رسانه های اجتماعی برای برنامه ریزی مشارکتی: گونه شناسی عملکردها و چالش های پشتیبانی
عنوان انگلیسی
Social media for collaborative planning: A typology of support functions and challenges
صفحات مقاله فارسی
6
صفحات مقاله انگلیسی
10
سال انتشار
2022
فونت متن خلاصه
بی نازنین
سایز متن خلاصه
14
زبان متن خلاصه
فارسی
نشریه
الزویر - Elsevier
تعداد کلمات متن خلاصه
1700
کد محصول
kh12479
رشته های مرتبط
مهندسی فناوری اطلاعات - شهرسازی
گرایش های مرتبط
اینترنت و شبکه های گسترده، مدیریت شهری، سیستم های چند رسانه ای
این محصول متن خلاصه شده مقاله "رسانه های اجتماعی برای برنامه ریزی مشارکتی: گونه شناسی عملکردها و چالش های پشتیبانی" به زبان فارسی و با فرمت word هست که آماده خریداری و دانلود می باشد.
۰.۰(بدون امتیاز)
امتیاز دهید
فهرست مطالب مقاله خلاصه شده
فصل 1- مقدمه
فصل 2- مناقشات پیرامون برنامه ریزی مشارکتی
فصل 3- عملکردهای پشتیبانی رسانه های اجتماعی
فصل 3- بخش ۱- به اشتراک گذاشتن اطلاعات
فصل 3- بخش ۲- شبکه سازی اجتماعی
فصل 3 –بخش 3 – مشارکت شهروندی
فصل 3- بخش 4- ارتباطات
فصل 4- چالش ها
فصل 5- بحث و نتیجه گیری
نمونه متن مقاله خلاصه شده
مناقشات پیرامون برنامه ریزی مشارکتی
نظریه ی عقلانیت مشارکتی شامل سه شرط، یعنی تنوع علایق، وابستگی متقابل علایق و گفتگوی معتبر می باشد. فرض رویکرد ارتباطاتی به برنامهریزی مشارکتی بر این است که شرکت کنندگان به طور مساوی حق سؤال کردن، اعتراض و پیشنهاد دادن دارند و نیز بحث های صمیمانه، قابل درک و دقیق (ارتباطات عقلانی) در حوزه عمومی وجود دارند. راهکارهای برنامه ریزی مشارکتی، به شهروندان بعنوان کنش گران نقش مهم می دهد که می توانند به استدلال ها کمک میکنند و بر دولت فشار بیاورند تا پاسخگوتر عمل کند. این رویکرد ها اغلب در سطح محله ها توسعه پیدا می کنند. معایب رویکرد ارتباطی نادیده گرفتن روابط قدرت در فرآیندهای اجماع و "عقلانیت های متعارض" است. بنابراین، نقش احتمالی مجادله (آگونیسم) برای جایگزین کردن عقلانیت ارتباطاتی در برنامه ریزی مشارکتی توسط محققان بررسی شد. در رویکرد آگونیستیک درگیری و تعارض ها تصدیق می شوند میکند و یک امر ضروری برای عملکرد سیاستمداران است که خصومت (آنتاگونیسم) را به آگونیسم (مجادله) تبدیل میکند و در آن مخالفان نه دشمن، بلکه فقط مخالف هستند. هدف رویکرد آگونیستیک به برنامه ریزی مشارکتی این است که اثرها و پیامدهای کثرت گرایی را با فرم های متعدد حالات و ارتباطات تایید کند.