شیوع عفونت های بافت نرم و پوستی استافیلوکوکوس اورئوس در بیماران مبتلا به پمفیگوس
عنوان انگلیسی
The Prevalence of S. aureus Skin and Soft Tissue Infections in Patients with Pemphigus
صفحات مقاله فارسی
8
صفحات مقاله انگلیسی
5
سال انتشار
2016
نشریه
هینداوی - Hindawi
فرمت مقاله انگلیسی
PDF
فرمت ترجمه مقاله
ورد تایپ شده
رفرنس
دارد
کد محصول
F575
وضعیت ترجمه عناوین تصاویر و جداول
ترجمه شده است
وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر
ترجمه نشده است
رشته های مرتبط با این مقاله
پزشکی
گرایش های مرتبط با این مقاله
پوست و مو، ایمنی شناسی پزشکی
مجله
بیماری های خود ایمنی - Autoimmune Diseases
کیفیت ترجمه این مقاله در سطح متوسط می باشد.
۰.۰(بدون امتیاز)
امتیاز دهید
مطالب
1- مقدمه
2- مواد و روش ها
3- نتایج
4- بحث
5- نتیجه گیری
نمونه چکیده متن اصلی انگلیسی
Pemphigus vulgaris are autoimmune blistering diseases that may result in significant morbidity and death. Immunosuppressive therapy of pemphigus vulgaris would predispose the patients to infections. The aim of this study was to assess the prevalence of S. aureus infection and PVL gene in patients with pemphigus admitted to dermatology clinic. Materials and Methods. This descriptive study was conducted on 196 pemphigus vulgaris patients (119 males, 77 females) admitted to dermatology clinic between 2014 and 2015. In this study, the diagnosis of pemphigus vulgaris was made by histology, immunofluorescence pattern of perilesional skin, and indirect immunofluorescence testing of serum. Data were collected through a questionnaire. Results. 59.1% of pemphigus vulgaris patients had S. aureus infection. 49 out of 116 were methicillin-resistant. PVL gene was detected in 25 out of 116 S. aureus positive patients. Conclusion. This is the first report of S. aureus infection in pemphigus patients in Iran. More than forty percent of isolates were methicillin-resistant S. aureus. PVL gene carried by methicillin-resistant S. aureus was high in this study
نمونه چکیده ترجمه متن فارسی
پمفیگوس ولگاریس یک بیماری تاولزایی خود ایمنی است که می تواند منجر به ناخوشی شدید و سپس مرگ شود. درمان ضد ایمنی پمفیگوس ولگاریس بیماران را مستعد عفونت می کند. هدف این مطالعه ارزیابی شیوع عفونت استافیلوکوکوس اورئوس و ژن PVL در بیماران با پمفیگوس مراجعه کننده به درمانگاه پوست می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی بر روی 196 بیمار پمفیگوس ولگاریس ( 119 مرد و 77 زن) مراجعه کننده به درمانگاه پوست بین 2014 و 2015 انجام شد. در این مطالعه، تشخیص پمفیگوس ولگاریس توسط الگوی ایمنو فلورسانس و بافت شناسی الگو های پوستی و تست سروم ایمنو فلورسنس غیر مستقیم انجام شد. داده ها از طریق یک پرسش نامه جمع اوری شدند. نتایج: 59.1 درصد بیماران پمفیگوس ولگاریس دارای عفونت استافیلوکوکوس اورئوس بودند. 49 نفر از 116 نفر مقاوم به متی سیلین بودند. ژن PVL در 25 نفر از 116 بیمار مثبت استافیلوکوکوس اورئوس مشاهده شد. نتیجه گیری: این اولین کزارش در خصوص عفونت استافیلوکوکوس اورئوس در بیماران پمفیگوس در ایران است. بیش از 40 درصد ایزوله ها مقاوم به متی سیلین بودند. ژن PVL حمل شده توسط استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیلی سیلین در این مطالعه بالا بود.
