ترجمه مقاله نقش ضروری ارتباطات 6G با چشم انداز صنعت 4.0
- مبلغ: ۸۶,۰۰۰ تومان
ترجمه مقاله پایداری توسعه شهری، تعدیل ساختار صنعتی و کارایی کاربری زمین
- مبلغ: ۹۱,۰۰۰ تومان
Summary
This paper introduces the concepts of Elasto-Plastic Systems (EPS) and Self-Centering Systems (SCS) for the seismic design of steel-framed hospital buildings. Redesign of the MCEER West Coast Demonstration Hospital with SCS is conducted using this approach. An ensemble of 25 simulated MCEER Ground Motions having a probability of exceedence of 5% in 50 years in Northridge, California is used as earthquake excitations in the seismic analysis of the building. The SCS are achieved by Post-Tensioned Energy-Dissipated (PTED) beam-to-column connections. The redesign procedure is briefly outlined. With a set of optimal design parameters for the SCS, the structural system achieves very good seismic performance. Not only are the maximum displacements reduced, but the floor accelerations are also diminished, which is rarely achieved with other passive hysteretic control systems, such as friction or metallic dampers. Also, residual drifts are largely reduced or eliminated, which will decrease the cost to repair. The improved performance obtained suggests that the implementation of SCS can lead to improved seismic behavior at a reasonable cost.
Introduction
Steel Moment Resisting Frames (SMRF) were widely used in North America and the world until the failures of brittle beam-to-column joints were observed in a large number of SMRF structures as a result of the 1994 Northridge earthquake. Before this seismic event, many practicing engineers believed for years, albeit incorrectly, that steel structures were immune to earthquake-induced damage as a consequence of the material’s inherent ductile properties (Bruneau et al. 1998). However, the January 17, 1994 Northridge Earthquake (Los Angeles, CA) changed the thinking of the earthquake engineering community. Approximately 100 SMRF structures experienced beam-tocolumn connection fractures in the Northridge earthquake (SAC, 1995).
در این تحقیق مفاهیمی چون سیستم های ارتجاعی – انعطاف پذیر (EPS) و سیستم های خود محوری (SCS) برای طراحی لرزه ای ساختمان های بیمارستان های دارای چارچوب فولادی معرفی شده اند. طراحی مجدد بیمارستان MCEER West Coast Demonstration باSCS با استفاده از این روش انجام شد. مجموعه ای از 25 تکان های زمینی MCEER با وجود احتمال پیشروی 5% در 50 سال در منطقه نورتریج کالیفزنیا شبیه سازی شدند و در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفتند. SCS ها با استفاده از اتصالات ستون – میله های پخش انرژی (PTED) حاصل می شوند. روش طراحی مجدد به صورت خلاصه اشاره شده است. با استفاده از مجموعه ای ازپارامترهای طراحی برای SCS، سیستم سازه ای دارای عملکرد لرزه ای خیلی خوبی خواهد بود. نه تنها حداکثر جابه جایی ها کاهش می یابد، بلکه شتاب طبقاتی نیز از بین می رود. این ویژگی در موارد معدودی در سیستم های کنترل غیر فعال مثل عایق های اصطکاک یا متالیک در نظر گرفته می شود. همچنین، شتاب های پسماندی تا حد زیادی کاهش می یابند که این عامل منجر به کاهش هزینه تعمیر می شوند. افزایش عملکرد حاصل شده بیانگر این است که استفاده از SCS می تواند منجر به افزایش رفتار لرزه ای با هزینه قابل قبول شود.
مقدمه
تا زمانی که عدم موفقیت در مفصل های ستون – میله ها در بسیاری از سازه های SMRF در نتیجه زلزله سال 1994 نورتریج مشاهده شد، چارچوب های فولادی مقاوم در برابر شتاب(SMRF) کاربرد گسترده ای در آمریکای شمالی و سایر مناطق جهان داشتند. قبل از این اتفاق لرزه ای، بسیاری از مهندسان سالیان سال معتقد بودند ( البته اعتقاد نادرست) که سازه های فولادی در برابر خسارت های ناشی از زلزله به دلیل وجود ویژگی های موجود در مواد مصون هستند (بورونو و همکاران1998). به هر حال، زلزله 17 ژانویه 1994 نورتریج (لس آنجلسCA) باعث تغییر در نگرش مهندسان انجمن زلزله شناسی شد. حدود 100 سازه SMRF شکاف های ستون – میله را در اثر زلزله تجربه کردند (SAC, 1995).