سوالات استخدامی کارشناس بهداشت محیط با جواب
- مبلغ: ۸۴,۰۰۰ تومان
ترجمه مقاله نقش ضروری ارتباطات 6G با چشم انداز صنعت 4.0
- مبلغ: ۸۶,۰۰۰ تومان
ترجمه مقاله پایداری توسعه شهری، تعدیل ساختار صنعتی و کارایی کاربری زمین
- مبلغ: ۹۱,۰۰۰ تومان
The optimization of land-use spatio-structure is one of the most important areas of land use management; constructing a spatial optimization model that is based on the micro spatial unit in a bottom-up mode plays an important role in coupling the quantity structure and spatial structure effectively. The objective of this research is to develop a land use spatial optimization model based on particle swarm optimization to make spatial decision in land use management. The model is implemented using real datasets to emulate the process of spatial structure optimization in order to get the best landscape pattern under the control of decision environments. Simulation results revealed that the particle swarm optimization model has the ability to utilize the quantity and spatial structure. Furthermore, the result demonstrated that it can be used to stimulate the landscape pattern in designing the appropriate optimization environment, which could land quantity target to the basic spatial units effectively and provide appropriate spatio-structure for regional land use space layout decision making.
بهینه سازی ساختار مکانی کاربری ارضی یکی از مهم ترین زمینه های مدیریت کاربری ارضی می باشد: ایجاد یک مدل بهینه سازی مکانی که بر مبنای واحد مکانی میکرو(خرد) به حالت جزء به کل(پایین به بالا) می باشد نقش مهمی در تلفیق موثر و کارامد ساختار مکانی و ساختار کمی ایفا می کند. هدف این تحقیق، توسعه یک مدل بهینه سازی مکانی کاربری ارضی با استفاده از بهینه سازی ازدحام ذرات به منظور اتخاذ تصمیم مکانی در مدیریت کاربری ارضی است. این مدل با استفاده از مجموعه داده های واقعی برای شبیه سازی فرایند بهینه سازی ساختار مکانی به منظور دست یابی به بهترین الگوی چشم انداز تحت کنترل محیط های تصمیم گیری پیاده سازی می شود. نتایج شبیه سازی نشان داده است که مدل بهینه سازی ازدحام ذرات، توانایی استفاده از ساختار کمی و مکانی را دارا می باشد. به علاوه، نتایج نشان داده است که این مدل را می توان به منظور شبیه سازی الگوی چشم انداز در طراحی محیط بهینه سازی مناسب مورد استفاده قرار داد که می تواند یک هدف کمیت زمین(ارضی) موثر برای واحد های مکانی پایه بوده و ساختار مکانی مناسبی را برای تصمیم گیری در مورد آرایش فضایی و مکانی کاربری ارضی منطقه ای ارایه می کند.