We examined the effect of institutional quality and firm-specific factors on corporate investment in Nigeria using fifty-four (54) quoted non-financial firms within the period of 2002–2012. We applied dynamic panel estimator proposed by Arellano–Bond (1991). The results showed that regulatory quality, corruption, political stability and control of corruption have insignificant effect in determining corporate investments in Nigeria. Our results also confirmed that firms’ firm-specific factors influenced corporate investment in Nigeria. While firms’ cash flow displayed positive and significant effect on investment other factors had negative effects on investment.Our results showed that investment is constrained to internally generated fund, despite the existence of capital market. In addition, the spillover effect of tightening monetary policy during the period of study had increased the cost of borrowing thereby having a negative effect on investment in the real sector. We recommended that when the monetary authorities are focusing on inflation targeting, they should also not lose sight of its impact on corporate investment and other productivity growth of firms; which is the source of long term sustainable growth and development of economies.
این مقاله به بررسی تاثیر کیفیت نهادی و فاکتورهای خاص-شرکت روی سرمایه‌گذاری شرکت‌ها در نیجریه با استفاده از 54 شرکت غیر-مالی ذکر شده در دوره‌ی 2012-2002 می‌پردازد. در این مطالعه از براورد کننده‌ی پانل پویای ارائه شده توسط آرلانو-باند (1991) استفاده می‌کنیم. نتایج نشان می‌دهند که کیفیت نظارتی، فساد، پایداری سیاسی، و کنترل فساد دارای تاثیر ناچیزی در تعیین سرمایه‌گذاری‌های شرکت‌ها در نیجریه هستند. نتایج ما همچنین تایید می‌کنند که فاکتورهای خاص-شرکت شرکت‌ها روی سرمایه‌گذاری شرکتی در نیجریه تاثیر داشتند. در حالی که جریان نقدی شرکت‌ها تاثیر مثبت و قابل توجهی را روی سرمایه‌گذاری نشان داد، سایر عوامل دارای اثرات منفی روی سرمایه‌گذاری بودند. نتایج ما نشان دادند که سرمایه‌گذاری، علی رغم وجود بازار سرمایه، محدود به وجوه تولید شده به صورت داخلی است. علاوه‌براین، اثرات خارجی (سرریز) سخت شدن سیاست‌های پولی در طول دوره‌ی مطالعه، هزینه‌ی وام‌گیری را افزایش داده است و به موجب آن دارای تاثیر منفی روی سرمایه‌گذاری در بخش واقعی بوده است. توصیه می‌کنیم مسئولان پولی، زمانی که روی هدف‌گذاری تورم تمرکز دارند، نباید تاثیر آن روی سرمایه‌گذاری شرکتی و رشد سودآوری سایر شرکت‌ها را نادیده بگیرند؛ که منبع رشد پایدار و توسعهی طولانی مدت اقتصاد است.
