فصل 1. مقدمه

فصل 2. روش ها

فصل 3. نتایج

فصل 4. بحث

فصل 5. نتیجه گیری

بحث

مقاله پیش رو نخستین پژوهشی است که تأثیر قرارگیری در معرض 3-PBA در دوران بارداری و دوران کودکی بر بروز علائم ADHD در کودکان مدرسه ای و بازه زمانی حساس مواجهه با سمیت عصبی 3-PBA را بررسی کرده است.

پژوهش های پیشین در خصوص تاثیر تماس با پیرتروئیدها بر روی رشد عصبی محدود بوده و نتایج متناقضی را به همراه داشته است. تا جایی که می دانیم تنها یک پژوهش به بررسی ارتباط قرار گرفتن در معرض پیرتروئیدها قبل از تولد و بروز علائم ADHD پرداخته است. بر اساس پژوهشی از کشور دانمارک، دوبرابر شدن غلظت 3-PBA مادر با %3 امتیاز بالاتر ADHD مورد انتظار همراه بوده است که توسط چک لیست رفتار کودک برای سنین 5-2/11 (%95 CI: 00/1، 07/1) ارزیابی شده است (دالساگر و همکاران 2019)، در حالی که پژوهش ما نشانگر افزایش %7/2 نمرات ARS (%95 CI: 2/1، 0/6) در پی دوبرابر شدن غلظت 3-PBA می باشد. پژوهشی مقطعی بر روی نوجوانان 8 الی 15 ساله در ایالات متحده نشان داد که علائم بیش فعالی-تکانشی به ازای هر 10 برابر افزایش غلظت 3-PBA %50 افزایش می یابد (واگنر شومان و همکاران 2015) که معادل 5 درصد افزایش علائم به ازای 2 برابر افزایش 3- PBA می باشد.