ترجمه مقاله یک سامانه شبیه سازی جراحی از بخیه زنی پوست با استفاده از روش اجزا محدود سه بعدی – نشریه الزویر

عنوان فارسی: | یک سامانه شبیه سازی جراحی از بخیه زنی پوست با استفاده از روش اجزا محدود سه بعدی |
عنوان انگلیسی: | A surgical simulation system of skin sutures using a three-dimensional finite element method |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی : 6 | تعداد صفحات ترجمه فارسی : 11 |
سال انتشار : 2001 | نشریه : الزویر - Elsevier |
فرمت مقاله انگلیسی : pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش | فرمت ترجمه مقاله : pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش |
فونت ترجمه مقاله : بی نازنین | سایز ترجمه مقاله : 14 |
نوع مقاله : ISI | نوع نگارش : مقالات پژوهشی (تحقیقاتی) |
پایگاه : اسکوپوس | نوع ارائه مقاله : ژورنال |
ایمپکت فاکتور(IF) مجله : 2.134 در سال 2019 | شاخص H_index مجله : 115 در سال 2020 |
شاخص SJR مجله : 0.982 در سال 2019 | شناسه ISSN مجله : 0268-0033 |
شاخص Q یا Quartile (چارک) : Q2 در سال 2019 | کد محصول : 10776 |
محتوای فایل : zip | حجم فایل : 2.47Mb |
رشته و گرایش های مرتبط با این مقاله: مهندسی پزشکی، پزشکی، پوست و مو، سایبرنتیک پزشکی |
مجله: بیومکانیک بالینی - Clinical Biomechanics |
دانشگاه: گروه مهندسی شبیه سازی پزشکی، پژوهشکده علوم پزشکی مرزی، دانشگاه کیوتو، ژاپن |
کلمات کلیدی: سیستم شبیه سازی جراحی، دستگاه اندازه گیری سطحی سه بعدی، روش المان محدود، بخیه زنی پوست |
کلمات کلیدی انگلیسی: Surgical simulation system - Three-dimensional surface-measuring device - Finite element method - Skin suture |
وضعیت ترجمه عناوین تصاویر : ترجمه شده است ✓ |
وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر : ترجمه شده است ✓ |
وضعیت ترجمه منابع داخل متن: به صورت عدد درج شده است ✓ |
ضمیمه: ندارد ☓ |
بیس: نیست ☓ |
مدل مفهومی: ندارد ☓ |
پرسشنامه: ندارد ☓ |
متغیر: ندارد ☓ |
رفرنس: دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله |
رفرنس در ترجمه: در داخل متن و انتهای مقاله درج شده است |
doi یا شناسه دیجیتال: https://doi.org/10.1016/S0268-0033(01)00028-6 |
چکیده
1. مقدمه
2. روشها
3. نتایج
4. بحث
5. نتیجهگیری
Abstract
Objective. To establish a surgical simulation system of skin sutures using a three-dimensional finite element method.
Design. Three-dimensional finite element models were developed from point data obtained with a rapid three-dimensional surface-measuring device and postoperative profiles were evaluated using these models.
Background. Since suturing a wound may result in undesirable skin extrusion, it is important to make the extrusion as inconspicuous as possible. We have investigated a means of determining appropriate suture methods to decrease the extrusion.
Methods. Affected body parts were measured non-invasively with a rapid three-dimensional surface-measuring device. Finite element models were prepared, and an appropriate method for reducing skin extrusion was evaluated by attempting various suturing methods.
Results. Two kinds of finite element models were prepared: a conventional spindle model and a modified S-shape model. The height of the extrusion of the modified S-shape model was decreased by 40% in comparison with that of the spindle model. These results agreed with clinical findings.
Conclusions. Due to this surgical simulation system of skin sutures, with a rapid three-dimensional surface-measuring device and three-dimensional finite element analysis, it was possible to design an appropriate suturing method and to evaluate the postoperative skin profiles. The modified S-shape suture method would be a recommendable method.
