ترجمه مقاله قرار گیری در معرض پارابن در اوایل بارداری و دیابت حاملگی - نشریه الزویر

ترجمه مقاله قرار گیری در معرض پارابن در اوایل بارداری و دیابت حاملگی - نشریه الزویر
قیمت خرید این محصول
۳۹,۰۰۰ تومان
دانلود رایگان نمونه دانلود مقاله انگلیسی
عنوان فارسی
قرار گیری در معرض پارابن در اوایل بارداری و دیابت حاملگی
عنوان انگلیسی
Parabens exposure in early pregnancy and gestational diabetes mellitus
صفحات مقاله فارسی
18
صفحات مقاله انگلیسی
8
سال انتشار
2019
نشریه
الزویر - Elsevier
فرمت مقاله انگلیسی
PDF
فرمت ترجمه مقاله
ورد تایپ شده
نوع مقاله
ISI
نوع نگارش
مقالات پژوهشی (تحقیقاتی)
پایگاه
اسکوپوس
کد محصول
9581
وضعیت ترجمه منابع داخل متن
ترجمه شده است ✓
رشته های مرتبط با این مقاله
پزشکی
گرایش های مرتبط با این مقاله
غدد و متابولیسم و بهداشت عمومی
مجله
مجله بین المللی محیط زیست - Environment International
دانشگاه
آزمایشگاه محیط زیست و بهداشت (HUST)، وزارت آموزش و پرورش و وزارت حفاظت از محیط زیست
کلمات کلیدی
دیابت حاملگی، پارابن، تحقیق گروهی آینده نگر
doi یا شناسه دیجیتال
https://doi.org/10.1016/j.envint.2019.02.040
۰.۰ (بدون امتیاز)
امتیاز دهید
فهرست مطالب
چکیده
1 مقدمه
2 روشها
2-1 جمعیت شرکت کنندگان
2-2 جمع آوری نمونه ادرار و اندازه گیری پارابن
2-3 گردآوری اطلاعات
2-4 تشخیص GDM
2-5 تحلیل آماری
3- نتایج
3-1 ویژگی های عمومی
3-2 مقدار پارابن ادرار
3-3 مقدار پارابن و GDM
3-4 تحلیل تشریحی
4- بحث
5- نتیجه گیری
نمونه چکیده متن اصلی انگلیسی
Abstract

Background Widespread exposure to parabens has been a concern, especially among pregnant women. Only one study reported that parabens are associated with glucose levels among pregnant women. However, studies on parabens exposure and gestational diabetes mellitus (GDM) are lacking.

Objectives This study investigated whether exposure to parabens in early pregnancy is related to GDM.

Methods We conducted a prospective study of 1087 pregnant women from a single tertiary medical center between 2014 and 2015 in Wuhan, China. Parabens [methyl paraben (MeP), ethylparaben (EtP), propylparaben (PrP), butylparaben (BuP), and benzylparaben (BzP)] concentrations were measured in spot urine samples collected between 8 and 16 gestational weeks. GDM was diagnosed according to the International Association of Diabetes and Pregnancy Study Groups Consensus Panel (IADPSG) recommendations. We used the Poisson regression with a robust error variance with generalized estimating equations (GEE) estimation analyses to evaluate associations between parabens exposure and GDM risk.

Results A total of 103 (9.5%) women were diagnosed with GDM. We evaluated the associations of GDM risk with urinary MeP, EtP, and PrP (detection rate: >90%), but not with BuP and BzP due to the relatively low detection rate (<50%). After adjustment for potential confounders, urinary EtP was associated with GDM. The risk ratios (RRs) = 1.12 (95% CI: 0.63, 2.01) for the second quartile, RRs = 1.11 (95% CI: 0.64, 1.93) for the third quartile, and RRs = 1.70 (95% CI: 1.02, 2.82) for the highest quartile, compared with the lowest quartile. There was no evidence of associations between urinary MeP or PrP and GDM.

Conclusions To the best of our knowledge, this is the first report of an association between urinary paraben levels in early pregnancy and GDM. Our findings suggest that exposure to EtP may increase the risk of GDM.

نمونه چکیده ترجمه متن فارسی
چکیده
پیش زمینه: قرارگیری گسترده در معرض پارابن ها بخصوص در میان زنان باردار تبدیل به یک نگرانی شده است. فقط در یکی از تحقیقات انجام شده به ارتباط بین پارابن ها و میزان گلوکز در زنان باردار اشاره شده است.به هر حال، تحقیقات انجام شده در مورد قرارگیری در معرض پارابن و دیابت حاملگی (GDM) محدود می باشند.
اهداف: این تحقیق به بررسی این موضوع می پردازد که آیا قرارگیری در معرض پارابن در اوایل بارداری با GDM ارتباط دارد.
روش ها: ما یک تحقیق آِینده نگرانه از 1087 زن باردار حاضر در یک مرکز پزشکی در وهام چین در بازه بین سال های 2014 و 2015 انجام دادیم . غزظت پارابن ها (متیل پارابن Mep – اتیل پارابن Etp – پروپیل پارابن (Prp ) – بوتیل پارابن (Bup ) و بنزل پارابن (Bzp ) ) در نمونه های ادرار جمع آوری شده در هفته های 8 و 16 بارداری اندازه گیری شدند. GDM با توجه به پیشنهادات انجمن بین المللی و تحقیقات دیابت و بارداری (IADPSG ) اندازه گیری شد. ما از رگرسیون پوآسون با واریانس خطا همراه با معادلات ارزیابی تعمیم یافته (GEE ) برای ارزیابی ارتباط بین قرارگیری در معرض پارابن و خطر GDM استفاده کردیم.
نتایج: تعداد 103 زن (9.5%) مبتلا به GM تشخیص داده شدند. ما ارتباط خطر GDM را با Mep – Etp و Prp ادرار ارزیابی کردیم. ( میزان تشخیص 90% < ) اما این ارزیابی برای Bup – Bzp به دلیل تشخیص پایین تر از 50 درصد کمتر ارزیابی شده است. بعد از تنظیم مقادیر احتمالی، Etp ادرار با GDM مرتبط در نظر گرفته می شود.نسبت خطر (< 50.)1.12=(RRS) برای چهارهفته دوم وRRs=1.11 (95% CI: 0.64, 1.93)برای چهار هفته سوم RRs=1.70 (95% CI: 1.02, 2.82)برای بالاترین چهار هفته مطرح می شود. شواهدی برای بیان ارتباط بین Mep یا Prp و GDM وجود ندارد.
نتیجه گیری: تا جایی که می دانیم، این تحقیق اولین گزارش در مورد ارتباط بین میزان پارابن ادرار در اوایل بارداری و GDM است. نتایج تحقیق ما بیان می کند که قرارگیری در معرض Etp می تواند خطر GDM را افزایش دهد.

بدون دیدگاه