ترجمه مقاله ایجاد پایگاه داده مکانی برای مدیریت کارآمد آبیاری

عنوان فارسی: | ایجاد پایگاه داده مکانی برای مدیریت کارآمد آبیاری: مطالعه ای برروی یک مدل |
عنوان انگلیسی: | Spatial Data Base Creation For Effective Irrigation Management: A Model Study |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی : 16 | تعداد صفحات ترجمه فارسی : 16 |
سال انتشار : 2016 | نشریه : Ripublication |
فرمت مقاله انگلیسی : PDF | فرمت ترجمه مقاله : ورد تایپ شده |
کد محصول : 6035 | رفرنس : دارد |
محتوای فایل : zip | حجم فایل : 3.72Mb |
رشته های مرتبط با این مقاله: مهندسی کشاورزی، مهندسی آب و منابع طبیعی |
گرایش های مرتبط با این مقاله: آبیاری و زهکشی و منابع خاک و ارزیابی اراضی |
مجله: مجله بین المللی علوم کاربردی محیط زیست |
دانشگاه: مرکز محیط زیست، موسسه علم و صنعت، حیدرآباد، هند |
کلمات کلیدی: نقشههای اطلاعات مشخصات فیزیکی، مدیریت آبیاری، سنجش از دور، GIS |
وضعیت ترجمه عناوین تصاویر : ترجمه شده است |
وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر : ترجمه شده است |
چکیده
مقدمه
تشریح ناحیه موردمطالعه
روش
گردآوری دادهها
ایجاد و تحلیل پایگاه داده
نتایج و تشریح مطالب
نقشه مبنا
الگوی زهکشی
نقشه شیب
فیزیوگرافی
کاربرد اراضی/پوشش اراضی
نقشه ژئومورفولوژی
نقشه ساختارها
نقشه میزان نفوذ
نقشه سفرههای آب زیرزمینی
نقشه پتانسیل آبهای زیرزمینی
نتیجه گیری
Abstract
The land use/land cover has been dramatically changing in Asian countries in the last few decades due to the population pressure. Generally, the forested lands have been converted into agricultural lands, as well as the productivity has been improved because of more irrigation, use of chemical fertilizer, mechanization and so on. There is, however, increasing concern about some of the irrigation potential created but not brought into the functional system, lower operating efficiency, lesser crop productivity etc. Improvement in agricultural productivity has become a necessity due to the limitations in expansion of cultivated acreage and ever increasing food demand. A large number of irrigation projects have been commissioned in India in the postindependence era for improving food production and economic development. These irrigated croplands though limited to about 30 percent of the gross cropped area in India, contribute more than 50 percent of the total agricultural production. However, optimistic forecasting of production cannot be expected, because there are limits of suitable cropland, limitations of productivity and shortage of water resources.
چکیده
در چند ده گذشته به سبب فشار جمعیت کاربرد اراضی/پوشش اراضی تغییرات شدیدی در کشورهای آسیایی داشته است. بطور کلی، اراضی جنگلی به زمینهای کشاورزی تبدیل شدهاند و هم چنین حاصلخیزی آنها به سبب آبیاری بیشتر، استفاده از کودهای شیمیایی، مکانیزاسیون و مواردی از این قبیل بهبود یافته است. با این حال، نگرانی فزایندهای درمورد پتانسیل آبیاری وجود داشته است که هرچه بازدهی عملیاتی کمتر شود بهره وری محصولات کمتر میشود اما این نگرانی وارد سیستم کارکردی نشده است. به سبب محدودیتهایی که در گسترش وسعت زراعی وجود داشته است و نیز به سبب تقاضای غذا که همواره رو به فزونی است بهبود بهره وری کشاورزی تبدیل به یک ضرورت شده است. در دوران پس از استقلال برای بهبود تولید محصولات غذایی و پیشرفت اقتصادی شمار زیادی از پروژههای آبیاری کلید خوردهاند. هرچند زمینهای زیرکشت آبیاری شده به حدود 30 درصد کل مساحت زراعی در هند محدود میشوند، سهم آنها در کل تولیدات کشاورزی به بیش از 50 درصد میرسد. با این حال، نمیتوان انتظار پیش بینی خوش بینانه ای درمورد تولید داشت زیرا زمینهای زیرکشت مناسب محدودند و میزان حاصلخیزی و منابع آبی نیز اندک است.