ترجمه مقاله به نام خون حسین (ع): یادواره کربلا به عنوان محرک ایدئولوژیک برای انقلاب صفویه

قیمت خرید این محصول

۳۹,۰۰۰ تومان

دانلود رایگان نمونه دانلود مقاله انگلیسی

عنوان فارسی

به نام خون حسین (ع): یادواره کربلا به عنوان محرک ایدئولوژیک برای انقلاب صفویه

عنوان انگلیسی

In the Name of Hosayn’s Blood: The Memory of Karbala as Ideological Stimulus to the Safavid Revolution

صفحات مقاله فارسی

32

صفحات مقاله انگلیسی

28

سال انتشار

2015

رفرنس

دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله

نشریه

Brill

فرمت مقاله انگلیسی

pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش

فرمت ترجمه مقاله

pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش

فونت ترجمه مقاله

بی نازنین

سایز ترجمه مقاله

14

نوع مقاله

ISI

نوع ارائه مقاله

ژورنال

پایگاه

اسکوپوس

ایمپکت فاکتور(IF) مجله

0.261 در سال 2019

شاخص H_index مجله

7 در سال 2020

شاخص SJR مجله

0.164 در سال 2019

شناسه ISSN مجله

1874-7094

شاخص Q یا Quartile (چارک)

Q3 در سال 2019

کد محصول

10408

وضعیت ترجمه منابع داخل متن

درج نشده است☓

ضمیمه

ندارد

بیس

نیست ☓

مدل مفهومی

ندارد ☓

پرسشنامه

ندارد ☓

متغیر

ندارد ☓

رفرنس در ترجمه

در انتهای مقاله درج شده است

رشته و گرایش های مرتبط با این مقاله

تاریخ

مجله

مجله مطالعات فارسی زبان - Journal of persianate studies

دانشگاه

دانشگاه اقتصاد و فناوری TOBB، آنکارا

کلمات کلیدی

انقلاب صفوی، قرلباش ها، مهدی، کربلا، ابو مسلم ، مقتل

کلمات کلیدی انگلیسی

Safavid revolution – Qezelbash – Mahdi – Karbala – Abu Muslim – Maqtal

doi یا شناسه دیجیتال

https://doi.org/10.1163/18747167-12341289

فهرست مطالب

چکیده
مقدمه
مقوله انتقام کربلا در سنت شیعه
مبانی اجتماعی انقلاب صفوی
پیش زمینه ی دینی - سیاسی در انقلاب صفوی : ظهور صوفی گری محبوب با پالایش شیعی
یادواره ی جمعی و تاریخچه ی دوره ای
تبلیغات صفویه
جمع بندی

نمونه چکیده متن اصلی انگلیسی

Abstrac

Over the past century, one of the most heavily debated topics within Safavid historiography has been the ideological sources of the Qezelbash zeal that carried the Safavid dynasty to the throne of Persia. By now, a near-consensus has been formed about Shah Esmaʿil’s personality as an incarnation of the Godhead armed with a messianic mission of salvation. This article partly challenges this long-entrenched conceptualization by calling attention to a heretofore overlooked mission that the shaykhs of the revolutionary period set for themselves. This was their desire to avenge the spilling of Hosayn’s blood, a mission which was nothing but a reincarnation of the topos of sāheb al-khorūj or the “master of the uprising,” a heroic typology cultivated via a particular corpus of Karbala-oriented epic literature. Based on the idea that the religiosity of the Turkishspeaking milieu that constituted the Safavid movement’s grassroots was primarily shaped by this Karbala-oriented epic literature, this essay argues that Shaykh Jonayd, Shaykh Haydar, and especially Shah Esmāʿil successfully reformulated the Safavid Sufi program to address the codes of popular piety, which already existed, nurtured by Sufism and some Shiʿite elements, a particular mode of Islamic piety that I call “Shiʿiteinflected popular Sufism.”

نمونه چکیده ترجمه متن فارسی

چکیده
در طول قرن اخیر، یکی از موضوعاتی که بحث های زیادی در رابطه با تاریخ شناسی دوره ی صفویه مرتبط با آن صورت گرفته است، منابع ایدئولوژیک تعصب و جانفشانی های قزلباش ها بود که منجر به قدرت رسیدن خاندان صفوی به حکومت ایران گشت. تا کنون، در رابطه با شخصیت شاه اسماعیل به عنوان تجسم قدرت الهی با ماموریتی برای نجات بخشی و رستگاری ، یک توافق نظر حدودی ایجاد شده است. در این مقاله ما به صورت نسبی این مفهوم سازی بسیار قدیمی را ، با بررسی ماموریتی که شیخ ها در دوره ی انقلابی برای خودشان مشخص کرده بودند و این ماموریت تا کنون به مورد چشم پوشی قرار گرفته بود ، به چالش می کشیم. این ماموریت، تمایل شیوخ برای انتقام جویی از خون ریخته ی حسین بود، ماموریتی که تنها شامل تجسم و به یادآوری مقوله ی صاحب الخروج یا « ارباب قیام» بود، یک نشانه شناسی قهرمانانه که از طریق یک مجموعه ی خاص از ادبیات حماسی کربلا ترویج داده شده بود. بر اساس این ایده که تعصب جامعه ی ترک زبان که ریشه های اصلی جنبش صفویه را ایجاد کرده بودند در اصل بر اساس ادبیات حماسی کربلا ایجاد شده بود، در این مقاله اعتقاد ما این است که شیخ جنید، شیخ حیدر و به خصوص شاه اسماعیل به صورت موفق توانستند برنامه ها و عقاید صوفی صفوی را تغییر دهند تا قالب یک مذهب عمومی را شکل بدهند که این مذهب از قبل وجود داشت و توسط صوفی گری و المان های شیعه گری تکمیل شد و حالتی محبوب از مذهب اسلامی را ایجاد کرد و بر همین اساس ما معتقد هستیم که « شیعه گری منجر به پالایش صوفی گری» گشت.

برچسب‌ها: دانلود رایگان مقالات انگلیسی تاریخ