ترجمه مقاله سطح بالای رونوشت های DISC1 در PBMCs در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی - نشریه NCBI

ترجمه مقاله سطح بالای رونوشت های DISC1 در PBMCs در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی - نشریه NCBI
قیمت خرید این محصول
۲۴,۰۰۰ تومان
دانلود رایگان نمونه دانلود مقاله انگلیسی
عنوان فارسی
سطح بالای رونوشت های DISC1 در PBMCs، در طول مدت روانپریشی حاد در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی
عنوان انگلیسی
Elevated DISC1 transcript levels in PBMCs during acute psychosis in patients with schizophrenia
صفحات مقاله فارسی
11
صفحات مقاله انگلیسی
13
سال انتشار
2011
نشریه
Ncbi
فرمت مقاله انگلیسی
PDF
فرمت ترجمه مقاله
ورد تایپ شده
رفرنس
دارد
کد محصول
6296
وضعیت ترجمه عناوین تصاویر و جداول
ترجمه نشده است
وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر و جداول
ترجمه نشده است
رشته های مرتبط با این مقاله
پزشکی و روانشناسی
گرایش های مرتبط با این مقاله
روانپزشکی و روانشناسی بالینی
دانشگاه
گروه روانپزشکی، دانشگاه کلرادو، ایالات متحده آمریکا
۰.۰ (بدون امتیاز)
امتیاز دهید
فهرست مطالب
چکیده
مقدمه
روش کار
شرکت کنندگان
آنالیز Microarray رونوشت ها
PCR کمیتی رونویسی معکوس (RT-qPCR)
نتایج
نمونه ها
آنالیز بیان ژن تمایزی
بحث
نمونه چکیده متن اصلی انگلیسی
Abstract

Background—Severe mental disorders like schizophrenia are a leading cause of disability in people in the prime years of their lives (aged 15 to 44 years). Relapse is a primary contributor to schizophrenia disease burden and is frequently attributed to medication noncompliance and inadequate doses. Currently, a patient’s neuroleptic dose is titrated to clinical response within recommended dose ranges. Use of unbiased biomarkers of effective neuroleptic treatmentresponse would greatly facilitate the identification of a person’s lowest effective dose to minimize unsafe side effects and improve compliance. Biomarkers may allow precisely tailored adjustments of neuroleptic dose to reduce relapse due to variable disease course. Methods and Findings—Biomarkers of active psychosis were sought among persons with schizophrenia hospitalized with acute psychosis. The transcriptional response of peripheral blood mononuclear cells (PBMCs) to treatment of psychosis was measured using RNA expression profiling in 12-paired samples from patients with schizophrenia. The paired samples were collected early after treatment initiation and again just before patients were released from the hospital. Patients showed significant improvement in positive symptoms of psychosis assessed at each sample collection using a brief psychiatric rating scale (BPRS) (P<0.05). Preliminary evidence is presented indicating that decreased transcript levels of isoforms of disrupted in schizophrenia 1 (DISC1) measured in PBMCs were associated with treatment in 91% of samples (P=0.037). Conclusion—Further studies are warranted to identify neuroleptic-response biomarkers and to replicate this initial finding of association of DISC1 transcript levels with treatment of psychosis

نمونه چکیده ترجمه متن فارسی
چکیده
زمینه: اختلالات روانی شدید مانند اسکیزوفرنی منجر به ایجاد ناتوانی در افراد در سال های اولیه زندگی شان می شوند (15 تا 44 سال). عود کردن بیماری، شرکت کننده اولیه و اصلی، در سنگینی و سخت شدن بیماری اسکیزوفرنی است و اغلب به دوزهای ناکافی و نادرست دارو نسبت داده می شود. درحال حاضر، یک دوز داروی نورولپتیک برای بیمار، با پاسخ بالینی در محدوده ی توصیه شده، تیتر می شود. استفاده از بیومارکرهای غیرتبعیضی در پاسخ- درمان موثر داروهای نورولپتیک، تا حد زیادی شناسایی کمترین دوز موثر فرد ، برای به حداقل رساندن اثرات جانبی مضر و بهبود بیماری، را تسهیل می کند. بیومارکرها ممکن است منجر به یافتن دوز دقیق و مناسب داروهای نورولپتیک برای کاهش عود کردن بیماری، (بازگشت بیماری) با توجه به دوره های متغیر بیماری شوند.
روش کار و یافته ها: بیومارکرهای فعال کننده بیماری های روانی در میان اشخاص مبتلا به اسکیزوفرنی بستری شده با بیماری روانی حاد، کشف شدند. پاسخ و عکس العمل رونویسی سلولهای تک هسته ای خون محیطی (PBMCs)، به درمان بیماری روانی، با استفاده از مشخصات بیان RNA، در 12 زوج نمونه از بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی، اندازه گیری شد. زوج نمونه ها بطور اولیه پس از شروع درمان جمع آوری شدند و دوباره قبل از اینکه بیماران از بیمارستان مرخص شوند، باز گردآوری شدند. بیماران بهبود معناداری و قابل توجه ای را در علائم مثبت بیماری روانی نشان دادند که در هر مجموعه نمونه با استفاده از مقیاس مختصر درجه بندی روانپزشکی brief psychiatric rating scale (BPRS) (P<0.05) ارزیابی شده بود. شواهد اولیه نشان دادند که کاهش سطح رونوشت ایزوفرم های مختل شده در اسکیزوفرنی 1 (DISC1) که در PBMCs اندازه گیری شده بود، با درمان 91% نمونه ها، مرتبط است (P=0.037).
نتیجه گیری: مطالعات بیشتری به منظور شناسایی بیومارکرهای پاسخ دهنده در داروهای نورولپتیک نیاز است و ارتباط این نتایج اولیه در سطح رونوشت های DISC1 با درمان بیماری های روانی، باید در تحقیقات دیگری تکرار شوند.

بدون دیدگاه