چکیده

مقدمه

مقطع نگاری کامپیوتری

مقطع نگاری کامپیوتری ارتقا نیافته ( بدون ماده حاجب)

مقطع نگاری کامپیوتری با ماده حاجب

تحلیل بافت CT

تصویر برداری رزونانس مغناطیسی

MRI وزن دار T2

MRI ارتقا یافته با کی لیت گادلینیم پویا

MRI با تغییر شیمیایی دو بازتابی وزن دار T1

تصویر برداری های وزن دار انتشاری

رویکرد MRI چند پارامتری برای تشخیص جرم های کلیوی کوچک

دیگر یافته های تصویر برداری

دسته بندی کارسینومای سلول های کلیه با استفاده از CT و MRI

جمع بندی

منابع

چکیده

تشخیص  انواع کارسینومای سلولی در کلیه ها (RSS) در مقطع نگاری های کامپیوتری (CT) و تصویر برداری های رزونانس مغناطیسی (MRI) اهمیت بسیار زیادی دارد. شواهد گسترده ای وجود دارد که نشان میدهد تشخیص مطمئن با استفاده از تصاویر یکی از روش های احتمالی برای تشخیص می باشد اما باید پروتکل های مرتبط با تصویر برداری استاندارد سازی شود. آنژیومیولیپوم کم چربی، تضعیف سیگنال بدون تفکیک تصویری را به صورت همگن از خودش نشان می دهد ، سیگنال ضعیف همگنی در MRI وزن دار T2 و ضریب انتشار ظاهری  کمی(ADC) ایجاد می کند ، که ممکن است شامل چربی های میکروسکوپی باشد و به صورت کلاسیک، خیلی سخت تفکیک پیدا می کند. RCC های دارای برآمدگی نیز در اصل، تضعیف اشعه بسیار زیادی را انجام داده و سیگنال آن ها در MRI وزن دار T2 و نقشه های ADC پایین می باشد؛ اما، ارتقای تفکیک تدریجی آن ها بعد از استفاده از ماده واجب درون وریدی یکی از ویژگی های متمایز آن ها می باشد. سلول های شفاف RCC حالا در حالا تفکیک بهتری دارند و ممکن است لیپید میان سلولی در آن ها دیده شود؛ اما این تومورها همگن هستند و از نظر مشخصه شان، سیگنال آن ها در MRI وزن دارT2 افزایش یافته  است. تومور کلیه و تومورهای کروموفوب ( که به صورت کلی با نام نئوپلاسم های انکوسیتی شناخته می شوند) نیز یافته های متوسط در تصویر برداری های CT و MRI از خودشان بروز می دهند و از نظر زیر گونه های جرم های کلیوی، از همه سخت تر توصیف می شوند؛ اما هر دوی آن ها در مقایسه با سلول های شفاف RCC، در MRI به صورت وزن دار T2 ارتقای تدریجی بیشتری دارند. تومور های کروموفوب در مقایسه با تومورهای کلیه حالت همگن بالاتری دارند، در حالی که تومورهای کلیه گاهی ناهمگن هستند اما ویژگی های دیگر ( مانند رد زخم، وارونگی تفکیک قطعه ای) بین تمام تومور ها مشترک می باشد. درجه تومور نیز یکی دیگر از موضوعات مهم در جرم های کوچک کلیوی می باشد و مطالعه هایی که در حال حاضر بر روی CT و MRI انجام شده، نشان می دهد که تومورهای درجه بالا را می توان بر اساس ویژگی های تصویر برداری نسبت به تومورهای درجه پایین، شناسایی کرد.

نکته مترجم: در این قسمت، ارتقا یا تفکیک  جرم کلیوی یعنی این که جرم به صورت کیست نبوده و حالت سفت و صلب دارد که این موضوع باعث افزایش جذب اشعه می شود. در نتیجه منظور از سفت شدن جرم یا ارتقا، افزایش جذب اشعه در مقایسه با بافت های اطراف است.

