ترجمه مقاله نقش ضروری ارتباطات 6G با چشم انداز صنعت 4.0
- مبلغ: ۸۶,۰۰۰ تومان
ترجمه مقاله پایداری توسعه شهری، تعدیل ساختار صنعتی و کارایی کاربری زمین
- مبلغ: ۹۱,۰۰۰ تومان
Abstract
Life-cycle analysis is a beneficial tool that can be utilized to quantify the performance of buildings within the context of environmental impact metrics (e.g. carbon footprint). While typical life-cycle analysis incorporates regular building maintenance, structural repairs made as a result of natural hazard damages are largely ignored. This study presents an environmental impact design optimization model that can be used to compare multiple coastal, single-family residential (SFR) building designs subjected to coastal flood hazards based on environmental impact factors. For each design, the model measures the environment impact (i.e. embodied energy and carbon footprint) of initial construction plus flood-induced repairs. Repairs are quantified using a probability-based methodology and life-cycle analysis is used to measure environmental impacts. Design options can then be compared and optimal designs that meet performance-based resilience and sustainable design objectives can be selected. A case study is presented for an SFR building located in coastal St. Petersburg, Florida, USA, and demonstrates that up to a 64% reduction in embodied energy and carbon footprint can be achieved over a 50 year building life through more resilient component configurations and materials and by increasing first floor elevations.
1. Introduction
Life-cycle assessment or life-cycle analysis (LCA) is a commonly accepted methodology for objectively investigating the environmental impacts of products. In process-based LCA, the environmental impact of a product’s lifecycle is determined by identifying the environmental flows (i.e., resources and emissions or wastes) within a defined system boundary of a product life-cycle. The product life-cycle is typically defined by four phases or stages; 1) acquisition of raw materials and material production, 2) manufacturing/construction, 3) use, reuse or/and maintenance, and 4) disposal/waste management, end-of-life, and/or recycling [1,2,3]. The methodology for LCA is outlined in the international standard ISO 14040.
تحلیل چرخه ی حیات یک ابزار سودمند میباشد که میتواند برای کمّی کردن عملکرد ساختمان ها در زمینه ی معیارهای اثرات محیطی استفاده شود (برای مثال اثر کربن). مادامیکه تحلیل معمول چرخه ی حیات، نگهداری منظم ساختمان را شامل میشود، تعمیرات سازه ای صورت گرفته پس از خرابی های خطرات طبیعی، عمدتا نادیده گرفته میشوند. این مطالعه یک مدل بهینه سازی طراحی اثرات محیطی را ارائه میکند که میتواند برای مقایسه ی طراحی چندین ساختمان مسکونی تک واحدی (SFR) ساحلی، در معرض خطرات سیل ساحلی بر مبنای فاکتورهای اثرات محیطی استفاده شود. برای هر طراحی، این مدل اثرات محیطی (برای مثال انرژی نهان و اثر کربن) ساخت ساز اولیه به همراه تعمیرات ناشی از سیل را اندازه گیری میکند. تعمیرات با استفاده از یک روش بر مبنای احتمالات محاسبه میشوند و تحلیل چرخه ی حیات برای اندازه گیری اثرات محیطی استفاده میشود. سپس گزینه های طراحی میتوانند مقایسه شوند و طرح های بهینه ای که انعطاف پذیری مبتنی بر عملکرد و اهداف طراحی پایدار را براورده میکنند، میتوانند که انتخاب شوند. یک مطالعه ی موردی برای یک ساختمان SFR واقع در خیابان ساحلی پترزبورگ، فلوریدا، امریکا ارائه میشود و نشان میدهد که حدود 64% کاهش در انرژی نهان و اثر کربن میتواند در یک عمر ساختمان 50 سال از طریق مواد و پیکربندی مولفه ها به صورت انعطاف پذیرتر و با افزایش تراز طبقه ی اول بدست اید.
1- معرفی
ارزیابی چرخه ی حیات یا تحلیل چرخه ی حیات (LCA) یک روش پذیرفته شده ی معمول برای بررسی هدفمند اثرات محیطی تولیدات میباشد. در LCA مبتنی بر فرایند، اثرات محیطی چرخه ی حیاط محصول با مشخص کردن جریان های محیطی (برای مثال منابع و انتشارات یا زباله ها) در یک مرز سیستم تعریف شده مربوط به یک چرخه ی حیات محصول تعیین میشود. چرخه ی حیاط محصول معمولا بوسیله ی چهار فاز یا مرحله تعیین میشود: 1) تهیه ی مواد خام و تولید مواد، 2) تولید/ساخت وساز، 3) استفاده، استفاده مجدد یا/و نگهداری، و 4) مدیریت دفع/زباله، پایان حیات، و/یا بازیافت [1,2,3]. روش LCA در استاندارد بین المللی ISO 14040 مشخص میشود.