ترجمه مقاله نقش ضروری ارتباطات 6G با چشم انداز صنعت 4.0
- مبلغ: ۸۶,۰۰۰ تومان
ترجمه مقاله پایداری توسعه شهری، تعدیل ساختار صنعتی و کارایی کاربری زمین
- مبلغ: ۹۱,۰۰۰ تومان
The Big Five personality traits are powerful predictors of health and longevity. However, few studies have addressed partner effects of personality on health, whereby the personalities of people close to us affect our health. The current study examined the partner effects of Big Five traits on health behaviours, mood, and quality of life in romantic couples. Here, 182 romantic couples (N = 364 participants; Mage = 35.7 years) completed self-report measures of the Big Five (TIPI), health behaviours (GPHB), mood (DASS-21) and quality of life (WHOQOL-BREF). Data were analysed using the Actor-Partner Interdependence Model and showed significant partner effects of conscientiousness on quality of life. No other partner effects of the Big Five were found. These findings suggest that there are specific, focussed associations between health and a romantic partner's personality.
A recent meta-synthesis indicates that the Big Five traits are moderately associated with overall health, with larger effects for agreeableness, conscientiousness, and neuroticism than either extraversion or openness to experience (Strickhouser, Zell, & Krizan, 2017). Conscientiousness has been consistently shown to have a positive impact on health, predicting positive health behaviours (Bogg & Roberts, 2004), physical health (Sutin, Stephan, & Terracciano, 2018), and increased longevity (Kern & Friedman, 2008). In contrast, neuroticism is associated with poor health outcomes, including all-cause mortality (Ó Súilleabháin, & Hughes, 2018). These intrapersonal effects of the Big Five on health are well established but less research has examined the interpersonal effects of personality on health, whereby the personalities of people close to us affect our health (Zayas, Shoda, & Ayduk, 2002). Zayas et al. outline a personality-in-context framework, which suggests that our thoughts, emotions, and behaviours are the product of the interpersonal system that we are part of, rather than solely the result of our own personality.
3. Discussion
The present study extends previous research by examining the actor and partner effects of the Big Five on quality of life, health behaviours, depression, anxiety and stress. We found a pattern of correlations between actor personality traits and actor outcomes, similar to those which have been found in previous research. For example, conscientiousness and emotional stability were associated with better health. The correlation analysis also showed significant male partner effects of conscientiousness on female quality of life. In addition, higher levels of female conscientiousness was associated with better health behaviours in their male partners. However, the correlation analysis showed no partner effects for openness, extraversion, agreeableness, or emotional stability. Similarly, Nickel et al. (2017) found no actor effects for extraversion, openness or agreeableness.
اخیرا یک مطالعه متاسنتزی نشان داده که 5 عامل بزرگ شخصیت رابطه نسبی با سلامتی کلی بدن دارد و توافق، خوآگاهی، روان رنجوری نسبت به برونگرایی یا گشودگی بیشترتحت تاثیرآن میباشند (Strickhouser, Zell, & Krizan, 2017).خودآگاهی که همواره نشان داده است تاثیر مثبتی بر سلامتی دارد،پیشبینی گر رفتارهای مثبت سلامت (Bogg & Roberts, 2004) ،سلامت جسمی (Sutin, Stephan, & Terracciano, 2018) و افرایش طول عمر (Kern & Friedman, 2008) است.روان رنجوری در مقابل، با پیامدهای ضعیف سلامت من جمله مرگ به هرگونه علتی مرتبط است (ÓSúilleabháin, & Hughes, 2018).
3.بحث و گفتگو
مطالعه جاری با سنجش اثرات 5 عامل بزرگ شخصیتی عامل و شریک بر کیفیت زندگی،رفتارهای سلامتی،افسردگی،اضطراب و استرس، تحقیق قبلی را ادامه میدهد.ما الگویی را از همبستگی ها یافتیم که بین ویژگیهای شخصیتی عامل و پیامد های عامل وجود داشت و مشابه بود با آنهایی که در تحقیق قبلی یافت شد.برای مثال خودآگاهی و پایداری هیجانی با سلامتی بهتر مرتبط بود. تحلیل همبستگی نیز اثرات معناداری از خودآگاهی شریک مذکر بر کیفیت زندگی مونث نشان داد.بعلاوه،سطوح بالاتر خوآگاهی مونث با رفتارهای سلامتی بهتر در شریک مذکرخود مرتبط بود.با این وجود،تحلیل همبستگی هیچ اثر شریکی را برای گشودگی،برونگرایی،توافق یا پایداری هیجانی نشان نداد.نیکل و همکاران او(2017) به طور مشابه نیز هیچ اثر عاملی برای برونگرایی،گشودگی یا توافق پیدا نکردند.