ترجمه مقاله اثر تعدیل کننده توپولوژی شبکه تامین بر کارایی مدیریت ریسک – نشریه الزویر

عنوان فارسی: | اثر تعدیل کننده توپولوژی شبکه تامین بر کارایی مدیریت ریسک |
عنوان انگلیسی: | The moderating impact of supply network topology on the effectiveness of risk management |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی : 14 | تعداد صفحات ترجمه فارسی : 36 (شامل 1 صفحه رفرنس انگلیسی) |
سال انتشار : 2018 | نشریه : الزویر - Elsevier |
فرمت مقاله انگلیسی : PDF | فرمت ترجمه مقاله : ورد تایپ شده و pdf |
نوع مقاله : ISI | نوع نگارش : مقالات پژوهشی (تحقیقاتی) |
پایگاه : اسکوپوس | نوع ارائه مقاله : ژورنال |
ایمپکت فاکتور(IF) مجله : 6.344 در سال 2018 | شاخص H_index مجله : 155 در سال 2019 |
شاخص SJR مجله : 2.475 در سال 2018 | شناسه ISSN مجله : 0925-5273 |
شاخص Q یا Quartile (چارک) : Q1 در سال 2018 | کد محصول : 9900 |
محتوای فایل : zip | حجم فایل : 2.23Mb |
رشته و گرایش های مرتبط با این مقاله: مهندسی صنایع، لجستیک و زنجیره تامین، برنامه ریزی و تحلیل سیستم ها |
مجله: مجله بین المللی اقتصاد تولید - International Journal of Production Economics |
دانشگاه: موسسه تولید ، دانشگاه کمبریج ، انگلستان |
کلمات کلیدی: مدیریت ریسک زنجیره تامین، شبکه های تامین پیچیده، شبکه های تصادفی، شبکه های بدون مقیاس، کاهش موجودی، تغییر مسیر احتمالی، مدلسازی مبتنی بر عامل |
کلمات کلیدی انگلیسی: Supply chain risk management - Complex supply networks - Random networks - Scale-free networks - Inventory mitigation - Contingent rerouting - Agent-based modelling |
وضعیت ترجمه عناوین تصاویر و جداول: ترجمه شده است ✓ |
وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر و جداول: ترجمه شده است ✓ |
وضعیت ترجمه منابع داخل متن: به صورت انگلیسی درج شده است ✓ |
وضعیت فرمولها و محاسبات در فایل ترجمه: به صورت عکس، درج شده است ✓ |
بیس: است ✓ |
مدل مفهومی: دارد ✓ |
پرسشنامه: ندارد ☓ |
متغیر: ندارد ☓ |
رفرنس: دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله |
رفرنس در ترجمه: در داخل متن و انتهای مقاله درج شده است |
doi یا شناسه دیجیتال: https://doi.org/10.1016/j.ijpe.2017.12.013 |
چکیده
1. مقدمه
2. مروری بر ادبیات
2.1. مدیریت ریسک زنجیره تأمین
2.2. توپولوژی شبکه تأمین
2.3. شکاف دانش
3. طرح تحقیقاتی
3.1. مدل مبتنی بر عامل
3.2. ایجاد شبکه تامین بالادست
3.3 مدل مدیریت موجودی
3.4 سیستم آزمایشی برای ساختارهای مدیریت موجودی در شبکه
3.5 معیارهای عملکرد
3.6 طراحی آزمایشات
4 نتایج و بحث
4.1. تاثیر اختلال
4.2 کارایی کاهش موجودی
4.3 کارایی تغییر مسیر احتمالی
4.4 تفاوتهای بین کاهش موجودی و تغییر مسیر احتمالی
4.5 کارایی احتمال و کاهش هدفمند
5 نتیجه گیری
منابع
Abstract
While supply chain risk management offers a rich toolset for dealing with risk at the dyadic level, less attention has been given to the effectiveness of risk management in complex supply networks. We bridge this gap by building an agent based model to explore the relationship between topological characteristics of complex supply networks and their ability to recover through inventory mitigation and contingent rerouting. We simulate upstream supply networks, where each agent represents a supplier. Suppliers' connectivity patterns are generated through random and preferential attachment models. Each supplier manages its inventory using an anchor-and-adjust ordering policy. We then randomly disrupt suppliers and observe how different topologies recover when risk management strategies are applied. Our results show that topology has a moderating effect on the effectiveness of risk management strategies. Scale-free supply networks generate lower costs, have higher fill-rates, and need less inventory to recover when exposed to random disruptions than random networks. Random networks need significantly more inventory distributed across the network to achieve the same fill rates as scale-free networks. Inventory mitigation improves fill-rate more than contingent rerouting regardless of network topology. Contingent rerouting is not effective for scale-free networks due to the low number of alternative suppliers, particularly for short-lasting disruptions. We also find that applying inventory mitigation to the most disrupted suppliers is only effective when the network is exposed to frequent disruptions; and not cost effective otherwise. Our work contributes to the emerging field of research on the relationship between complex supply network topology and resilience.
