ترجمه مقاله قرار گرفتن در معرض تروما مربوط به استرس شدید، مورفولوژی آمیگدال تغییریافته و یادگیری انسداد ناکافی - نشریه الزویر

ترجمه مقاله قرار گرفتن در معرض تروما مربوط به استرس شدید، مورفولوژی آمیگدال تغییریافته و یادگیری انسداد ناکافی - نشریه الزویر
قیمت خرید این محصول
۳۵,۰۰۰ تومان
دانلود رایگان نمونه دانلود مقاله انگلیسی
عنوان فارسی
قرار گرفتن در معرض تروما مربوط به استرس شدید، مورفولوژی آمیگدال تغییریافته و یادگیری انسداد ناکافی: ملاحظات روان پزشکی
عنوان انگلیسی
Trauma exposure relates to heightened stress, altered amygdala morphology and deficient extinction learning: implications for psychopathology
صفحات مقاله فارسی
21
صفحات مقاله انگلیسی
38
سال انتشار
2017
نشریه
الزویر - Elsevier
فرمت مقاله انگلیسی
PDF
فرمت ترجمه مقاله
ورد تایپ شده
رفرنس
دارد
کد محصول
7807
وضعیت ترجمه عناوین تصاویر و جداول
ترجمه نشده است
وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر و جداول
ترجمه نشده است
وضعیت فرمولها و محاسبات در فایل ترجمه
به صورت عکس، درج شده است
رشته های مرتبط با این مقاله
پزشکی
گرایش های مرتبط با این مقاله
روانپزشکی و مغز و اعصاب
مجله
اندوکرینولوژی روانشناسی عصبی - Psychoneuroendocrinology
دانشگاه
دانشکده علوم اعصاب شناختی و بالینی، مؤسسه مرکزی بهداشت روان، دانشکده پزشکی Mannheim، دانشگاه هیدلبرگ، آلمان
کلمات کلیدی
تروما، استرس، آمیگدال، ترس شرطی، انقراض یادگیری، پس از سانحه، اختلال استرس، افسردگی
فهرست مطالب
چکیده
1 مقدمه
2 مواد و روش
2-1 شرکت کنندگان در مطالعه
2-2 پرسشنامه
2-3 پروتکل تصویرسازی تشدید مغناطیسی و ارزیابی حجمی
2-4 حجم کل مغز
2-5 تجزیه و تحلیل شکل آمیگدال
2-6 پارادایم ترس شرطی
2-7 ارزیابی کورتیزول بزاق
2-8 تحلیل های آماری
3 یافته ها
3-1 داده های پرسشنامه
3-2 حجم آمیگدال
3-3 تحلیل شکل آمیگدال
3-4 نشانه های ترس شرطی
3-4-1 پاسخ های هدایت پوستی
3-4-2 گزارش های شفاهی
3-4-3 رابطه میان حجم آمیگدال و داده های شرطی سازی
3-5 خط مبنای کورتیزول بزاق
3-6 آزمایش سرکوب دگزامتازون
4 بحث
تقدیر و تشکر
نمونه چکیده متن اصلی انگلیسی
Abstract

Stress exposure causes a structural reorganization in neurons of the amygdala. In particular, animal models have repeatedly shown that both acute and chronic stress induce neuronal hypertrophy and volumetric increase in the lateral and basolateral nuclei of amygdala. These effects are visible on the behavioral level, where stress enhances anxiety behaviors and provokes greater fear learning. We assessed stress and anxiety levels in a group of 18 healthy human trauma-exposed individuals (TR group) compared to 18 non-exposed matched controls (HC group), and related these measurements to amygdala volume. Traumas included unexpected adverse experiences such as vehicle accidents or sudden loss of a loved one. As a measure of aversive learning, we implemented a cued fear conditioning paradigm. Additionally, to provide a biological marker of chronic stress, we measured the sensitivity of the hypothalamus-pituitary-adrenal (HPA) axis using a dexamethasone suppression test. Compared to the HC, the TR group showed significantly higher levels of chronic stress, current stress and trait anxiety, as well as increased volume of the left amygdala. Specifically, we observed a focal enlargement in its lateral portion, in line with previous animal data. Compared to HC, the TR group also showed enhanced late acquisition of conditioned fear and deficient extinction learning, as well as salivary cortisol hypo-suppression to dexamethasone. Left amygdala volumes positively correlated with suppressed morning salivary cortisol. Our results indicate differences in trauma-exposed individuals which resemble those previously reported in animals exposed to stress and in patients with post-traumatic stress disorder and depression. These data provide new insights into the mechanisms through which traumatic stress might prompt vulnerability for psychopathology.

نمونه چکیده ترجمه متن فارسی
چکیده
قرار گرفتن در معرض استرس باعث تغییر ساختاری در نورون های آمیگدال می شود. به ویژه، مدل های حیوانی بارها نشان داده اند که هر دو گونه استرس حاد و مزمن باعث افزایش هیپرتروفی عصبی و حجمی در هسته های جانبی و بازولترال آمیگدال می شود. این تأثیرات روی سطح رفتاری قابل مشاهده هستند، که در این سطح، استرس سطح تنش را در یک گروه متشکل از 18 فرد سالم در معرض تروما (گروه TR) در مقایسه با 18 فرد حاضر در گروه کنترل که در معرض تروما قرار نگرفته اند (گروه HC) و این اندازه گیری های مربوط به حجم آمیگدال افزایش می دهد. تروماها شامل تجارب ناخوشایند و غیرمنتظره ای است، مثل تصادف خودرو یا از دست دادن ناگهانی یکی از عزیزان. به عنوان سنجشی از یادگیری غافلگیرانه، ما یک پارادایم تهدید ترسیم کردیم. علاوه بر این، برای ارائه یک نشانگر بیولوژیکی از استرس مزمن، حساسیت محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال (HPA) را با استفاده از آزمایش سرکوب دگزامتازون اندازه گرفتیم. در مقایسه با HC، گروه TR به طور قابل توجهی سطوح بالاتری از استرس مزمن، استرس فعلی و صفت اضطراب را نشان داد، همچنین حجم آمیگدال چپ را نیز افزایش داد. به طور خاص، ما یک بزرگ شدن کانونی را در بخش جانبی آن مطابق با داده های حیوانی قبلی مشاهده کردیم. در مقایسه با استرس و حجم آمیگدال در انسان ها 3 تا HC، گروه TR همچنین افزایش ترس شرطی و یادگیری انقراض ضعیف و همچنین کورتیزول سرکوب بزاق را با دگزامتازون را نشان داد. حجم آمیگدال چپ با کورتیزول بزاق سرکوب شده رابطه مثبت دارد. یافته های ما تفاوت هایی را در افراد در معرض تروما نشان می دهد که به آنهایی که قبلاً در حیوانات در معرض استرس و بیماران مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه و افسردگی گزارش شده، شباهت دارد. این داده ها بینش های جدیدی را نسبت به مکانیسم ها از طرق استرس تروما ارائه می کند که ممکن است آسیب پذیری را برای آسیب شناسی روانی سرعت بخشد.

بدون دیدگاه