ترجمه مقاله پروسه های مونتاژ رباتیک به عنوان محرکی در طراحی معماری – نشریه اشپرینگر

عنوان فارسی: | پروسه های مونتاژ رباتیک به عنوان محرکی در طراحی معماری |
عنوان انگلیسی: | Robotic Assembly Processes as a Driver in Architectural Design |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی : 12 | تعداد صفحات ترجمه فارسی : 11 |
سال انتشار : 2012 | نشریه : اشپرینگر - Springer |
فرمت مقاله انگلیسی : PDF | فرمت ترجمه مقاله : ورد تایپ شده |
کد محصول : 6529 | رفرنس : دارد |
محتوای فایل : zip | حجم فایل : 6.34Mb |
رشته های مرتبط با این مقاله: مهندسی کامپیوتر، معماری، مهندسی برق و مکانیک |
گرایش های مرتبط با این مقاله: برنامه نویسی، هوش ماشین و رباتیک، مکاترونیک، ساخت و تولید و تکنولوژی معماری |
مجله: مجله شبکه نکسوس - Nexus Network Journal |
دانشگاه: زوریخ، سوئیس |
کلمات کلیدی: ساخت دیجیتال، روبات ها در معماری، CAD / CAM |
وضعیت ترجمه عناوین تصاویر: ترجمه شده است |
وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر: ترجمه شده است |
چکیده
مقدمه
ربات ها به عنوان ابزارهای طراحی قابل برنامه ریزی
برنامه ریزی پروسه ساخت
ادغام پارامترهای ساخت در پروسه طراحی
کاربرد پروسه های مونتاژ رباتیک
نتیجه گیری
Abstract
Over the last couple of years industrial robots have increasingly gained the interest of architects and designers. Robotics in architecture and construction has mainly been looked at from an engineering perspective during the latter half of the twentieth century, with the main purpose of automating the building process. Today the focus has turned towards realizing non-standardized designs and developing custom fabrication processes. However, the specific characteristics of the robot, which distinguish it from common computer numerically controlled machines, are often overlooked. Industrial robots are universal fabrication machines that lend themselves especially well to assembly tasks. Applied to architecture this resolves to the ability to control and manipulate the building process. As such, applying industrial robots emphasizes construction as an integral part of architectural design. Moreover, designing and manipulating robotic assembly processes can become a driver in architectural design. The potential of such an approach is discussed on the basis of several design experiments that illustrate that by applying such methods, form is not derived from computation or geometry, but from a physical process.
چکیده
در طول دو سال گذشته، ربات های صنعتی موردتوجه معماران و طراحان قرار گرفته اند. در طول نیمه دوم قرن بیست، به رباتیک در معماری وساخت و ساز عمدتاً از یک دیدگاه مهندسی نگاه شده است و هدف اصلی خودکار نمودن فرایند ساخت بود. امروز، بر تحقق طرح های غیر استاندارد و توسعه پروسه های (فرایند) ساخت تمرکز شده است. اما، خصوصیات خاص ربات، که آن را از ماشینهای کنترل شده عددی معمول متمایز می کند، اغلب نادیده گرفته شده اند. ربات های صنعتی، ماشین های ساخت جهانی هستند که به ویژه در وظایف مونتاژ بکار برده می شوند. استفاده از آنها در معماری، توانایی کنترل و دستکاری پروسه ساخت مشخص می شود. همچنین، کاربرد ربات های صنعتی بر ساخت و ساز به عنوان یک بخش اصلی از طراحی معماری نگاه می کند. به علاوه، طراحی و دستکاری پروسه های مونتاژ رباتیک می تواند به محرکی در طراحی معماری تبدیل شود. راجع به پتانسیل چنین شیوه ای براساس آزمایشات طراحی مختلف بحث شده است که توضیح می دهند با استفاده از چنین روشهایی، شکل و فرم برگرفته از پروسه فیزیکی می باشد نه محاسبه یا هندسه.