چکیده
در حالی که مدیریت ریسک زنجیره تأمین یک مجموعه از ابزارهای غنی را برای مقابله با ریسک در سطح دوگانه ارائه میدهد، اما توجه کمتری به کارایی مدیریت ریسک در شبکههای تأمین پیچیده معطوف شده است. ما این شکاف را با ایجاد یک مدل مبتنی بر عامل برای بررسی رابطه بین ویژگیهای توپولوژیکی شبکههای تأمین پیچیده و توانایی آنها برای بهبودی از طریق کاهش موجودی و تغییر مسیر احتمالی، پر میکنیم. ما شبکههای تأمین بالادست را درجاییکه هر عامل نشاندهنده یک تأمین کننده است شبیه سازی میکنیم. الگوهای ارتباط تأمین کنندگان از طریق مدلهای وابستگی تصادفی و ترجیحی ایجاد میشوند. هر تأمین کننده با استفاده از سیاست سفارش دهی تعدیل کننده، موجودی خود را کنترل میکند. ما سپس بطور تصادفی تأمین کنندگان را تفکیک میکنیم و مشاهده میکنیم که چگونه توپولوژیهای مختلف در زمان اعمال استراتژیهای مدیریت ریسک بهبود مییابند. نتایج ما نشان میدهند که توپولوژی دارای اثر تعدیل کنندهای بر کارایی استراتژیهای مدیریت ریسک میباشد. شبکههای تأمین بدون مقیاس هزینههای کمتری را ایجاد میکنند و دارای نرخ پرسازی بالاتری میباشند و در زمانیکه در معرض اختلالات تصادفی قرار میگیرند، نسبت به شبکههای تصادفی به موجودی کمتری برای بازیابی نیاز دارد. شبکههای تصادفی بطور قابل توجهی نیاز به موجودی بیشتری برای توزیع در سراسر شبکه دارند تا به نرخ پرسازی مشابه شبکههای بدون مقیاس دست یابند. کاهش موجودی، نرخ پرسازی را بیشتر از تغییر مسیر احتمالی صرف نظر از توپولوژی شبکه، بهبود میبخشد. تغییر مسیر احتمالی به دلیل تعداد اندک تأمین کنندگان دیگر برای شبکههای بدون مقیاس، بخصوص برای اختلالات کوتاه مدت مؤثر نیست. ما همچنین درمی یابیم که استفاده از کاهش موجودی برای بیشتر تأمین کنندگان جدا از هم، تنها زمانی مؤثر است که شبکه در معرض اختلالات مکرر قرار بگیرد، و در غیر اینصورت مقرون به صرفه نمی باشد. کار ما به زمینه نوظهور تحقیقاتی در مورد رابطه بین توپولوژی پیچیده شبکه تأمین و برگشت پذیری آن کمک میکند.