چکیده
روش ها
حیوانات
روش تجربی
قرار گرفتن والدین در معرض مرفین
پروتکل جفت گیری
آزمایش پلیت(ظرف-صفحه) داغ
آزمایش پیچ خوردگی(پیچش)
آزمایش فرمالین
ضبط واحد منفرد خارج سلولی
مجموعه(جمع آوری) بافت مغز
PCRدر زمان واقعی
تکنیک وسترن بلات
تحلیل آماری
نتایج
تزریق مورفین پدری قبل از جفت گیری مرگ و میر نوزادان را افزایش داد
نالوکسن علائم خروجی را در نر ها و همچنین ماده های دارای اعتیاد به مورفین افزایش داد
گرگرفتگی و دردهای احشایی در فرزندان والدین دارای اعتیاد به مورفین کاهش یافت
تزریق مورفین والدین قبل از جفت گیری پیام دردزای القا شده توسط فرمالین را کاهش داد
فرزندان اشتقاق یافته از گروه وابسته به مورفین افزایش معنی داری را در حساسیت به اثرات ضد درد مورفین در آزمایش فرمالین نشان دادند
قرار گرفتن والدین در معرض مورفین قبل از جفت گیری فعالیت نورونی همزمان در هسته ی اکومبنس و قشر جلویی مغز را در فرزندان کاهش داد
سطوح mRNAگیرنده های مخدر در نواحی هسته ی اکومبنس و قشر جلویی مغز والدین دارای اعتیاد به مورفین تغییر کرد
گیرنده های مخدر Mu، CREB وفسفریلاسیون ERK1 / 2 در هسته ی اکومبنس و قشر جلویی مغز فرزندان والدین در معرض مورفین افزایش میابد
بحث
نتیجه گیری