چکیده

1. مقدمه

2. روش ها

3. نتایج

4. نتیجه گیری

منابع

چکیده

مقاله حاضر به بحث درباره مساله عامل نرم در سیستم های پشتیبانی از تصمیم در تیم‌سازی می پردازد. مقاله حاضر از رویکرد جورسازی برای حل و فصل عوامل تشکیل تیم با ماهیت روان شناختی بهره می برد. موضوع مقاله حاضر شامل مفهوم نظری، روش تجربی و فناوری نرم افزاری برای بهینه سازی و اتوماسیون تصمیمات مربی درباره سازمان تیمی می باشد. رویکرد نویسنده درباره تکنیک جدید تشکیل گروه هدف، با توجه به اثربخشی و کارایی کار تیمی می باشد. تکنیک مزبور به پیاده سازی الگوریتم بهینه سازی بر اساس تجزیه و تحلیل ریاضی عوامل غیرافزایشی و پیچیده تعامل گروهی می پردازد. مدل های جورسازی برای ارزیابی و پیش بینی چنین اثراتی مانند تعریف‌گری و مشارکت پیشنهاد شدند. یک سیستم خبره به عنوان راه حلی مهندسی برای شبیه سازی عددی ارائه شده است. این نوع سیستم پشتیبانی از تصمیم موسوم به سیستم خبره آزمایش بوده و مبتنی بر تشخیص های حرفه ای و روان شناختی کار تیمی است.

روش ها

تکنیک تشکیل

روش جدید تشکیل تیم مبتنی بر تمایز بین تعامل کارکرد گروهی و فرماندهی است. روش مزبور محاسبه نقش‌آفرینی مستقیم و غیرمستقیم گروه و اعضای آن را در حل امور مربوطه بر عهده دارد. نقش‌آفرینی مستقیم با ارزیابی حرفه ای (کار گروهی حرفه ای) ارتباط داشته در حالی که نقش‌آفرینی غیرمستقیم با ارزیابی روان شناختی (کار تیمی) مرتبط است. گزینه های محاسباتی جدید عبارتند از:

ارزیابی حرفه ای تیم (گروه) یا نقش‌آفرینی مستقیم در انجام امور

تیم به عنوان یک گروه هدف شناخته می شود که بیشینه عملکرد کلی آن در راستای هدف (امور خاص ورزشی / سازمانی) حاصل می گردد. تیم بر اساس بازنمایی توپولوژی، گروهی از افراد حرفه ای محسوب می شود که از مجموعه ابزارهای بهینه ای برای حل امور برخوردارند. در فضای برداری، گروه عبارتست از اشیائی (اعضای یک گروه) که در فضای ویژگی (دانش، توانایی ها و مهارت های حرفه ای) به صورت مجموعه ای از بردارهای همراستا با بردار هدف تعریف می گردد. از نظر فناوری این امر با ایجاد یک بردار هدف (به عنوان جهت بهینه حل امور) و بردار عملکرد کلی (بردار مجموع گروه حاصله) انجام پذیرفته، زاویه بین آن ها اصل هدف انتخاب تیم را تشخیص داده و تعیین میزان هزینه های مولد و غیرمولد را امکان پذیر می نماید.

گزینه های محاسباتی: ارزیابی یکپارچه صلاحیت های حرفه ای گروه در راستای انتخاب امور (رتبه بندی گروه) و نقش‌آفرینی حرفه ای هر فرد در حل امور (شاخص حرفه ای).

ارزیابی روان شناختی و تیمی گروه یا نقش‌آفرینی غیرمستقیم در انجام امور

تیم به عنوان واحد یکپارچه کارکردی اعضای گروه شناخته می شود که با اصل تکمیل، تطبیق پذیری و انسجام، ثبات تیم را فراهم می کند. بدین ترتیب، تیمی از یک گروه، مطابقت بهینه با امور هدف را نه به دلیل صلاحیت های حرفه ای اعضای آن (بهینه نسبت به وظیفه) بلکه به دلیل روش بهینه مشارکت دو طرفه در دستیابی به آن (به عنوان مثال، مفهوم کار تیمی و یا شیمی [ساختار] در تیم های ورزشی و مفهوم هماهنگی در تیم های پروژه) تمییز می دهد.

کار تیمی در مشارکت فردی یک گروه، نه بر اساس نقش‌آفرینی حرفه ای بلکه توانایی نزدیک ساختن گروه به دستیابی بهینه به هدف، تعیین می گردد. نقش‌آفرینی تیمی در حل امور از طریق جبران هزینه های غیرمولد حاصل می گردد: در فضای برداری، این مساله به صورت میزانی که هر بردار قادر به استقرار بردار گروه در راستای بردار هدف است بیان می شود. به عنوان یک قاعده، این نقش‌آفرینی غیرمستقیم اعضای گروه است که دستیابی بهینه به هدف را تضمین می کند. این مساله نقش مولفه اصلی پنهان را در فرآیند گروهی بازی می کند که گروه را به یک تیم تبدیل می کند.