چکیده

مقدمه

بررسی مقالات

رهبری خدمتگذار

مقیاس‌های رهبری خدمتگذار

مطالعات رهبری خدمتگزار انجام شده در چین

روش

ساخت آیتمها

نمونه‌ها و روند کار

مقیاس‌ها

تحلیل داده‌ها

نتایج

تحلیل عاملی اکتشافی

تحلیل عاملی تأییدی

پایایی، روایی همگرا، و روایی افتراقی

روایی وابسته به معیار

بحث

نتیجه گیریها و دلالتها

محدودیت‌ها و تحقیقات آینده

منابع

چکیده

هدف- هدف از این مقاله، توسعه و اعتبارسنجی ابزاری است که برای ارزیابی رفتار رهبری خدمتگذار در صنعت مهمان نوازی چین در نظر گرفته شده است.

طراحی/ روش شناسی/ رویکرد- پس از بررسی مقالات، یک مقیاس با نه بعد و 18 آیتم ایجاد شد و سپس، با استفاده از نمونه‌ای از 600 شرکت کننده از دانشکده پلی تکنیک و صنعت مهمان نوازی در معرض تحلیل عاملی اکتشافی (EFA) قرار گرفت و یک راه حل با 6 عامل و 33 آیتم را حاصل کرد. پس از آن، مقیاس به دست آمده با استفاده از نظریه پاسخ سؤال (IRT) به 24 آیتم خلاصه گردید. بر اساس داده‌های 440 پاسخ دهنده در صنعت مهمان نوازی، متعاقباً این مقیاس 6 عاملی 24 آیتمی توسط تحلیل عاملی تاییدی (CFA) و آزمون اعتبار سازه، اعتبارسنجی شد.

یافته‌ها- بین عوامل موجود در این ابزار و مقیاسهای توسعه یافته غربی تفاوتهایی مشاهده شده است. این مطالعه با یک مقیاس 6 بعدی-24 آیتمی انجام شد. این ابعاد عبارت بودند از درستی، فداکاری، جامعه سازی، توانمندسازی مردم، بهبود عاطفی و چشم اندازسازی. نشان داده شد که این مقیاس رهبری خدمتگذار از قابلیت اطمینان و هماهنگی داخلی خوب و اعتبار ساختاری قدرتمندی برخوردار است.

اصالت/ارزش- این اولین مطالعه‌ای است که از نظریه پاسخ سؤال (IRT) به عنوان یک ابزار آماری برای کوتاه کردن مقیاس رهبری خدمتگذار استفاده کرده است و همچنین از نظریه روانشناسی فرهنگی پشتیبانی بیشتری به عمل آورده است.

بررسی مقالات

رهبری خدمتگذار

اصطلاح "رهبری خدمتگزار" توسط Robert K. Greenleaf (1970) ابداع شد که رهبران خدمتگذار را به عنوان افرادی نام می‌برد که نیازهای دیگران را اولویت اول خود قرار می‌دهند. رهبران خدمتگزار به گونه‌ای خدمت می‌کنند که نیازهای کارکنان خود را بالاتر از نیازهای خود در اولویت قرار دهند، به دنبال کنندگان خود در شناخت توامندیهای کامل خود کمک می‌کنند و آنها را برای انجام کار توانمند می‌سازند (Liden و همکاران، 2014). از نظر Greenleaf، کمال مطلوب رهبری خدمتگزار این است که افراد با تلاش یک رهبر خدمتگزار سالمتر، قوی‌تر، مستقل‌تر شوند و خودشان تمایل بیشتری برای خدمت به دیگران داشته باشند. اگرچه رهبران خدمتگزار در درجه اول به عنوان مباشر برای کارکنان خود عمل می‌کنند، همچنین با نشان دادن مسئولیت نامحدود خود برای یک گروه کاملاً خاص مرتبط با جامعه و با القاء دیگران برای همکاری مشترک در جهت رسیدن به یک هدف مشترک، برای خدمت به یک جامعه گسترده‌تر تلاش می‌کنند (Searle و Barbuto، 2011).

