عوامل ژنتیکی موثر در سندرم شوگرن و لنفومای مرتبط با سندرم شوگرن
عنوان انگلیسی
Contribution of Genetic Factors to Sjögren’s Syndrome and Sjögren’s Syndrome Related Lymphomagenesis
صفحات مقاله فارسی
13
صفحات مقاله انگلیسی
12
سال انتشار
2015
نشریه
هینداوی - Hindawi
فرمت مقاله انگلیسی
PDF
فرمت ترجمه مقاله
ورد تایپ شده
رفرنس
دارد
کد محصول
6741
رشته های مرتبط با این مقاله
پزشکی
گرایش های مرتبط با این مقاله
ایمنی شناسی پزشکی و ژنتیک پزشکی
مجله
مجله تحقیقات ایمونولوژی - Journal of Immunology Research
دانشگاه
گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آتن، یونان
۰.۰(بدون امتیاز)
امتیاز دهید
فهرست مطالب
چکیده
1.مقدمه
2. فاکتور های ژنتیکی موثر در سندرم شوگرن
1.2.نقش کمپلکس MHC.
2.2.عوامل ژنتیکی با شیوع SS که در خارج از منطقه لوکوس HLA قرار دارد
1.2.2. ژن های مرتبط با مسیر اینترفرون. مطالعات در زمینه بیان ژن در دهه گذشته نشان داده
2.2.2.ژن های دخیل در عملکرد سلول های B
3.فاکتور فعال کننده سلول B (BAFF)
3.2.مدل های حیوانی برای مطالعه زمینه سازی ابتلا به SS
4.2.عوامل ژنتیکی مرتبط با لنفوماژنز مرتبط با SS
3. بحث و گفت و گو/نتیجه گیری
نمونه چکیده متن اصلی انگلیسی
We aimed to summarize the current evidence related to the contributory role of genetic factors in the pathogenesis of Sjogren’s ¨ syndrome (SS) and SS-related lymphoma. Genes within the major histocompatibility complex (MHC) locus previously considered conferring increased susceptibility to SS development have been also revealed as important contributors in recent genome wide association studies. Moreover, genetic variations outside the MHC locus involving genes in type I interferon pathway, NF-?B signaling, B- and T-cell function and methylation processes have been shown to be associated with both SS and SS-related lymphoma development. Appreciating the functional implications of SS-related genetic variants could provide further insights into our understanding of SS heterogeneity, allowing the design of tailored therapeutic interventions.
نمونه چکیده ترجمه متن فارسی
ما در این مقاله شواهد مربوط به اثر عوامل ژنتیکی در پاتوژنز سندرم شوگرن(SS) و لفنوما مربوط به سندرم شوگرن را به صورت خلاصه آورده ایم. پیش از این ژن های لوکوس کملپکس سازگاری نسجی اصلی (MHC)، به عنوان ژن های مهمی در افزایش استعداد ابتلا به SS مطرح بودند، و به عنوان یکی از عوامل موثر ژنتیکی در بیماری ها مورد مطالعه قرار گرفته اند. علاوه براین، واریانت های ژنتیکی ژن های خارج از لوکوس MHC از جمله ژن های مسیر اینترفرون یک، سیگنالینگ NF-KB، عملکرد سلول های B و T و فرآیند های متیلاسیون در ابتلا به SS و لنفوما مرتبط با شوگرن موثرند. مطالعه و بررسی واریانت های ژنتیکی مرتبط با SS، ما را در درک بهتر هتروژنیسیتی SS یاری می کند و در نتیجه می توان بر اساس آن، مداخلات درمانی مناسبی طراحی نمود.