مقطع نگاری کامپیوتری

CT یکی از مهم ترین روش ها برای ارزیابی و مشخص کردن انواع جرم های کلیوی متوسط می باشد [28]. CT صحت بسیار بالایی دارد و می تواند بین جرم های سفت ساده یا کیست های پیچیده ، بر اساس سفت شدن جرم و یا عدم سفت شدن این جرم ها در کیست، تمایز ایجاد کند. در CT های متداول، این سفت شدن وقتی در نظر گرفته می شود که یک تفاوت بیشتر از 20 واحد هانسفیلد (HU) در میزان جذب جرم در مقایسه با CT بدون حاجب (NECT) و تصاویر دارای حاجب (CECT) وجود داشته باشد [30و29]. مشکلات مرتبط با ارزیابی های CT نسبت به جرم های کلیوی پیش از این نیز توصیف شده اند [29]؛ اما دو استثنا مهم وجود دارد که باید در رابطه با آن ها بحث کنیم. یکی سفت شدن کاذب جرم ها می باشد که باعث می شود به صورت مصنوعی میزان جذب کیست در CECT در مقایسه با تصویر های NECT افزایش پیدا کند که این موضوع باعث دسته بندی اشتباه کیست ها به عنوان جرم های سفت در CT می شود [29 و 31]. این حالت سفت شدن کاذب معمولا در جرم های درون رست کوچک شایع می باشد [29] و بیشتر مرتبط با اصلاح الگوریتمی اشتباه اشعه ها می باشد که باعث می شود در اثر ید ، این جرم ها سفت شوند [29 و 31]. معمولا، زمانی که این سفت شدن به صورت کاذب رخ می دهد، یک MRI را می توان بر روی کلیه فرد انجام داد تا حضور یا عدم حضور سفت شدن یک آسیب را شناسایی کرد [29]. اخیرا، نشان داده شده است که CT اسکن هایی با انرژی دوگانه (DE) می تواند به صورت موثر، این سفت شدن های کاذب را در جرم های کلیوی از طریق استفاده از تصویر های تک انرژی با keV بالاتر و یا با استفاده از تصویر های هم پوشان یودین به دلیل اصلاح بهتر تاثیر سفت شدن در اثر اشعه، از بین ببرد [29 و 32] ( شکل 1). تمام تومورهای سفت تفاوت بیشتر از 20HU را در جذب در مقایسه با NECT و CECT از خودشان نشان نمی دهند و بخش زیادی از RCC های دارای برآمدگی این آستانه سفت شدن را در CT های چند فاز از خودشان نشان نمی دهند [29]. بیشتر این تومور ها میزان سفتی متوسط در بازه 10 یا 15 HU را از خودشان نشان میدهند و میتوان آن ها را با استفاده از MRI توصیف کرد ( شکل 2) [29]. DE-CT همچنین اخیرا در یکی از مطالعه ها مورد استفاده قرار گرفته است و مشخص شده است که می توان از آن برای شناسایی میزان سفتی با استفاده از تصاویر 70keV و یا از طریق استفاده از داده های هم پوشانی ید یا اندازه گیری های غلظت ید در مقایسه با اندازه گیری های میزان تضعیف، استفاده کرد (شکل 2)) [29 و 33]؛ اما، مطالعه های بیشتری در این زمینه مورد نیاز می باشد.

مقطع نگاری کامپیوتری ارتقا نیافته ( بدون ماده حاجب)

در NENCT، توصیف جرم های کوچک کلیوی مبتنی بر شناسایی چربی های کلی و بزرک ، کلسیومی شدن و یا تراکم مبنای جرم می باشد. یک جرم کوچک کلیوی که دارای چربی های حجیم یا بزرگ می باشد را می توان به عنوان یک آنژیومیولیپوم کلیوی تشخیص داد [34]. حضور چربی های حجیم در RCC نادر می باشد [34]. کلسیومی شدن نیز به صورت اتفاقی در RCC ها دیده می شود و معمولا در آنژیومیولیپوم (AML) دیده نمی شود [34] و ممکن است در انکوسیتوم های کلیوی نیز دیده شود [35]، ازین رو حضور کلیسومی شدن تنها برای این مفید است که ما احتمال وجود AML های بدون چربی را رد کنیم. میزان تضعیف خط مبنا در جرم های کلیوی نیز یکی از ویژگی های متمایز کننده در NECT می باشد که باعث می شود AML نسبت به RCC ها تفکیک شود زیرا میزان حضور غالب سلول های عضلات صاف در AML ها باعث می شود که میزان تضعیف در حالت پایه برای AML بیشتر باشد(شکل 3) [12و36]. در مطالعات نشان داده شده است که میزان تضعیف بالاتر در جرم های کلیوی در NECT یکی از ویژگی های AML بدون چربی می باشد؛ اما به عنوان یک ویژگی مستقل، تراکم برای تشخیص انواع جرم ها از هم کافی نمی باشد که این موضوع به دلیل همپوشانی غیر قابل قبول در مقادیر تضعیف با RCC می باشد [13]. زمانی که تراکم جرم های همگن کلیوی در NECT بیشتر از 70HU باشد، تشخیص کیست های خون ریزی را می توان با اطمینان در نظر گرفت [28، 29، 37].