Greenleaf (1970) یک بررسی مفهومی از رهبری خدمتگزار را ارائه داد که در مورد چند ویژگی رهبر خدمتگزار بطور مختصر بحث کرده است که به افراد کمک می‌کند تا بدانند برای اینکه رهبر خدمتگزار کارآمدی باشند، چه ویژگیها یا خصوصیاتی باید داشته باشند. با این حال، این خصوصیات سازماندهی نشده و منفصل به نظر می‌آیند و در نتیجه درک آنها کار دشواری است. Jill W. Graham (1991) اولین کسی بود که تلاش کرد تا رهبری خدمتگزار را بطور دقیق تعریف کند و فروتنی ، قدرت رابطه، استقلال، رشد اخلاقی دنبال کنندگان و تقلید از جهت گیری خدمات رهبران را به عنوان ویژگی برجسته آن برشمرد. وی در ادامه ، با تمرکز بر تشویق به پیشرفت فکری و مهارتی و بهبود ظرفیت استدلال اخلاقی، تفاوت بین رهبری تحول گرا و رهبری خدمتگزار را مشخص کرد. پس از آن، Larry C. Spears (1995) مجموعه‌ای از ده ویژگی رهبر خدمتگزار را بر اساس کارهای Greenleaf توضیح داد. خلاصه این ویژگیها از این قرار است: توجه کردن، همدلی، بهبود بخشی، آگاهی، ترغیب، مفهوم سازی، دوراندیشی، نظارت، تعهد به پیشرفت مردم و جامعه سازی. این ویژگیها برای پیشرفت رهبران خدمتگزار ضروری هستند. اگرچه این کار جامعی نیست، اما برای آنچه رهبری خدمتگزار را توصیف می‌کند، نزدیک‌ترین بازنمایی از یک چارچوب بیان شده را فراهم می‌کند و بنابراین به تعیین مرحله برای تحقیقات تجربی سیستماتیک در مورد این عنوان کمک می‌کند (Barbuto و Wheeler، 2006). دسته بندی دیگری از ویژگیهای رهبری خدمتگزار توسط Russell و Stone (2002) با مطرح کردن یک مدل ساختاری فرضی از رهبری خدمتگزار ارائه شد. آن‌ها 20 ویژگی متمایز مرتبط با رهبری خدمتگزار را از مقالات شناسایی کرده و آنها را به دو دسته طبقه بندی کردند: ویژگیهای عملکردی و ویژگیهای همراه.

علی رغم اینکه برخی کارهای مفهومی در نشریات دانشگاهی منتشر شده‌اند، اما آزمایشات تجربی هنوز در مراحل ابتدایی خود هستند (Brown و Bryant، 2015). رهبری خدمتگزار ، تا اوایل دهه 2000 زیاد مورد توجه محققان دانشگاهی قرار نگرفت (Liden و همکاران، 2014). عدم وجود یک دامنه نظری و معیار مناسب، مانع از آزمایش تجربی شده است (Barbuto و Wheeler، 2006). می‌توان استدلال کرد که این پدیده به عنوان یک ساختار ماندنی، هنوز هم یک پدیده طفره آمیز و توسعه نیافته است. به همین دلایل، Brown و Bryant (2015) خواستار توسعه نظریه رهبری خدمتگزار از طریق ایجاد اجماع، شواهد تجربی و پیشرفت نظری چند سطحی بودند. "برای افزایش شفافیت این ساختار، لازم است که تحقیقات تجربی بیشتری در مورد رهبری خدمتگزار در چندین سطح تحلیل انجام شود" (Brown و Bryant، 2015، ص 18). به عنوان اولین قدم، ابزارهای معتبر و مناسبی از نظر روان سنجی برای اندازه گیری ساختار رهبری خدمتگزار در زمینه‌ها و فرهنگ‌های مختلف لازم است.