Background: Lower limb cellulitis and deep vein thrombosis share clinical features and investigation of patients with cellulitis for concurrent DVT is common. The prevalence of DVT in this group is uncertain. This study aimed to determine the prevalence of deep vein thrombosis (DVT) in patients with lower limb cellulitis and to investigate the utility of applying the Wells algorithm to this patient group. Methods: Patients admitted with lower limb cellulitis prospectively underwent a likelihood assessment for DVT using the Wells criteria followed by investigation with D-dimer and ultrasonography of ipsilateral femoral veins as appropriate. Diagnoses of contralateral DVT or pulmonary embolism during admission were recorded. Results: 200 patients assessed for DVT. 20% of subjects were high risk by Wells criteria. D-dimer was elevated in 74% and 79% underwent insonation of the affected leg. Ipsilateral DVT was found in 1 patient (0.5%) and non-ipsilateral VTE in a further 2 (1%). Conclusions: Deep vein thrombosis rarely occurs concurrently with lower limb cellulitis. The Wells score substantially overestimates the likelihood of DVT due to an overlap of clinical signs. Investigation for DVT in patients with cellulitis is likely to yield few diagnoses and is not warranted in the absence of a hypercoaguable state.
نمونه چکیده ترجمه متن فارسی
خلاصه
سابقه: سلولیت اندام تحتانی و ترومبوز ورید عمقی، مشخصه های بالینی مشترکی دارند و بررسی بیماران مبتلا به سلولیت DVT همزمان، شایع است. شیوع DVT در این گروه نامشخص است.
هدف این مطالعه مشخص کردن شیوع ترومبوز ورید عمقی (DVT) در بیماران مبتلا به سلولیت اندام تحتانی و بررسی ابزار استفاده از الگوریتم Wells در این گروه از بیماران است.
روش ها: بیماران بستری شده مبتلا به سلولیت اندام تحتانی با چشم داشت به آینده، بر اساس معیار های Wells پس از بررسی با D-dimer و سونوگرافی ورید های فمورال همان طرف (ایپسی لترال) به طور مناسب، تحت یک ارزیابی احتمالDVT، قرار گرفتند. تشخیص های مقابل DVT یا آمبولی ریوی در هنگام پذیرش ثبت شد.
نتایج: 200 بیمار برای DVT ارزیابی شدند که 20% از بیماران طبق معیار های Wells در معرض خطر بالا بودند. D-dimer در 74% بیماران بیش از حد معمول بود و 79% تحت (اینسوناسیون) insonation پای آسیب دیده قرار گرفتند.DVT همان طرف در یک بیمار (0.05%) و VTE غیر همان طرف در بیشتر از 2 نفر (1%) مشاهده شد.
نتیجه گیری: ترومبوز ورید عمقی به ندرت به صورت هم زمان با سلولیت اندام تحتانی اتفاق می افتد. نمره Wells به مقدار قابل ملاحظه ای احتمال DVT را به علت هم پوشانی علایم بالینی بیش از حد تخمین می زند. بررسی DVT در بیماران مبتلا به سلولیت، به احتمال زیاد به عملکرد چند تشخیص است و در نبود حالت ضد انعقاد موجه و قابل اطمینان نیست.