally focussed on one particular EMS provider but over the last decade there has been an increase in the emergence of generic models, acclaimed as straightforward to adapt to country specifics. In detailing a “typical” EMS system, we hope that our review will support further research of a generic nature and hence minimise any repetition of research works.
سیستم های خدمات فوریت پزشکی (EMS) در سرتاسر جهان سیستم های پیچیده ای هستند و از نظر تنوع ارائه دهندگان خدمات، مسیرهای مراقبت، ترکیب بیماران و نشانگرهای کیفیت مراقبت متفاوت هستند. بنابراین تحلیل و بهبود این شاخص چالش برانگیز است. از آنجایی که سیستم های EMS در بین کشورها متفاوت است، ارائه قوانین و روش های عمومی برای برنامه ریزی و طراحی سیستم EMS دشوار است. با این حال، هدف مشترک تمامی ارائه دهندگان سرویس های فورت پزشکی ارائه کمک های درمانی سریع به بیمارانی است که دچار صدمات یا بیماری های جدی شده اند. این مقاله مرور کلی بر مشکلات تدارکات ایجاد شه برای ارائه دهندگان سیستم EMS ارائه می کند و نحوه ارتباط این مشکلات و مسائل با یکدیگر را نشان می دهد. برای هر مساله برنامه ریزی منحصر به فرد، توصیف و مرور کلی بر ادبیات روش های راهکار در نظر گرفته ارائه می شود. همچنین یک جدول خلاصه مقالات را مطابق با مشکلات بررسی شده دسته بندی کرده و آن را به طبقه بندی پیشنهاد مرتبط می کند.
مقدمه
کمک به بیماران و نجارت آن ها در یک مورد اظطراری (اورژانسی) خدمت بسیار مهم و فوری در هر کشوری در جهان محسوب می شود. از آنجایی که زمان های پاسخگویی و واکنش آمبولانس ها می تواند عامل حیاتی در نجات جان بیماران باشد، لذا انتظار می رود که آمبولانس ها در سریع ترین زمان ممکن در صحنه حوادث وارد شوند و این پرسش های مهم را ایحاد می کند که آمبولانس ها در چه محل هایی می بایست مکان یابی شوند و چه تعداد آمبولانس می بایست به کار گرفته شود. با توجه به این که سیستم های خدمات فوریت پزشکی (EMS) در بین کشورهای مختلف متفاوت است، ممکن است پاسخ های متفاواتی به این پرسش ها وجود داشته باشد. ادبیات مربوط به تحقیق در عملیات (OR) مدل ها و روش های مختلف بسیاری را برای بررسی مساله مکان یابی آمبولانس پیشنهاد می دهد. با توجه به این که بیشتر سیستم های EMS در دو دسته اصلی یعنی Anglo-American و Franco-German (Dick, 2003) طبقه بندی می شوند، این روش ها می بایست در کشورهای بیشتری نسبت به کشورهای توسعه یافته اولیه به کار گرفته شوند.
نتیجه گیری ها و پیشنهادات برای تحقیق آتی
در این مقاله مسائل متعدد تدارکاتی ناشی از ارائه دهندگان سیستم EMS مورد بررسی قرار گرفته است. اگرچه تقاضا، مدت زمان پاسخگویی و حجم کار اغلب به صورت مجزا در مقالات در نظر گرفته می شوند، اما ارتباط درونی بین هر یک از این مولفه ها نمایان شده است. در نتیجه حل تنها یک مسله در یک زمان شاید بهترین گزینه نباشد. بنابراین، مقالات را مطرح نمودیم که این مسائل را به طور همزمان مورد بررسی قرار داده اند. برنامه ریزی سلسله مراتبی همراه با حلقه های بازخورد سودمند است، با این که برنامه ریزی همزمان ترجیح داده می شود. تا همین اواخر مقالات تمرکز زیادی بر یک ارائه دهنده خاص سیستم EMS داشتند اما طی یک دهه گذشته افزایش قابل توجهی در ظهور مدل های عمومی ایجاد شده است. در برخورد ما سیستم معمولی EMS، ما امیدوار هستیم که این مرور کوتاه از تحقیق بیشتر در زمینه ماهیت عمومی حمایت کند و در نتیجه تکرار در کارهای تحقیقاتی را به حداقل برساند.