سرطان سلول فلس دار مری در بیماران با سرطان سر و گردن: شیوع دنباله های DNA ویروسی پاپیلومای انسانی
عنوان انگلیسی
Esophageal squamous cell cancer in patients with head and neck cancer: Prevalence of human papillomavirus DNA sequences
صفحات مقاله فارسی
13
صفحات مقاله انگلیسی
6
سال انتشار
2003
رفرنس
دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله
نشریه
وایلی - Wiley
فرمت مقاله انگلیسی
PDF
فرمت ترجمه مقاله
ورد تایپ شده و pdf
فونت ترجمه مقاله
بی نازنین
سایز ترجمه مقاله
14
نوع مقاله
ISI
نوع ارائه مقاله
ژورنال
پایگاه
اسکوپوس
ایمپکت فاکتور(IF) مجله
5.073 در سال 2018
شاخص H_index مجله
212 در سال 2019
شاخص SJR مجله
3.276 در سال 2018
شناسه ISSN مجله
1097-0215
شاخص Q یا Quartile (چارک)
Q1 در سال 2018
کد محصول
F1534
وضعیت ترجمه منابع داخل متن
درج نشده است ☓
بیس
نیست ☓
مدل مفهومی
ندارد ☓
پرسشنامه
ندارد ☓
متغیر
ندارد ☓
رفرنس در ترجمه
در انتهای مقاله درج شده است
رشته و گرایش های مرتبط با این مقاله
پزشکی، ایمنی شناسی پزشکی، آسیب شناسی، خون و آنکولوژی
مجله
مجله بین المللی سرطان - International Journal of Cancer
دانشگاه
موسسه پاتولوژی، برلین، آلمان
کلمات کلیدی
پاپیلومای ویروسي انسانی (HPV)، سرطان مري
doi یا شناسه دیجیتال
https://doi.org/10.1002/ijc.11685
ترجمه این مقاله با کیفیت متوسط انجام شده است. بلافاصله پس از خرید، دکمه دانلود ظاهر خواهد شد. ترجمه به ایمیل شما نیز ارسال خواهد گردید.
۰.۰(بدون امتیاز)
امتیاز دهید
فهرست مطالب
مواد و روش ها
نمونه ها و استخراج DNA
تجزیه و تحلیل و توليدمثل PCR
تجزیه و تحلیل دنباله
نتایج
بررسي
نمونه چکیده متن اصلی انگلیسی
An etiologic role for human papillomavirus (HPV) infections in either head and neck (HNC) or esophageal carcinogenesis remains debatable. Patients with head and neck cancer are at high risk for developing a second esophageal squamous cell cancer (ESCC). The aim of our study was to determine whether HPV infections play a role in this multifocal carcinogenesis. Samples from 2 groups of HNC patients were studied: Random esophageal biopsies were collected from the first group of 60 patients who had been screened for asymptomatic ESCC. The second group consisted of 21 patients with pairs of HNC and ESCC. Both the fresh frozen biopsy samples of the first group and the paraffin‐embedded specimens of the second group were evaluated for the presence of HPV DNA sequences by PCR amplification, cloning and sequencing. HPV DNA sequences were detected in 66.7% of normal/inflammatory (34/51) and dysplastic and malignant (6/9) esophageal tissues from HNC patients being screened endoscopically. Similarly, in the second group of 21 patients with both HNC and ESCC, HPV DNA sequences were demonstrated in 13 (61.9%) of the HNC biopsies and in 14 (66.7%) of the ESCC biopsies. The prevalence of high‐risk‐type HPV 16 was low (5/51, 9.8%) in normal/inflammatory esophageal mucosa but higher (10/24, 47.6%) in ESCC. The low‐risk HPV 11 was present in 37.3% (19/51) of normal/inflammatory, 66.7% (4/6) of dysplastic and 28.9% (13/45) of the carcinoma samples. The same HPV type was present in only 3/21 pairs of HNC and ESCC samples, suggesting that a clonal expansion from the HNC to a subsequent ESCC, or visa versa, is unlikely. The high prevalence of “low‐risk” HPV infections points to the need for studies on possible interactions of these infections with the use of alcohol and tobacco in the pathogenesis of these tumors.
نمونه چکیده ترجمه متن فارسی
نقش اتیولوژیک عفونت هاي پاپیلومای ویروسي در انسان (HPV) در سر و گردن (HNC) یا توليد سرطان مری قابل بحث باقی مانده است. بیماران مبتلا به سرطان سر و گردن، در معرض خطر بالايي از رشد سرطان سلول فلس دار مری دوم (ESCC). قرار دارند. هدف ما از این مطالعه تعیین این مورد است که آیا عفونتهاي HPV نقشي در سرطانزایی چندموقعيتي دارند يا خير. نمونه هايي از 2 گروه از بیماران HNCمورد مطالعه قرار گرفتند: بافت برداري هاي مری تصادفی از گروه اول متشکل از 60 نفر جمع آوری شد که براي داشتن نشانه هايESCC. غربال شدند. گروه دوم شامل 21 بيمار با جفت HNC و ESCC. بود. هر دو نمونه تازه منجمد شده از گروه اول و نمونه هاي جاسازی شده-پارافین از گروه دوم برای حضور دنباله های DNA HPV توسط تقویت PCR، توليدمثل و دنباله مورد بررسی قرار گرفتند. دنباله هاي DNA HPV در66.7 بافت هاي التهابی نرمال / (34/51)، دیسپلاستیک و بدخیم(6/9) مری از بیماران HNC غربال شده تشخيص داده شد. به طور مشابه، در گروه دوم، از مجموع 21 بیمار مبتلا به HNC و ESCC ، دنباله هاي DNA HPV در 13 (61.9) بافت برداري HNC و 14 (66.7) بافت برداري ESCC. نشان داده شد. شیوع نوع خطرناک HPV 16 (51/5، 9.8%) در مخاط مری التهابي/نرمال کم بود، اما در ESCC بالاتر بود (24/10، 47.6%) HPV 11 در 37.3% (51/19) نمونه هاي نرمال/التهابي، 66.7٪ (4/6) دیسپلاستیک و 28.9% سرطاني حضور داشت. همان نوع HPV تنها در 21/3 جفت HNC و نمونه هاي ESCCحضور داشت که نشان می دهد که گسترش تکثيري از HNC تا ESCC پس از آن، و یا عکس ویزا، غيرمحتمل است. شيوع بالاي عفونت هاي HPV کم خطر اشاره به نیاز براي مطالعات در مورد تعاملات این عفونت ها با استفاده از الکل و تنباکو در بيماريزايي این تومورها دارد.
