دانلود ترجمه مقاله هدف درمانی برای کارسینومای هپاتوسلولی - مجله Ncbi

دانلود ترجمه مقاله هدف درمانی برای کارسینومای هپاتوسلولی - مجله Ncbi
قیمت خرید این محصول
۱۸,۰۰۰ تومان
دانلود رایگان نمونه دانلود مقاله انگلیسی
عنوان فارسی
هدف درمانی برای کارسینومای هپاتوسلولی: آیا سورافنیب برای هر کس وجود مفید است؟
عنوان انگلیسی
Target Therapy for Hepatocellular Carcinoma: Is Sorafenib for Everybody
صفحات مقاله فارسی
3
صفحات مقاله انگلیسی
2
سال انتشار
2009
نشریه
Ncbi
فرمت مقاله انگلیسی
PDF
فرمت ترجمه مقاله
ورد تایپ شده
رفرنس
دارد
کد محصول
4345
رشته های مرتبط با این مقاله
پزشکی، دارو سازی، شیمی و زیست شناسی
گرایش های مرتبط با این مقاله
گوارش و کبد، خون و آنکولوژی، علوم سلولی و مولکولی، فارماکولوژی، شیمی دارویی، بیوشیمی، مهندسی بافت، اپیدمیولوژی و ایمنی شناسی پزشکی و زیست فناوری پزشکی
مجله
مجله گوارش بالینی (Journal of clinical gastroenterology)
دانشگاه
گروه انکولوژی، بیمارستان G. Rummo، بنونتو، واحد آزمایش های بالینی، موسسه ملی سرطان، ناپولی، ایتالیا
۰.۰ (بدون امتیاز)
امتیاز دهید
نمونه چکیده متن اصلی انگلیسی
Abstract

Hepatocellular carcinoma (HCC) is a relevant health problem, being the sixth most common cancer worldwide in terms of incidence with 626,200 new cases per year, accounting for 5.7% of all new cancer cases.1 Due to the poor prognosis of the disease, the number of deaths per year is almost the same as new cases (598,000), making HCC the third most common cause of cancer-related death.1 Prognosis and feasibility of treatments for HCC patients largely depend not only on tumor characteristics, but also on the severity of the underlying chronic liver disease that affects the majority of cases.2,3 Prognosis is relatively better for the subset of patients eligible for surgery (tumor resection or orthotopic liver transplantation) or for local ablation strategies with potentially curative aim (eg, percutaneous ethanol injection or radiofrequency ablation). Outcome is significantly worse for those patients who can be treated only with palliative locoregional treatments, such as transcatheter arterial chemoembolization (TACE), or who are affected by advanced disease. Unfortunately, curative strategies are currently limited to a minority of patients, those who present at diagnosis with small nodules, disease confined to the liver, good performance status, and well preserved liver function. The proportion of patients presenting with these characteristics is currently no more than about 30% to 40%.4 In the experience of the Cancer of the Liver Italian Program group, in a series of 650 patients diagnosed in the years 1994 to 1999, 59% of patients at diagnosis were not treatable by surgery or percutaneous ablation.5 However, the proportion of small, early tumors is expected to significantly increase in the next years, together with the diffusion of surveillance procedures of high-risk patients, allowing tumor diagnosis at an earlier stage.4

