ترجمه مقاله احیای آسیب عصب لامبوساکرال در موش هایی با مجرای کیتوزان - نشریه الزویر

ترجمه مقاله احیای آسیب عصب لامبوساکرال در موش هایی با مجرای کیتوزان - نشریه الزویر
قیمت خرید این محصول
۲۹,۰۰۰ تومان
دانلود رایگان نمونه دانلود مقاله انگلیسی
عنوان فارسی
ترمیم و احیای آسیب های عصب لامبوساکرال در موش هایی با مجرای کیتوزان دارای سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان
عنوان انگلیسی
Repair and regeneration of lumbosacral nerve defects in rats with chitosan conduits containing bone marrow mesenchymal stem cells
صفحات مقاله فارسی
13
صفحات مقاله انگلیسی
8
سال انتشار
2015
نشریه
الزویر - Elsevier
فرمت مقاله انگلیسی
PDF
فرمت ترجمه مقاله
ورد تایپ شده
رفرنس
دارد
کد محصول
6578
وضعیت ترجمه عناوین تصاویر و جداول
ترجمه نشده است
وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر و جداول
ترجمه نشده است
رشته های مرتبط با این مقاله
پزشکی و زیست شناسی
گرایش های مرتبط با این مقاله
علوم سلولی و مولکولی، پزشکی مولکولی، مهندسی بافت و مغز و اعصاب
مجله
آسیب - Injury
دانشگاه
گروه ارتوپدی تروما، بیمارستان Changzheng، دانشگاه علوم پزشکی، چین
کلمات کلیدی
عصب ساکرال، سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان، بازسازی عصبی، نورون های حرکتی آپوپتوز
فهرست مطالب
چکیده
1- مقدمه
مواد و روش ها
نتایج
مباحثه
نتیجه گیری
نمونه چکیده متن اصلی انگلیسی
Abstract

Objectives: Despite the great progress in surgical treatment of lumbosacral nerve injuries caused by highenergy trauma, functional recovery remains poor and insufficient. Bone marrow mesenchymal stem cells (BMSCs), which express neurotrophic factors and can also differentiate into nerve cells, have potential as an effective alternative therapy for lumbosacral nerve defects. The aim of the present study was to evaluate the functional recovery, nerve regeneration, motor neuron survival and apoptosis after lumbosacral nerve transection in rats receiving BMSC transplantation into the chitosan conduit. Methods: The right L4–L6 nerve roots of rats were transected and bridged with three 1-cm-long chitosan conduits, which were further injected with the BMSCs (MSC-treated group) or culture medium (DMEM group). The nerve regeneration and motor function recovery were assessed by the sciatic functional index (SFI) and analysed electrophysiologically and morphologically. Results: At 6 and 12 weeks after surgery, the SFI values in MSC-treated group were significantly higher than those in DMEM group (P 0.05). The peak amplitude of CMAP (compound muscle action potential) and nerve conduction velocity in MSC-treated group were significantly higher than that in DMEM group (P 0.01), while the latency of CMAP onset in MSC-treated group was significantly shorter than that in DMEM group (P 0.01). The diameter of the myelinated fibres and thickness of the myelin sheath in MSC-treated group were significantly higher than those in DMEM group (P 0.05). There was no difference in the number of motor neurons in the anterior horn of the spinal cord at 6 weeks postoperation (P > 0.05), while the number of motor neurons was significantly greater in MSC-treated group than that in DMEM group at 12 weeks post-operation (P 0.001). The number of apoptotic cells was also significantly lower (P 0.01). Conclusions: The results of the present study showed that BMSCs treatment improved lumbosacral nerve regeneration and motor function. In addition, our data suggested that BMSCs inhibited motor neuron apoptosis, and improved motor neuron function and survival in the anterior horn of the spinal cord. 201

نمونه چکیده ترجمه متن فارسی
چکیده
هدف : با وجود پیشرفت های زیاد در جراحی ، آسیب عصب ناحیه ی کمری ناشی از تروما ، عملکرد ترمیم ضعیف و ناکافی می باشد . سلول های بنیادی مزانشیمی مغر استخوان بیانگر عوامل نوروترفیک می باشد و همچنین می توانند به صورت متمایز در درون سلول های عصبی به شکل بالقوه درمان جایگزین موثری را برای نقص لومبوساکرال به وجود بیاورند . هدف از مطالعه ی حاضر ارزیابی عملکرد ترمیم ، بازسازی عصب ، بقای نورون و آپوپتوز پس از قطع عصب لومبوساکرال در گروه دریافت کننده پیوند BMSC به مجرای کیتوزان می باشد . مدلها : ریشه ی عصب L4–L6 موش ها به صورت عرضی قطع شده است و با سه کیتوزان 1 سانتی متری متصل شده است ، که به وسیله ی BMSCs یا محیط کشت DMEM تزریق شده اند . بازسازی عصب و فرایند ترمیم به وسیله ی شاخص SFI مورد بررسی قرار گرفته است و به صورت مورفولوژیک تحلیل می شود . نتایج : در 6 و 12 هفته بعد از عمل جراحی ، مقادیر SFI در MSC به طور قابل توجهی نسبت بالایی را در مقایسه با DMEM نشان می دهد (P 0.05) . دامنه ی اوج CMAPو سرعت هدایت عصبی در گروه تحت درمان MSC به طور قابل توجهی بالاتر از گروه DMEM است (P 0.01) ، در حالی زمان تاخیر هجوم CMAP در گروه تحت درمان MSCبسیار کوتاه تر از گروه DMEM است . قطر الیاف میلین دار و ضخامت پوشش های میلین در گروه تحت درمان MSC بسیار بالاتر از گروه DMEM می باشد . تفوتی در تعداد نورون های حرکتی در راس قدامی نخاع در 6 هفته بعد از عمل وجود ندارد ، در حالی که تعداد نرون های حرکتی در گروه تحت درمان MSC در 12 هفته بعد از عمل بسیار بیشتر از گروه DMEM است . تعداد سلول های آپوپتوتیک نیز به شکل قابل توجهی پایین است .
نتیجه گیری : نتایج بدست آمده از مطالعات حاضر نشان می دهد که درمان BMSCs عصب ناحیه ی کمری را بهبود می بخشد . علاوه بر این ، داده های ما نشان می دهد که BMSC ها آپوپتوز نورن حرکتی را مهارمی کند و عملکرد نورون حرکتی را بهبود می بخشد .

بدون دیدگاه