ترجمه مقاله نقش ضروری ارتباطات 6G با چشم انداز صنعت 4.0
- مبلغ: ۸۶,۰۰۰ تومان
ترجمه مقاله پایداری توسعه شهری، تعدیل ساختار صنعتی و کارایی کاربری زمین
- مبلغ: ۹۱,۰۰۰ تومان
مقدمه: پایداری شکستهای سیاست
یک نقد و بررسی مختصر از ادبیات موجود در زمینه شکستهای سیاست
مطالعات معاصر شکست سیاست
این نشریه: درک پایداری شکستهای سیاست
The persistence of policy failures is a recognized but not well-understood phenomenon in the literature of the policy sciences. Existing studies offer only limited insights into the persistence of policy failures as much of the literature on the subject to date has focused on conceptualizing the topic and differentiating between different types of failures. Much less attention has been paid to systematically examining the sources of the problems which lead to recurrent failures. Collectively, the articles in this issue move this discussion forward and show the persistence of policy failures can be better understood by examining a wide range of factors both within and beyond a policy subsystem, especially the nature of the political system and its influence on decision making, governance capacity and the impact of its limitations on the chances for policy success, and levels of uncertainty in policy knowledge and practice, which continue to plague decision making and decision makers.
Introduction: The persistence of policy failures
The persistence of policy failures is a widespread phenomenon, which has not yet been paid sufficient attention in the policy sciences. Such persistence can be observed in the same type of policy failures being repeated across time periods, policy sectors and countries, despite the availability of many opportunities for policy learning and despite the very detrimental consequences of such failures to government longevity and political and administrative careers (Moran, 2001). It is not hard to identify circumstances, for example, where a policy failure or scandal linked to one administration is exploited by its opponents in winning election only for the new incumbents to find themselves falling prey to the same type of policy failure with the same electoral consequences several years later (Schultz, 2007). Why this happens and why the potential for learning the lessons of policy success and failure is often not realized in practice (Bennett and Howlett, 1992; Howlett, 2012) are significant questions, which reveal a great deal about overall policymaking process and dynamics (Hindmoor and McConnell, 2013).
This issue: Understanding the persistence of policy failures
Collectively, the articles in the issue argue the persistence of policy failures can be better understood by examining a range of factors both within and beyond the policy subsystem, including the nature of the political system, governance capacity, and levels of uncertainty in policy knowledge and practice identified in earlier studies.
In his contribution, Allan McConnell sets out the basic problematic of repetitive policy failures. He looks at how governments throughout the world seem cursed to suffer periodic policy failures. Avoiding such failures, McConnell argues, is a tricky issue for governments. A major problem, for example, is that policies often have multiple and potentially conflicting goals to satisfy. For instance, public spending cutbacks coupled with additional taxes deployed for the purpose of reducing debt may create high risk of failure due to difficulties in building the necessary coalition of support for the measures.
چکیده
پایداری شکستهای سیاست در ادبیات علوم سیاست، یک پدیده به رسمیت شناخته شده است اما کاملا درک شده نیست. مطالعات موجود، تنها، بینشهای محدودی را نسبت به پایداری شکستهای سیاست ارائه میدهند، زیرا بسیاری از ادبیات در زمینه این موضوع، تاکنون بر مفهوم سازی این موضوع و تمایز بین انواع مختلف شکستها تمرکز نموده اند. توجه بسیار کمتری به بررسی اصولی منابع مسائلی صورت گرفته است که به شکستهای بازگشت کننده منجر شده است. در مجموع، مقالات در این موضوع، این بحث را پیش میبرد و نشان میدهد، پایداری شکستهای سیاست میتواند با بررسی طیف وسیعی از عوامل در داخل و هم فراتر از زیرسیستم سیاست، بهتر درک شود، بویژه، ماهیت سیستم سیاسی و تاثیرش بر تصمیم گیری، ظرفیت نظارت و اثر محدودیتهایش بر شانسها برای موفقیت سیاست و سطوح عدم اطمینان در دانش سیاست و شیوه ای که همچنان تصمیم گیری و تصمیم گیرندگان را به ستوه می آورد.
مقدمه: پایداری شکستهای سیاست
پایداری شکستهای سیاست، یک پدیده گسترده است که هنوز توجه کافی در علوم سیاست بدان صورت نگرفته است. چنین پایداری را میتوان در نوع مشابه شکستهای سیاستی دید که در بین تمام دوره های زمانی، بخشهای سیاست و کشورها، با وجود دسترسی فرصتهای بسیار برای یادگیری سیاست و با وجود پیامدهای بسیار زیانبخش چنین شکستهایی برای طول عمر دولت و حرفه های اجرایی، تکرار میشود (موران، 2001). تشخیص شرایط، دشوار نیست، برای نمونه، در جاییکه یک شکست سیاست یا رسوایی مرتبط به یک مدیریت اجرایی ، توسط رقبا در بردن انتخابات تنها برای متصدیان جدیدی بکار میرود که خود را قربانی در حال سقوط با نوع مشابه شکست سیاست با پیامدهای انتخاباتی چند سال بعد، می یابند (اسکالتز، 2007). چرا این اتفاق روی میدهد و چرا توان بالقوه برای یادگیری درسهای موفقیت و شکست سیاست، اغلب عملا محقق نمیشود (بنت و هولت، 1992؛ هولت، 2012)، اینها سوالات مهمی هستند که چیزهای زیادی را راجع به فرایند سیاست گذاری و پویایی کلی آشکار میکنند (هندمور و مک کانل، 2013).
این نشریه: درک پایداری شکستهای سیاست
به طور کلی، مقالات در این نشریه اثبات میکنند پایداری شکستهای سیاست میتواند با ارزیابی طیفی از عوامل در داخل و فراتر از زیرسیستم سیاست، بهتر درک شوند، اعم از ماهیت سیستم سیاسی، ظرفیت نظارت و سطوح عدم اطمینان در دانش و شیوه سیاست شناسایی شده در مطالعات اولیه.
الن مک کانل در همبخشی خود، مشکل سازی اساسی شکستهای سیاست تکراری را مطرح میکند. او مینگرد دولتها در سرتاسر دنیا برای ابتلا به شکستهای سیاست دوره ای، چقدر ملعون به نظر میرسند. مک کانل اثبات میکند، جلوگیری از چنین شکستهایی، یک مساله خدعه آمیز برای دولتها محسوب میشود. یک مساله مهم، برای نمونه، این است که سیاستها اغلب دارای اهداف متعدد و متناقض بالقوه برای تامین هستند. برای نمونه، کاهش های ناگهانی مخارج عمومی متصل به مالیاتهای اضافی توسعه یافته برای هدف کاهش بدهی، ممکن است خطر بالای شکست به خاطر مشکلات در ایجاد ائتلافهای ضروری حمایت برای این اقدامات را ایجاد نماید.