ترجمه مقاله نقش ضروری ارتباطات 6G با چشم انداز صنعت 4.0
- مبلغ: ۸۶,۰۰۰ تومان
ترجمه مقاله پایداری توسعه شهری، تعدیل ساختار صنعتی و کارایی کاربری زمین
- مبلغ: ۹۱,۰۰۰ تومان
Background Regular physical activity is the prime modality for the prevention of numerous non-communicable diseases and has also been advocated for resilience against COVID-19 and other infectious diseases. However, there is currently no systematic and quantitative evidence synthesis of the association between physical activity and the strength of the immune system.
Objective To examine the association between habitual physical activity and (1) the risk of community-acquired infectious disease, (2) laboratory‐assessed immune parameters, and (3) immune response to vaccination. Methods We conducted a systemic review and meta-analysis according to PRISMA guidelines. We searched seven databases (MEDLINE, Embase, Cochrane CENTRAL, Web of Science, CINAHL, PsycINFO, and SportDiscus) up to April 2020 for randomised controlled trials and prospective observational studies were included if they compared groups of adults with diferent levels of physical activity and reported immune system cell count, the concentration of antibody, risk of clinically diagnosed infections, risk of hospitalisation and mortality due to infectious disease. Studies involving elite athletes were excluded. The quality of the selected studies was critically examined following the Cochrane guidelines using ROB2 and ROBINS_E. Data were pooled using an inverse variance random-efects model.
Results Higher level of habitual physical activity is associated with a 31% risk reduction (hazard ratio 0.69, 95% CI 0.61– 0.78, 6 studies, N=557,487 individuals) of community-acquired infectious disease and 37% risk reduction (hazard ratio 0.64, 95% CI 0.59–0.70, 4 studies, N=422,813 individuals) of infectious disease mortality. Physical activity interventions resulted in increased CD4 cell counts (32 cells/µL, 95% CI 7–56 cells/µL, 24 studies, N=1112 individuals) and salivary immunoglobulin IgA concentration (standardised mean diference 0.756, 95% CI 0.146–1.365, 7 studies, N=435 individuals) and decreased neutrophil counts (704 cells/µL, 95% CI 68–1340, 6 studies, N=704 individuals) compared to controls. Antibody concentration after vaccination is higher with an adjunct physical activity programme (standardised mean diference 0.142, 95% CI 0.021–0.262, 6 studies, N=497 individuals).
Conclusion Regular, moderate to vigorous physical activity is associated with reduced risk of community-acquired infectious diseases and infectious disease mortality, enhances the frst line of defence of the immune system, and increases the potency of vaccination.
5 Conclusion
The results from this systematic review and meta-analysis reveal that regular physical activity increases resistance to infectious disease in the general population. Regular physical activity should be promoted in the general population to decrease the risk of community-acquired infection and infectious disease mortality, strengthen the potency of immunisation programmes and help lessen the impact of pandemics such as the recent COVID-19.
پیشینه. فعالیت بدنی منظم، شرط اصلی برای جلوگیری از بیماری های غیراکتسابی است و برای تاب آوری دربرابر کووید 19 و بیماری های عفونی دیگر با استقبال مواجه شده است. با این حال، هم اکنون شواهد نظام مند وکمّی زیادی وجود ندارد که ارتباط بین فعالیت بدنی و قدرت سیستم ایمنی را بررسی کند.
هدف. بررسی ارتباط بین فعالیت بدنی همیشگی و (1) ریسک بیماری های عفونی اکتسابی (2) پارامترهای ایمنی بررسی شده آزمایشگاهی و (3) پاسخ ایمنی به واکسیناسیون.
روش ها. ما مروری نظام مند و فراتحلیل را برمبنای دستورالعمل های گویه های ترجیحی گزارش برای مطالعات مروری و فراتحلیل ها (PRISMA) انجام دادیم. ما 7 پایگاه داده (Medline، Embase، Cochrane Central، Web of Science، CINAHL، PsycINFO و Sport Discuss) را تا ماه آوریل سال 2020 در جستجوی آزمایشات بالینی کنترل شده تصادفی بررسی کردیم و مطالعات مشاهده ای آینده نگر در صورتی گنجانده شدند که گروه های بزرگسالان را با سطوح مختلف فعالیت بدنی و شمارش سلولی سیستم ایمنی گزارش شده، غلظت آنتی بادی، ریسک عفونت های تشخیصی آزمایشگاهی، ریسک بستری و مرگ و میر به علت بیماری عفونی را بررسی می کردند. مطالعاتی که در آن ورزشکاران نخبه حضور داشتند، حذف شدند. کیفیت مطالعات انتخابی با پیروی از دستورالعمل های کاکرین و با استفاده از ROB2 و ROBINS-E به دقت بررسی شدند. داده ها با استفاده از مدل اثرات تصادفی واریانس معکوس جمع آوری شدند.
نتایج. سطوح بالاتر فعالیت بدنی همیشگی با 31 درصد کاهش ریسک (نسبت خطر 0.69، 95 درصد فاصله اطمینان، 0.78-0.61، 6 مطالعه روی 557487 نفر) بیماری عفونی اکتسابی و 37 درصد کاهش ریسک (نسبت خطر 0.64، 95 درصد فاصله اطمینان، 0.70-0.59، 4 مطالعه روی 422813نفر) مرگ و میر بیماری های عفونی مرتبط بود. مداخلات فعالیت بدنی به افزایش شمارش سلول های CD4 (32 سلول بر میکرولیتر، فاصله اطمینان 95درصد، 56-7 سلول بر میکرولیتر، 24 مطالعه روی 1112 نفر) و غلظت IgA ایمونوگلوبین بزاقی (اختلاف میانگین استاندارد 0.756، 95 درصد فاصله اطمینان، 1.365-0.146، 7 مطالعه روی 435 نفر) و کاهش شمارش سلولی نوتروفیل (704 سلول بر میکرولیتر، فاصله اطمینان 95درصد، 1340-68، 6 مطالعه روی 704 نفر) در مقایسه با گروه کنترل منجر شد. غلظت آنتی بادی پس از واکسیناسیون با برنامه ی فعالیت بدنی کمکی بالاتر است (اختلاف میانگین استاندارد 0.142، فاصله اطمینان 95درصد، 0.262-0.021، 6 مطالعه روی 497 نفر).
نتیجه گیری. فعالیت بدنی منظم، متوسط تا قدرتی با کاهش ریسک بیماری های عفونی اکتسابی و مرگ و میر بیماری عفونی مرتبط است و خط اول دفاعی سیستم ایمنی را ارتقا داده و قدرت واکسیناسیون را افزایش می دهد.
5. نتیجه گیری
نتایج حاصل از این مطالعه ی مروری نظام مند و فراتحلیل نشان می دهد که فعالیت بدنی منظم موجب افزایش مقاومت در برابر بیماری عفونی در عموم جمعیت می شود. فعالیت بدنی منظم باید در میان عموم جمعیت ترویج داده شود تا ریسک عفونت اکتسابی از جامعه و مرگ و میر ناشی از بیماری عفونی کاهش یافته و قدرت برنامه های مصون سازی تقویت شده و به کاهش اثر پاندمی هایی مانند پاندمی اخیر یعنی کووید 19 کمک شود.