چکیده
1. مقدمه
2. مرور منابع
3. دلایل تحلیل تجربی
4. متدولوژی و طراحی داده ها
1.4. منبع داده های تحلیل
2.4. مجموعه متغیرها
3.4. رابطه بررسی شده: مدل ها
4.4. آزمون ها
5. شواهد تجربی در مورد آزمون فرضیات: نتایج بحث ها
6. نتیجه گیری و پژوهش های بیشتر
7. محدودیت های تحلیل
نمونه چکیده متن اصلی انگلیسی
Abstract The debate on fair value accounting is still open although the last 20 years have been spent in looking for solutions by academics, practitioners and institutions. After long and continuous discussion both on the basic concepts and the information level contained in fair value measurements and on the different solutions that are possible to adopt in mark to market measurements, IASB and FASB have recently issued new standards on fair value measurements applying some principles not only to financial instruments but also to property and other investments. To verify if the solutions adopted in these Standards really improve the disclosure level and the “usefulness of data for investors”, this paper analyzes the actual level of transparency and the “usefulness” of the “fair value hierarchy” (which from some points of view synthesized the Board’s way of thinking regarding to fair value) which has already been introduced for financial instruments by IFRS 7, Financial Instruments: Disclosure. The paper presents results of an empirical investigation on a sample of domestic and foreign listed banks that adopted fair value hierarchy in line with SFAS 157 and IFRS 7 recommendations. Research questions can be summarized as follows: (i) does fair value hierarchy improve transparency in financial instrument evaluation in bank annual reports, or can it be considered as a tool for earnings management?
نمونه چکیده ترجمه متن فارسی
چکیده
هرچند در 20 سال گذشته پژوهشگران، متخصصان و موسسات به دنبال راهکارها بوده اند اما بحث بر سر حسابداری ارزش منصفانه همچنان ادامه دارد. پس از بحث های طولانی و مستمر درباره مفاهیم اولیه و سطح اطلاعات موجود در اندازه گیری ارزش منصفانه و نیز درباره راهکارهای مختلفی که می توان در اندازه گیری های بازار به بازار به کار گرفت، IASB و FASB با استفاده از چند اصل (نه تنها برای ابزارهای مالی بلکه برای دارایی و سایر سرمایه گذاری ها) به تازگی استانداردهای جدیدی برای اندازه گیری ارزش منصفانه منتشر کرده اند. این مقاله برای بررسی این موضوع که آیا راهکارهای به کار گرفته شده در این استانداردها واقعاً سطح افشا و «مطلوبیت داده ها برای سرمایه گذاران» را بهبود می بخشد یا خیر به تحلیل سطح واقعی شفافیت و «مطلوبیت» «سلسله مراتب ارزش منصفانه» (که از چند دیدگاه طرز فکر هیئت تدوین استانداردها را درباره ارزش منصفانه ترکیب می کند) می پردازد که پیشتر از طریق IFRS 7،ابزارهای مالی: افشا برای ابزارهای مالی معرفی شده است. این مقاله نتایج بررسی تجربی بر روی نمونه ای از بانک های ثبت شده در بورس را ارائه می کند که مطابق توصیه های SFAS 157 و IFRS 7 از سلسله مراتب ارزش منصفانه استفاده کرده اند. سوالات پژوهش را می توان به این شکل خلاصه کرد: 1) آیا سلسله مراتب ارزش منصفانه شفافیت ارزیابی ابزار مالی در گزارش های سالانه بانک را بهبود می بخشد، یا می توان آن را به عنوان ابزاری برای مدیریت سود در نظر گرفت؟