چکیده

1-مقدمه

2-رویکردهای طراحی خود آزما و خودترمیم قبلی

2-1 افزونگی زمانی

2-2 افزونگی سخت افزار

2-2-1 افزونگی مدولار سه گانه (TMR)

2-2-2 افزونگی مدولانه دوگانه (DMR)

2-3 استفاده مجدد از سخت افزار آگاه از پهنای اپراند (عملوند)(OWHR)

2-4 CSA خودآزما

2-5 جمع کننده خودترمیم

3- طرح پیشنهادی

3-1 ایده اصلی

3-2 جمع کننده خودآزمای پیشنهادی با مکان یابی خطا

3-3 جمع کننده خودترمیم پیشنهادی

3-4 نتایج شبیه سازی و مقایسه

3-5 پوشش خطا و ترمیم

3-6 شرایط خطا

3-7 شرایط عاری از خطا

3-8 مقایسه اطمینان پذیری

3-مقایسه با طرح‌های تمام جمع کننده مقاوم به خطای موجود

4-عملکرد طرح تسهیم کننده مقاوم به خطای پیشنهادی

5-نتیجه گیری

چکیده

در سیستم‌های محاسباتی پیچیده، واحدهای پردازش با دستگاه‌های با اندازه کوچکتری سرو کار دارند که این واحدها به خطاهای گذرا حساس می‌باشند. یک خطای گذرا در مدار به دلیل نویزهای الکترومغناطیسی، اشعه‌های کیهانی، تداخل امواج و نویز منبع تغذیه رخ می‌دهد. تشخیص این خطاها در طی تست آنلاین، بسیار سخت است. از این روی یک تمام جمع کننده مقاوم به خطای کارامد برای تست و تعمیر خطاهای گذرا و دایمی در سینگل نت و مولتی نت (تک شبکه و چند شبکه‌ای) پیشنهاد می‌شود. به علاوه، معماری پیشنهادی نیز قادر به تشخیص و تعمیر خطاهای دایمی می‌باشند. این طرح، سربار سخت افزاری نسبتاً کم‌تری را نسبت به معماری سخت افزار سنتی تحمیل می‌کند. علاوه بر این، طرح پیشنهادی نیز، کارایی تصحیح و تشخیص خطایی را در مقایسه با طرح‌های موجود در اختیار می‌گذارد.