Relevance
Using this surgical simulation system of skin sutures, a surgeon can evaluate an appropriate suturing method before operation. It is expected that this system will reduce a surgeon's labor.
چکیده
هدف تحقیق: ایجاد یک سامانهی شبیهسازی جراحی از بخیهزنی پوستی با استفاده از روش اجزا محدود سهبعدی.
طرح تحقیق: مدلهای سهبعدی اجزا محدود از دادههای بهدستآمده از ابزار اندازهگیری سطحی سریع سهبعدی و سطوح مرتبط با فرایند پس از عمل با استفاده از این مدلها به دست آمدند.
پیشزمینه: با توجه به اینکه بخیهزنی یک زخم میتواند منجر به کشیدگی و شکل نامناسب پوست گردد، این موضوع اهمیت بسیار زیادی دارد تا حد ممکن این کشیدگی بر روی پوست را از بین برد. ما مدلهای مناسب بخیهزنی را مورد ارزیابی قراردادیم تا بتوانیم کشیدگی و شکل نامناسب پوست در محل بخیهزنی را از بین ببریم.
روشها: بخشهایی از بدن که تحت تأثیر قرارگرفته بودند بهواسطهی ابزار اندازهگیری سطحی سریع سهبعدی مورد ارزیابی قرار گرفتند. مدلهای عنصر ثابت آماده شدند و یک روش مناسب برای کاهش کشیدگی پوستی بهوسیلهی استفاده از چندین روش بخیهزنی موردسنجش قرار گرفت.
نتایج: دو نوع از مدلهای اجزا محدود آماده شدند: مدل اسپیندل معمولی و یک مدل S شکل تغییریافته. ارتفاع کشیدگی در مدل S شکل به میزان 40 درصد در مقایسه با مدل اسپیندل کاهش یافت. این نتایج با یافتههای بالینی همسو بودند.
نتیجهگیریها: به دلیل این سامانهی شبیهسازی جراحی در رابطه با بخیههای پوستی، بهواسطهی یک ابزار اندازهگیری سطحی سریع سهبعدی و تحلیل اجزا محدود سهبعدی، این امر محتمل بود تا یک روش بخیهزنی مناسب ایجاد نمود و سطوح پوستی بعد از عمل را به طرز مناسبی مورد ارزیابی قرارداد. روش بخیهزنی تغییریافتهی S شکل میتواند یک روش قابل توصیه باشد.
ارتباط
با استفاده از این سامانهی شبیهسازی جراحی محور در رابطه با بخیههای پوست، یک جراح میتواند روش بخیهزنی مناسب را قبل از اجرا مورد ارزیابی قرار دهد. انتظار میرود که چنین روندی از روند کاری بیشازحد یک جراح بکاهد.
1. مقدمه
جراحان زیبایی بهطور مرسوم و متداول باید تومورهای کوچک و خالهای مادرزادی را بردارند و در گام بعدی باید زخمهای ایجادشده بعد از عمل را بخیه بزنند. بعد از بخیهزنی یک زخم اسپیندل شکل، هر دو لبه دارای برآمدگی خواهند بود (شکل 1) که این عامل باعث ایجاد شکلگیری یک حالت با نام «گوش سگ» میگردد، این نام بدان جهت روی این حالت گذاشته میشود چون شبیه به گوش سگ است. اگر برآمدگیهای روی پوست به میزان زیادی بزرگ باشند، یک عملیات دیگر نیاز خواهد بود تا این برآمدگیهای بعد از بخیهزنی را به میزان زیاد تعدیل کنند. یک سامانهی شبیهسازی جراحی (1-3) در رابطه با بخیهزنی بعد از عمل بر روی پوست میتواند کار جراحان پلاستیک را کم کند. بهمنظور ایجاد یک سامانهی شبیهسازی جراحی، یکروند تحلیلی سهبعدی مورداستفاده قرار میگیرد تا بخیهزنی پوستی را بر اساس سطوح سه بعدی بعد از عمل مدلسازی نماید که این بخشهایی از پوست همان قسمتهایی از بدن بیمار هستند که تحت تأثیر فرایند بخیهزنی قرارگرفتهاند.