مناقشات پیرامون برنامه ریزی مشارکتی
نظریه ی عقلانیت مشارکتی شامل سه شرط، یعنی تنوع علایق، وابستگی متقابل علایق و گفتگوی معتبر می باشد. فرض رویکرد ارتباطاتی به برنامه‌ریزی مشارکتی بر این است که شرکت کنندگان به طور مساوی حق سؤال کردن، اعتراض و پیشنهاد دادن دارند و نیز بحث های صمیمانه، قابل درک و دقیق (ارتباطات عقلانی) در حوزه عمومی وجود دارند. راهکارهای برنامه ریزی مشارکتی، به شهروندان بعنوان کنش گران نقش مهم می دهد که می توانند به استدلال ها کمک می‌کنند و بر دولت فشار بیاورند تا پاسخگوتر عمل کند. این رویکرد ها اغلب در سطح محله ها توسعه پیدا می کنند. معایب رویکرد ارتباطی نادیده گرفتن روابط قدرت در فرآیندهای اجماع و "عقلانیت های متعارض" است. بنابراین، نقش احتمالی مجادله (آگونیسم) برای جایگزین کردن عقلانیت ارتباطاتی در برنامه ریزی مشارکتی توسط محققان بررسی شد. در رویکرد آگونیستیک درگیری و تعارض ها تصدیق می شوند می‌کند و یک امر ضروری برای عملکرد سیاستمداران است که خصومت (آنتاگونیسم) را به آگونیسم (مجادله) تبدیل می‌کند و در آن مخالفان نه دشمن، بلکه فقط مخالف هستند. هدف رویکرد آگونیستیک به برنامه ریزی مشارکتی این است که اثرها و پیامدهای کثرت گرایی را با فرم های متعدد حالات و ارتباطات تایید کند.
- تمامی حقوق مادی و معنوی این محصول متعلق به گروه آموزشی ایران عرضه بوده و هرگونه انتشار این مقاله پاورپوینت به صورت انبوه بدون اخطار قبلی پیگرد قانونی در پی خواهد داشت.
