1-مقدمه

2- بررسی اجمالی افزودنی‌های خوراکی

3- افزودنی‌های خوراکی پخش‌شده‌ی سنتی و جدید

4- ارزیابی سمیت بالقوه‌ی تولیدمثل و رشد و نمو افزودنی‌های خوراکی اخیراً مصرف‌شده

4-1- مطالعات سمیت تولیدمثل

4-2- مطالعات سمیت رشد و نمو پیش و پس از زایمان

4-3- مطالعات جاری در مورد افزودنی‌های خوراکی اخیراً استفاده‌شده

4-3-1- لوتئین (E 161b)

4-3-2- رنگ‌های زرد مایل به قرمز (E 150a, b, c, d)

4-3-3- اریتروسین (E 127)

4-3-4- اس سبز (E 142)

4-3-5- رنگ تاج خروس

4-3-6- آبی درخشان FCF (E 133)

4-3-7- رنگ نارنجی ساختگی (E 100)

4-3-8- کانتاگزانتین (E 161 g)

4-3-9- آسپارتام

4-3-10- پارابن

4-3-11- روغن اصلی (اسانس) گشنیز

4-3-12- روغن خردل (AITC)

4-3-13- تری کلسیم فسفات (E 341)

5- روش‌های جایگزین

5-1- رویکردهای مطالعات "در شرایط آزمایشگاهی" برای ارزیابی افزودنی‌های خوراکی

5-2- برنامه‌های کاربردی مبتنی بر نانو ذرات افزودنی‌های خوراکی در صنعت غذایی

6- بحث

7- سپاسگزاری

1- مقدمه

مصرف کلی افزودنی‌های خوراکی 139 bs در هر سال برای هر فرد است. اگر افزودنی‌های معمولی (عمومی) از قبیل ادویه‌جات، شکر، نمک، عسل، فلفل، خردل، دکستروز و ... منع شوند، مصرف به 5 bs در سال کاهش می‌یابد. به خاطر مصرف گسترده، ارزیابی پیامدهای آن برای سلامتی مصرف‌کنندگان، به خاطر حضور افزودنی‌های خوراکی تازه سنتز شده (ترکیب‌شده) قبل از شروع تولید بر طبق دستورالعمل‌های پذیرفته‌شده از قبیل سازمان غذا و دارو (FDA) ، سازمان حفاظت محیط‌زیست ایالات‌متحده (EPA) و اداره‌ی ایمنی مواد غذایی اروپا (EFSA) ضروری است. "رد بوک 2000" یکی از فرم‌های تجدیدنظر شده‌ی دستورالعمل رد بوک 2 است که در سال 1993 توسط FDA چاپ شد؛ همچنین به عنوان "دستورالعمل‌های سم شناسی برای ارزیابی ایمنی افزودنی‌های خوراکی مستقیم و افزودنی‌های رنگی استفاده‌شده در مواد غذایی" تعریف شد.