دانلود ترجمه مقاله اثر تجویز گنادوتروپین جفتی اسب و انسان بر باروری گاو های شیری - مجله الزویر

دانلود ترجمه مقاله اثر تجویز گنادوتروپین جفتی اسب و انسان بر باروری گاو های شیری - مجله الزویر
قیمت خرید این محصول
۳۷,۰۰۰ تومان
دانلود رایگان نمونه دانلود مقاله انگلیسی
عنوان فارسی
اثر تجویز گنادوتروپین جفتی اسب (ECG) و گنادوتروپین جفتی انسانی (hCG) پس از تلقیح مصنوعی بر باروری گاو های شیری
عنوان انگلیسی
The effect of administering equine chorionic gonadotropin (eCG) and human chorionic gonadotropin (hCG) post artificial insemination on fertility of lactating dairy cows
صفحات مقاله فارسی
12
صفحات مقاله انگلیسی
7
سال انتشار
2012
نشریه
الزویر - Elsevier
فرمت مقاله انگلیسی
PDF
فرمت ترجمه مقاله
ورد تایپ شده
رفرنس
دارد
کد محصول
4355
وضعیت ترجمه عناوین تصاویر و جداول
ترجمه شده است
وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر و جداول
ترجمه شده است
رشته های مرتبط با این مقاله
پزشکی، دام پزشکی و زیست شناسی
گرایش های مرتبط با این مقاله
بیوتکنولوژی دامپزشکی، بافت شناسی مقایسه ای،علوم آزمایشگاهی دامپزشکی، ایمنی شناسی پزشکی (ایمونولوژی)، بیولوژی تولید مثل، علوم سلولی و مولکولی و ژنتیک
مجله
Theriogenology
دانشگاه
دانشکده علوم دامپزشکی، دانشگاه ملی لا پامپا، آرژانتین
کلمات کلیدی
تولید مثل، گنادوتروپین، باروری، پروژسترون، گاو های شیری
۰.۰ (بدون امتیاز)
امتیاز دهید
فهرست مطالب
چکیده
۱ مقدمه
۲ مواد ور وش ها
۲ ۱ آزمایش ۱
۲ ۲ آزمایش ۲
۲ ۳ آزمایش
۳ نتایج
۳ ۱ ازمایش ۱
۳ ۲ ازمایش ۲
۳ ۳ آزمایش ۳
۴ بحث
نمونه چکیده متن اصلی انگلیسی
Abstract

The objective was to evaluate the effect of equine chorionic gonadotropin (eCG) and hCG post artificial insemination (AI) on fertility of lactating dairy cows. In Experiment 1, cows were either treated with eCG on Day 22 post AI (400 IU; n  80) or left untreated (n  84). On Day 29, pregnant cows were either treated with hCG (2500 IU; n  32) or left untreated (n  36). Pregnancy and progesterone were evaluated on Days 29 and 45. In Experiment 2, cows (n  28) were either treated with eCG on Day 22 (n  13) or left untreated (n  15) and either treated with hCG on Day 29 (n  14) or left untreated (n  14). Blood sampling and ultrasonography were conducted between Days 22 and 45. In Experiment 3, cows were either treated with eCG on Day 22 post AI (n  229) or left untreated (n  241). Pregnancy was evaluated on Days 36 and 85. In Experiment 1, eCG on Day 22 increased (P  0.02) the number of pregnant cows on Day 29 (50.0 vs. 33.3%) and on Day 45, the increase was higher (P  0.01) in cows with timed AI (41.2 vs. 6.5%) than in cows AI at detected estrus (50.0 vs. 37.8%). Pregnancy losses were reduced by eCG and hCG, but increased in cows that did not receive eCG but were given hCG (P  0.01). Treatment with hCG tended (P  0.06) to increase progesterone in control cows, but not in cows treated with eCG. In Experiment 2, hCG increased (P  0.01) the number of accessory CLs on Day 35 (28.5 vs. 0.0%) and tended (P  0.07) to increase progesterone. In Experiment 3, eCG increased the number of pregnant cows (P  0.05) on Days 36 and 85, but only in cows with low body condition (eCG  45.6 and 43.5%; Control  22.9 and 22.9%). In conclusion, eCG at 22 days post insemination increased fertility, primarily in cows with low body condition and reduced pregnancy losses when given 7 days before hCG; hCG induced accessory CLs and slightly increased progesterone, but hCG given in the absence of a prior eCG treatment reduced fertility.

نمونه چکیده ترجمه متن فارسی
چکیده
هدف این مطالعه ارزیابی اثر تجویز گنادوتروپین جفتی اسب (ECG) و گنادوتروپین جفتی انسانی (hCG) پس از تلقیح مصنوعی بر باروری گاو های شیری شیرده بود. در آزمایش 1، گاو ها با eCG در روز 22 بعد از تلقیح مصنوعی تیمار شده و یا بدون تیمار باقی ماندند. در روز 20، گاو های آبستن یا با تیمار شدند و یا بدون تیمار باقی ماندند(36).. آبستنی و پروژسترون در روز های 29 و 45 بررسی و ارزیابی شد. در ازمایش 2، گاو ها با تعداد نمونه 28 یا با در روز 22 تیمار شده و یا بدون تیمار باقی ماندند و در روز 29 یا با hCG تلقیح شده و یا بدون تیمار باقی ماندند. نمونه برداری خون و التراسونوگرافی بین روز های 22 و 45 صورت گرفت. در ازمایش 3، کاو ها یا با eCG در روز 22 پس از تلقیح مصنوعی( تعداد=229) تیمار شده و یا بدون تیمار باقی ماندند. آبستنی در روز های 36 و 85 بررسی شد. در ازمایش 1، eCG در روز 22 موجب افزایش تعداد گاو های آبستن در روز 29 و 45 شد و این اافزایش در گاو های با تلقیح مصنوعی به موقع بیش از تلقیح مصنوعی گاوهایی بود که در مرحله فحلی قرار داشتند. کاهش حاملگی یا ابستنی با eCG و hCG کاهش یافت ولی در گاو هایی که eCG دریافتنکرده بودند افزایش یافت . تیمار با hCG موجب افزایش پروژسترون در گاو های شاهد می شود ولی در گاو های تیمار شده با eCG. این مسئله مشاهده نشد. در آزمایش 2، hCG موجب افزایش تعداد CLs ها در روز 35 شده و هم چنین میزان پروژسترون را افزایش داد. در ازمایش 3، eCG موجب افزایش تعداد گاو های آبستن در روز های 36 85 شد ولی در گاو هایی با وضعیت بدنی پایین این مشاهده صورت گرفت . به طور کلی eCG در روز 22 پس از تلقیح موجب افزایش باروری به خصوص در گاو های با افزایش پروژسترون شد ولی hCG در غیلب تیمار قبلی eCG منجر به کاهش باروری شد.

بدون دیدگاه