نمونه چکیده ترجمه متن فارسی
چکیده
اثرات سمی و جانبی دارو های شیمیایی علاوه بر مقاومت چند دارویی دو دلیل جدی برای عدم پذیرش آن ها در شیمی درمانی سرطان محسوب می شوند. آنتی اکسیدان هایی نظیر کارسومین به دلیل فعالیت های ضد سرطان زایی عالی خود و حداقل سمیت در سیستم های بیولوژیکی توجه و اهمیت زیادی را به خود جلب کرده اند.با این حال، Cur لیپید دوست بوده و از این رو تجویز موضعی آن کم تر موجب چالش درمانی بالقوه در سرطان درمانی می شود. Cur نانوکپسول شده به عنوان یک حامل دارورسانی به دلیل کارایی بالای وزیکول ها در برابر کارسینومای هپاتوسلولی مورد استفاده قرار گرفته است. هدف این مطالعه، ارزیابی کارایی تجویز موضعی نانوکارسومین نانوکپسول کو کلیگولید پلی اکتید در برابر کارسینومای هپاتوسلولی دی اتیل نیتروزامین (DEN)می باشد.
نانو کار با قطر متوسط 14 نانومتر و کارایی کپسوله سازی 78 درصد تهیه شد. آنالیز (FTIR) مادون قرمز ترانسفورم فوریر نشان داد که بین پلیمر و دارو هیچ گونه فعل و انفعال شیمیایی وجود ندارد. سه تزریق هپاتوکارسینوژن شیمیایی DEN در فواصل زمانی 15 روز موجب هپاتوتوکسیتی، تولید گونه های اکسیژنی فعال (ROS),، پروکسیداسیون لیپید، کاهش ویسکوزیته غشای پللسما خالی شذن سطوح آنزیمی آنتی اکسیدانی در جگر شد. نانوکار(درمان موضعی هفته ای به مدت 16 هفته به میزان 20 میلی گرم بر کیلوگرم) در موش های HCC، موجب ایجاد محافظت قابل توجه در برابر HCC و احیا رداکس در سلول های جگر شد. Cur نانوکپسول موجب آپوپتوزیس سلول سرطان تحت آنالیز های ApoBrdU شد. آنالیز های بافت شناسی، بهبود پاتولوژیکی را در جگر تایید کردند. نانوکار دارای فرمولاسیون بالقوه تحت تجویز موضعی در مبارزه با اکسیداسیون سلول های هپاتیک و حذف سلول های سرطانی هپاتوسلولی در موش صحرایی می باشد و این در حالی است که مقدار مشابه در گروه شاهد تقریبا ناکارامد بود.
کارسینومای هپاتوسلولی (HCC) یک مشکل سلامتی مهم بوده و ششمین سرطان رایج در جهان با 626200 مورد جدید در هر سال بوده و 5.7 درصد سرطان های جدید را شامل می شود.به دلیل تشخیص ضعیف این بیماری، تعداد مرگ و میر ها در هر سال تقریبا با تعداد شیوع 598000 برابر است که HCC را به سومین عامل مرگ و میر سرطانی در جهان تبدیل کرده است.
تشخیص و درمان پذیری بیماران مبتلا به HCC نه تنها به خصوصیات تومور، بلکه به شدت بیماری های مزمن کبدی بستکی داشته و بر تعداد شیوع جدید اثر می گذارد. برای مجموعه ای از بیماران با مجوز جراحی، ( تشریح تومور یا پیوند کبدی) یا راهبرد های موضعی با هدف درمانی( تزریق اتانول یا شست وشوی فرکانس رادیویی)، تشخیص بهتر است. برای بیماران درمان شده تنها با روش های تسکینی بالینی، نظیر موبایلیزاسیون شریانی یا افزاد تحت بیمار یهای پیشرفته این فرایند ممکن است مطلوب تلقی نشود. متاسفانه، راهبرد های درمانی محدود به اقلیت بیمار ها می باشد و این بیماران بایستی وضعیت عملکرد خوب و کارکرد کبدی خوب باشند. نسبت بیمارانی با این خصوصیات در حال حاضر بیش از 30 تا 40 درصد است. با توجه به تجربه گروه برنامه سرطان کبد ایتالیا، در یک سری از 659 بیمار تشخیص داده شده در سال های 1994 تا 1995، حدود 95 درصد بیماران توسط جراحی قابل درمان نبودند. با این حال انتظار می رود نسبت تومور های اولیه و کوچک به طور معناداری در سال های بعدی همراه با انتشار روش های نظارتی بیماران در معرض خطرات بالا، افزایش پیدا کند.

بدون دیدگاه