ترجمه مقاله پیش بینی شکستگی برای قسمت پروگزیمال فمور با استفاده از مدل های المان محدود - نشریه ASME

قیمت خرید این محصول

۳۵,۰۰۰ تومان

دانلود رایگان نمونه دانلود مقاله انگلیسی

عنوان فارسی

پیش بینی شکستگی برای قسمت پروگزیمال فمور با استفاده از مدل های المان محدود: بخش 1 - تحلیل خطی

عنوان انگلیسی

Fracture Prediction for the Proximal Femur Using Finite Element Models: Part I-Linear Analysis

صفحات مقاله فارسی

26

صفحات مقاله انگلیسی

9

سال انتشار

1991

رفرنس

دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله

نشریه

ASME

فرمت مقاله انگلیسی

PDF

فرمت ترجمه مقاله

pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش

فونت ترجمه مقاله

بی نازنین

سایز ترجمه مقاله

14

نوع مقاله

ISI

نوع نگارش

مقالات پژوهشی (تحقیقاتی)

نوع ارائه مقاله

ژورنال

پایگاه

اسکوپوس

ایمپکت فاکتور(IF) مجله

1.986 در سال 2019

شاخص H_index مجله

115 در سال 2020

شناسه ISSN مجله

0148-0731

شاخص Q یا Quartile (چارک)

Q2 در سال 2019

کد محصول

10322

وضعیت ترجمه عناوین تصاویر و جداول

ترجمه شده است ✓

وضعیت ترجمه متون داخل تصاویر و جداول

ترجمه نشده است ☓

وضعیت ترجمه منابع داخل متن

درج نشده است ☓

وضعیت فرمولها و محاسبات در فایل ترجمه

به صورت عکس، درج شده است

ضمیمه

ندارد

بیس

نیست ☓

مدل مفهومی

ندارد☓

پرسشنامه

ندارد☓

متغیر

ندارد☓

رفرنس در ترجمه

در داخل متن و انتهای مقاله درج شده است

رشته و گرایشهای مرتبط با این مقاله

پزشکی، جراحی ارتوپدی یا استخوان پزشکی

مجله

مجله مهندسی بیومکانیکی - Journal of Biomechanical Engineering

دانشگاه

بخش جراحی ارتوپدی، انستیتوی تحقیقات چارلز آ. دانا، بیمارستان بث اسرائیل و دانشکده پزشکی هاروارد، بوستون، ماساچوست

doi یا شناسه دیجیتال

https://doi.org/10.1115/1.2895412

۰.۰ (بدون امتیاز)

امتیاز دهید

فهرست مطالب

مقدمه
مواد و روش های مورد استفاده
مش المان محدود
ویژگی های مواد.
معیار شکست
تست های مکانیکی در محیط آزمایشگاهی
نتایج
مباحث

نمونه چکیده متن اصلی انگلیسی

Over 90 percent of the more than 250,000 hip fractures that occur annually in the United States are the result of falls from standing height. Despite this, the stresses associated with femora! fracture from a fall have not been investigated previous!y, Our objectives were to use three-dimensional finite element models of the proximal femur (with geometries and maTerial properties based direct Iv on quantitative computed tomography) to compare predicted stress distributions for one-legged stance and for a fall to the lateral greater trochanter. We also wished to test the correspondence between model predictions and in vitro strain gage data and failure loads for cadaveric femora subjected to these loading conditions. An additional goal was to use the model predictions to compare the sensitivity of several imaging sites in the proximal femur which are used for the in vivo prediction of hip fracture risk. In this first of two parts, linear finite element models of two unpaired human cadaveric femora were generated. In Part II, the models were extended to include nonlinear material properties for the cortical and trabecular bone. While there was poor correspondence between strain gage data and model predictions, there was excellent agreement between the in vitro failure data and the linear model, especially using a von Mises effective strain failure crilerion. Both Ihe ollset of structural yielding (within 22 and 4 percent) and the load at fracture (within 8 and 5 percent) were predicted accurately for the two femora tested. For the simulation of onelegged stance, the peak stresses occurred in the primary compressive ,rabeculae of the subcapital region. However, for a simulated fall, Ihe peak stresses were in Ihe inlertrochanleric region. The Ward's triangle (basicervica/) site commonly used for the clinical assessment of osteoporosis was nol heavily loaded in either situation. These findings suggest that the intertrochanleric region may be the mOST sensitive site for the assessment of fracture risk due to a fall and the subcapita! region for fracture risk due to repetitive activities such as walking.

نمونه چکیده ترجمه متن فارسی

بیش از 90% از 250.000 شکستگی مفصل ران که به صورت سالانه در ایالات متحده شکل می گیرد، در اثر سقوط در ارتفاع ایستایی می باشد. با این وجود، تنش های مرتبط با شکستگی فمور در اثر افتادن پیش از این مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف ما استفاده از مدل های المان محدود سه بعدی از فمور پروگزیمال ( با حالات هندسی و ویژگی های مواد مبتنی بر مقطع نگاری های کامپیوتری کمی) برای مقایسه توزیع تنش برای حالت ایستایی با یک پا برای سقوط بر روی برآمدگی در بالا تنه به صورت جانبی می باشد. ما همچنین مایل هستیم تا ارتباط بین پیش بینی مدل در داده های کرنش سنجی در آزمایشگاه و بارگذاری حالت شکست را برای فمور جسدی که تحت این شرایط بارگذاری قرار گرفته است را مشخص کنیم. یکی دیگر از اهداف ، استفاده از مدل های پیش بینی برای مقایسه ی حساسیت مکان های مختلف تصویر برداری در فمور پروگزیمال می باشد که در پیش بینی های محیط طبیعی برای بررسی خطر شکستگی مفصل ران، مورد استفاده قرار می گیرد. در این دو بخش، مدل المان محدود خطی از دو فمور انسانی جسد بدون ارتباط با هم، ایجاد شده است. در بخش 2 ، مدل ها توسعه پیدا می کند تا بتوان ویژگی های غیر خطی را برای استخوان های متراکم و اسفنجی ، بررسی کرد. در حالی که تطابق کمی بی داده های کرنش سنجی و پیش بینی های مدل وجود نداشت، توافق دقیقی بین داده های شکست در محیط آزمایشی و مدل خطی وجود دارد، به خصوص با استفاده از یک معیار شکست کرنش موثر ون میسز. شروع تسلیم ساختاری ( در 22 و 4 درصد) و بار در حالت شکستگی ( در 8 نفر و 5 درصد) ، برای دو فموری که تحت تست قرار داشت، به صورت صحیح پیش بینی شد. برای شبیه سازی ایستایی بر روی یک پا، بیشترین تنش ایجاد شده در قسمت میله ای فشرده ای در ناحیه ی زیر قسمت اتصال فمور و لگن قرار داشت. اما برای یک سقوط شبیه سازی شده، بیشترین تنش در قسمت برامدگی در بالای تنه استخوان ران مشاهده شد. مکان مثلث وارد معمولا برای ارزیابی پوکی استخوان قرار می گیرد اما در این شرایط خیلی تحت بارگذاری قرار نگرفته بود. این یافته ها نشان می دهد که ناحیه ی بالای تنه ی استخوان ران ممکن است حساس ترین مکان برای ارزیابی خطر شکستگی به دلیل سقوط باشد و ناحیه ی زیر قسمت اتصال فمور و لگن نیز ممکن است به دلیل فعالیت های مداوم و مکرر مانند راه رفتن، تنش بالایی را تحمل کنند.

برچسب‌ها: دانلود رایگان مقالات انگلیسی پزشکی