گروه علوم و مهندسی مواد، آزمايشگاه تحقيقات مواد فدريک سيتز، دانشگاه ایلینوی، ایالات متحده آمریکا
۰.۰(بدون امتیاز)
امتیاز دهید
نمونه چکیده متن اصلی انگلیسی
Self-healing represents a new paradigm for active and responsive materials.[1] As first demonstrated by White et al.,[2] and subsequently in additional publications,[3–6] polymer composites can be engineered to chemically self-heal. However, the chemistry of previous systems possesses inherent shortcomings due to the potential side reactions with the polymer matrix and air. Here we present a new, chemically stable selfhealing materials system based on the tin-catalyzed polycondensation of phase-separated droplets containing hydroxy end-functionalized polydimethylsiloxane (HOPDMS) and polydiethoxysiloxane (PDES). The catalyst, di-n-butyltin dilaurate (DBTL), is contained within polyurethane microcapsules embedded in a vinyl ester matrix and is released when the capsules are broken by mechanical damage. This system possesses a number of important advantages over the previous self-healing methodology, including a) the healing chemistry remains stable in humid or wet environments, b) the chemistry is stable to an elevated temperature (> 100 °C), enabling healing in higher-temperature thermoset systems, c) the components are widely available and comparatively low in cost, and d) the concept of phase separation of the healing agent greatly simplifies processing, as the healing agent can now be simply mixed into the polymer matrix.
نمونه چکیده ترجمه متن فارسی
خود ترمیمی یک الگوی جدید برای مواد پاسخ دهنده و فعال ارائه می دهد. همانطور که در ابتدا توسط White و همکارانش و در انتشارات بعدی نشان داده شد، پلیمر مرکب میتواند به صورت مواد شمیایی خود ترمیم طراحی شود. با این وجود شیمی سیستم های قبلی در اثر واکنشهای جانبی بالقوه با ماتریکس پلیمر و هوا دارای کاستی ذاتی می باشد. در اینجا یک سیستم مواد خود ترمیمی ثابت شیمیایی مبتنی بر بسپارش قلع کاتالیز قطرات فاز جدا که دارای دنباله هیدروکسی عملکردی پلی دی متیل سیلوگزان (HOPDMS) و پلی دی متیل سیلوگزان (PDES) می باشد ارائه می دهیم. کاتالیزور di-n-butyltin dilaurate(DBTL)، در میکروکپسول های پلی یورتان گنجانده شده در ماتریکس استر وینیل موجود است و وقتی کپسول ها در اثر آسیب مکانیکی شکسته میشوند آزاد می شوند. این سیستم دارای چندین مزایای مهم نسبت به روش خود ترمیمی قبلی می باشد شامل: 1) شیمی ترمیم در محیط های مرطوب ثابت باقی می ماند،2) شیمی که در دماهای بالاتر (> 100 °C), ثابت می باشد و به ترمیم در سیستم های گرماسخت دمای بالاتر قادر است، 3) ترکیبات به طور گسترده در دسترس و دارای قیمت پایین می باشند 4) مفهوم فاز جدای عامل ترمیم ، همانطور که عامل ترمیم می تواند به سلدگی در ماتریکس پلیمر مخلوط شود به طور قابل توجهی پردازش را ساده می کند.