تلفن: ۰۴۱۴۲۲۷۳۷۸۱
تلفن: ۰۹۲۱۶۴۲۶۳۸۴

ترجمه مقاله هماهنگی بین اقلیم و معماری در میراث بومی – نشریه الزویر

عنوان فارسی: هماهنگی بین اقلیم و معماری در میراث بومی: مطالعه موردی در یزد، ایران
عنوان انگلیسی: Harmonization between climate and architecture in vernacular heritage: a case study in Yazd, Iran
تعداد صفحات مقاله انگلیسی : 11 تعداد صفحات ترجمه فارسی : 17
سال انتشار : 2011 نشریه : الزویر - Elsevier
فرمت مقاله انگلیسی : PDF فرمت ترجمه مقاله : ورد تایپ شده و pdf
نوع مقاله : ISI نوع نگارش : مقالات پژوهشی (تحقیقاتی)
نوع ارائه مقاله : ژورنال شناسه ISSN مجله : 1877-7058
کد محصول : 9824 وضعیت ترجمه : ترجمه شده و آماده دانلود
محتوای فایل : zip حجم فایل : 3.74Mb
رشته و گرایش های مرتبط با این مقاله: معماری، معماری پایدار و معماری منظر
مجله: کنفرانس بین المللی 2011 در مورد ساختمانهای سبز و شهرهای پایدار - 2011 International Conference on Green Buildings and Sustainable Cities
دانشگاه: گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، فارس، ايران
کلمات کلیدی: معماری پایدار، معماری سنتی، یزد، ایران
کلمات کلیدی انگلیسی: sustainable architecture - traditional architecture - Yazd - Iran
وضعیت ترجمه عناوین تصاویر: ترجمه شده است ✓
وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر : ترجمه شده است ✓
وضعیت ترجمه منابع داخل متن: ترجمه شده است ✓
بیس: نیست ☓
مدل مفهومی: ندارد ☓
پرسشنامه: ندارد ☓
متغیر: ندارد ☓
رفرنس: دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله
رفرنس در ترجمه: در داخل متن و انتهای مقاله درج شده است
doi یا شناسه دیجیتال: https://doi.org/10.1016/j.proeng.2011.11.2035
ترجمه این مقاله با کیفیت عالی آماده خرید اینترنتی میباشد. بلافاصله پس از خرید، دکمه دانلود ظاهر خواهد شد. ترجمه به ایمیل شما نیز ارسال خواهد گردید.
فهرست مطالب

چکیده

مقدمه

1. درباره منطقه

1.1. موقعیت جغرافیایی استان یزد

2. شکل گیری منطقی بافت معماری در شهر یزد با توجه به مسائل اقلیمی

2.1. پیاده روها

2.2. دریچه ها

2.3. مصالح

2.4. نما

2.5. حیاط

2.6 قسمت تابستانی و قسمت زمستانی

2.7. گودال باغچه (حیاط گودالی)

2.8. پوشش سقف

2.9. هواکش (بادگیر)

3. اثر عوامل اقلیمی

تشعشع حرارت (تابش) - گرما - باد – رطوبت

4. استفاده از جهت های طراحی معماری بومی در یزد

5. نتیجه گیری ها

منابع

نمونه متن انگلیسی

Abstract

In every country, heritage plays a significant role in achieving sustainable development. Iran is a vast country with different climatic zones, and, in the past, traditional builders have presented several logical climatic solutions in order to enhance human comfort. In fact, this emphasis has been one of the most important and fundamental features of Iranian architecture. To a significant extent, Iranian architecture has been based on climate, geography, available materials, and cultural beliefs. Therefore, traditional Iranian masons and builders had to devise various techniques to enhance architectural sustainability through the use of natural materials, and they had to do so in the absence of modern technologies. This paper describes the principals and methods of vernacular architectural designs in Yazd, Iran, which is located in a dry and hot area that is one of the unique geographical and cultural regions of Iran. Design and technological considerations, such as sustainable performance of natural materials, optimum usage of available materials, and the use of wind and solar power, were studied in order to provide effective eco-architectural designs for this region. The goal of this paper is to provide the architectural criteria, issues, and insights that had to be addressed in order to provide acceptable levels of human comfort in this arid area. The architectural principals that were developed and used in this extreme climate zone will be beneficial to other architects in the design of architectural structures that provide human comfort in adverse climatic conditions.

نمونه متن ترجمه

چکیده

در هر کشوری، میراث نقش مهمی را در دستیابی به توسعه پایدار ایفا می کند. ایران کشوری وسیع با مناطق اقلیمی مختلف است و در گذشته، سازندگان سنتی راه حل های اقلیمی منطقی و متعددی را به منظور افزایش آسایش انسان ارائه داده اند. در واقع، این تاکید یکی از مهم ترین و بنیادی ترین ویژگی های معماری ایران بوده است. تا حد زیادی، معماری ایران مبتنی بر اقلیم، جغرافیا، مصالح در دسترس، و باورهای فرهنگی بوده است. بنابراین، بنّاها و سازندگان سنتی ایران باید تکنیک های مختلفی را به منظور ارتقای پایداری معماری از طریق استفاده از مصالح طبیعی به کار برده، و در غیاب فناوری های نوین باید بدین امر می پرداختند. مقاله حاضر به توصیف اصول و روش های طرح های معماری بومی در یزد، ایران، می پردازد که در یک منطقه گرم و خشک واقع شده است که یکی از مناطق جغرافیایی و فرهنگی منحصر به فرد ایران شمرده می شود. ملاحظات طراحی و فناوری مانند: عملکرد پایدار مصالح طبیعی، استفاده بهینه از مصالح در دسترس، و استفاده از انرژی بادی و خورشیدی، به منظور ارائه طرح های معماری کارآمد سازگار با محیط زیست برای این منطقه مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف مقاله حاضر ارائه معیارها، مسائل، و نکات معماری است که باید به منظور تامین سطوح قابل قبولی از آسایش انسان در این منطقه خشک لحاظ گردند. اصول معماری که در این منطقه اقلیمی دشوار توسعه یافته و استفاده شده اند در طراحی سازه های معماری که در شرایط نامساعد اقلیمی آسایش انسان را تامین می نمایند، برای سایر معماران مفید خواهد بود.